Mor Menekşe | Taekook

Mor Menekşe Olacağım

Ay bu bölüm mükemmel olduuu

Arkadaşlar nolur yorum ve oy atın. Bu bölümleri yazmak o kadar kolay değil. Okulda kurgusunu bir kağıda yazıyorum sonra eve gelince boş vakit bulabilirsem temize çekiyorum sonra buraya yazmaya başlıyorum en sonunda hata var mı diye tekrar kontrol edip atıyorum. Sizin yapacağınız bir tuşa basmak, fikrinizi yazmak bu kadar. Bunu çok görmeyin bana bee.

Neyse içimdekileri döktüğüme göre bölüme geçebiliriz. İyi okumalarr

***

Bir buçuk ay oldu...

O sancılı günün ardından geçen 45. gün ve biz evdeyiz...

Jimin en son salonu temizliyordu. Namjoon bahçedeki çalıları kesiyordu. Hobi akşam yemeği hazırlamak için malzeme listesi hazırladı. Yoongi de malzemeleri almaya gitti. Jin en son güvenlik odasındaydı ama ne yaptığı belli değil. Telefondan oyun bile oynuyor olabilir. Bende çiçekçideydim. Jungkook için.

Jungkook ise...

Kötü bi şey oldu sandınız değil mi? Merak etmeyin. O gün defalarca ölümden döndüyse de şu an iyi. Ne kadar söylesek de oda da durmuyordu. Yani şu son 10 gündür. Çalışma odasında işine devam ediyordu. Ama dün aniden nefesi kesildi ve yere yığıldı. Hemen doktor çağırdık. Endişelendik haliyle. Şu son olaylardan sonra... Neyse. Doktor bir kaç gün dinlenmeli dedi. Endişelenecek bir şey yokmuş. En son odasında yatıyodu. Kai de abisini yalnız bırakmak istemedi. O da bizle kalıyor. Ve Bo young da. Onu da ben yalnız bırakamazdım. Sevdiğim insanları bundan sonra yalnız bırakmak aptallık olurdu zaten:)

"Menekşeler mor mu olsun efendim beyaz mı?"

"Mor" diye cevapladım çiçekçiyi. Çiçekçi çiçekleri hazırlarkem etrafa göz gezdirdim. Bir sürü çiçek vardı burada. Begonvil, papatya, lilyum, orkide, kasımpatı, karahindiba, lale, lavinia...

Ama benim gözüm menekşelerdeydi. Mor menekşelerde

"Hazır efendim" Çiçekçi hazırladığı buketi bana uzattı. Elime aldım. Diğer elimi de cüzdanıma attım

"Ne kadar?"

"5000 won" Uzattım parayı ve

"Teşekkür ederim" dedim. Tam dönüp gidecekken çiçekçi bana seslendi

"Sevgiliniz çok şanslı efendim"

"Efendim?"

"Sevgiliniz diyorum. Sizin gibi biriyle olduğu için çok şanslı" Kaşlarımı havaya kaldırdım

"Teşekkür ederim de nereden anladınız sevgilime aldığımı?"

"Buraya çeşitli insanlar geliyor efendim. E bende 30 senedir bu sektördeyim. Eh ister istemez insan anlıyor bazı şeyleri" Başımı salladım

"Peki onun şanslı olduğunu nereden çılardınız? Belki ben kötü biriyimdir. Belki de... Ona zarar veriyorumdur" Elimdeki çiçekleri gösterdi

"Aldığınız çiçekten efendim. Eğer kötü biri olsaydınız ona çiçek almazdınız. Özellikle menekşe gibi iddialı bir çiçek... Kız arkadaşınız sizin gibi zarif bir adamla beraber olduğu için gerçekten çok şanslı" dedi gülerek