1.bölüm

115 8 0
                                    

Her sabah olduğu gibi yataktan hızlıca kalktım. Bugün bir mühendis ile görüşecektim. İç mimarlık okumak aslında çok kolay değildi. Ama benim için basitti. Çizim yapmayı çok seviyordum. Ayağıma terliklerimi giydim. Banyoya doğru ilerledim. Her sabah yüzüme güneş kremi sürerdim. Cildimi koruyordu. Yani ben öyle hissediyordum. Banyoda işimi hallettikten sonra telefonumu elime aldım. Baran'dan mesaj vardı

Baran; Güzelim bugün saat 14.00'da Holding'e gel.

Mesajını görmüştüm. Bana asla sormazdı gelir misin,yapar mısın diye. Kendi kafasına buyruktu. Ama ben onun bu hallerini seviyordum. Ne olursa olsun onu dinlerdim. Her zaman söylediği şeyler doğru çıkardı çünkü. Yanlış şeyler söylemezdi. Odamın kapısı çalındı hızlıca telefonu yatağımın üzerine fırlattım.

"Alin! Hadi kahvaltıya kızım!" Dedi Ayşe abla. Kapıyı açmamıştı çok seviyordum Ayşe ablayı. Bende hemen "tamam" diye bağırdım. Pijamalarım ile aşağıya inemezdim. Hemen üzerimi değiştirdim. Evde ayakkabı ile geziyorduk. Babamdaki potansiyel sağolsun. Şaka bir yana cidden bu şekilde geziyorduk. Üzerime crop giymiştim. Çok açık bir crop değildi. Üzerime ince,kısa hırkamı giydim. Altıma kot pantolonumu giydim. Ayakkabı olarakta siyah converse ayakkabılarımı giydim. Saçımı yapacak vaktim yoktu. Hızlıca saçımı saldım. Hafif taradım. Ve hazırdım. Makyaja gerek yoktu. Sonuçta ailem dışında kimse görmeyecekti. Hemen aşağıya indim.

"Günaydın." Dedim neşeli bir şekilde. Ve hemen masaya oturdum.

"Günaydın uykucu kuş." Dedi annem. Ona güldükten sonra yemek yemeye başladım.
...
Babam Holding'e gidiyordu. Ceketini giyip çıkacaktı. Bizde salonda oturuyorduk.

"Gitmeden söyleyeyim.Holding'e ortak olarak birini aldık. Ünlü bir iş adamı. Bu akşam yemeğe davet ettim ailesi ile gelecek. Ona göre hazırlık yapın." Dedi babam. Annem hemen "tamam merak etme" dedi. Ve babam evden çıktı.

"Anne bende çıkacağım. Alya ile buluşacağım." Dedim

"Tamam Alin. Bak bu aralar Nurcan Hanımı da çağırmıyoruz ayıp olacak kadına." Dedi annem. Nurcan Hanım Alya'nın annesiydi.

"Tamam söylerim ben Alya'ya." Dedim ve odama çıktım. Yalan atmak zorundaydım. Alya'da biliyordu zaten tüm olan biteni.
Şuan Baran ile konuşmam lazımdı. Onunla buluşamazdım.Bir mühendis ile yapacağım proje hakkında konuşmam lazımdı. Buluşmamız zordu bugün. Hemen telefonumu aldım. Ve Baran'ı aradım.

"Oo günaydın uyuyam güzelim." Dedi Baran telefonu açtığı gibi.

"Günaydııınn." Dedim bende neşeli bir ses ile.

"Bekliyorum seni." Dedi Baran.

"Iıı..Olmaz bugün..Yapacağım proje hakkında bir mühendis ile görüşeceğim." Dedim üzülmüş halimle.

"Tamam..Yarın buluşuruz o zaman? Yada akşam?" Dedi Baran

"Bu akşam Babamın misafirleri gelecekmiş." Dedi.

"Bahane bahane." Dedi Baran ukalaca güldü

"Allah Allah bahaneymiş!" Dedim bende güldüm

"Tamam. Telefonu kapatmadan önce şunu söyleyeyim..Gözlerimi kapatıyorum.." dedi Baran. Anlamamıştım. Neden gözlerini kapatmıştı?

"Neden kapattın gözlerini?" Dedim merakla

"Şuan uyuyorum. Ve sadece senin ve benim olduğum bir rüyadayım. Şuan seni öpüyorum." Dedi Baran. Anlamıştım artık.

"Yaa Baran. Çok sapıksın!" Dedim bende hafif gülerek söyledim.

"Evet senin sapığınım.." dedi Ve ardından

"Neyse..Kapatmam gerek. Çok öpüyorum seni." Dedi ve kapattı. Bende hemen çantamı aldım. Ve evden çıktım. Mühendis ile buluşacağım kafe'ye arabamı sürmeye başladım.
...
(Baran'ın anlatımı ile)

Alin'i o kadar çok seviyordum ki..Alin'i ilk gördüğüm an ondan çok etkilenmiştim. Aslında evliyim..Babam olacak o it beni zorla İpek ile evlendirmişti. Tabi ben de sesimi çıkartmamıştım. Mecburdum onunla evlenmeye. Evlenmezsem ne olacaktı diye düşünüyordum. Ve ben düşünene kadar evlenmiştim. Ona hiçbir zaman dokunmamıştım. Çünkü onu sevmiyordum. O beni seviyordu. Ama asla onu sevmemiştim. 1 kere bile öpmemiştim onu. Alin ile tanışmadan 1 hafta önce İpek'e karşı duygularım daha iyileşmişti. Onu hâlâ sevmiyor yada dokunmuyordum ama en azından birlikte yemek yiyorduk. 1 hafta sonra karşıma Alin çıkmıştı. Ve Alin'den sonra herşey değişmişti. Alin ile bir çok kez beraber de olmuştum. Onu canımdan çok seviyordum. Tabi evli olduğumu Alin bilmiyordu. Hâlâ da bilmiyor. Bu ne zamana kadar devam edecek bir fikrim yok. Ama ben ilerlediği yere kadar götüreceğim. Bundan kesin eminim. Karayel Adında bir Holding'im var. Holding'de kendi başıma her işi yürütüyordum. Ama başka bir holding'e ortak olmak istiyordum. Bir şirket bulmuştum. Adı Karaca holding'di. Karaca Alin'in soyadıydı. Ama Alin ne alakaydı? Ad benzerliğiydi muhtemelen. Holding'in sahibi Mehmet Bey beni bu akşam yemeğe davet etmişti. Mecbur İpek ile gidecektim. Evli olduğumu kimse bilmiyordu ama böyle gitmek daha mantıklı diye dişünmüştüm.
Holding'deki işlerimi halledip eve doğru yola çıktım.
...
Eve girdiğimde İpek ile karşılaştım. Kapıda hazır halde bekliyordu.

"Hoşgeldin. Çıkalım mı?" Diye sordu. "Olur" anlamında kafa salladım. Evden çıktık ve Mehmet Bey'in gönderdiği konuma doğru yola çıktık.
...
(Alin'in anlatımı ile)

Mühendis ile konuşup herşeyi halletmiştik. Projeyi yapmam 1 ay'ı bulurdu. Ama çok güzel bir proje olacağı kesindi. Eve geldiğimde saat 5.30'du. Hemen üzerimdekileri çıkardım. Misafir gelecekti zaten. Dolaba doğru ilerledim. Hızlıca şık duran elbiselerimden bir tanesini aldım. Elbise kısa mavi ve fırfırlıydı. Göğüs dekoltesi oldukça da fazlaydı. Sırt kısmı kalçama kadar açıktı neredeyse. Altıma stiletto topuklularımı giydim. Saçlarımı hafif topuz yaptım. Hafifte bir makyaj yaptım ve hazırdım. Aşağıya indiğim sırada kapı çalmıştı. Kapıya çok yakındım hemen kapıyı açtım. Ve gördüğüm ile şok oldum..
Baran,yanında 1 adam ve Baran'ın elini tutan bir kadın vardı...
Nasıl yapardı bana bunu...
Nasıl kıyardı aşkımıza...
.
.
.
.
.
Bölüüüm sonuu:)

Çok entrikalı bir bölümdüü.

Sizce Alin bağırıp çağıracak mı? Yoksa susacak mı?

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum;)

Tek GerçeğimWhere stories live. Discover now