Ang Dalawang Paru-paru ng Hating Gabi

CHAPTER FIVE: RECONCILIATION...ALL IS WELL

After I sent the message to him we decided to meet at my house. I expected the worse thing that can happen. I prepared myself for unforeseen that could happen because we cannot tell what future holds for us. We must always be prepared for everything para masakit man pero hindi ganun yung feelings kasi ready kana sa outcome nito. I just thought na maganda ang ganung mind set pero, mali kasi we must always be optimistic.

So, yes I met him sa rooftop ng bahay ko. I went ahead of time and trying to recollect my thoughts and composed myself it was twilight time. Ang sarap lang pagmasdan ng nag-aagaw na liwanag at dilim ng kalangitan, wala pang ilang minuto ay naramdaman ko na ang presensya ng isang tao sa likod ko. We stood there and no ones want to break the silence between ourselves. Nakakabingi pala ang ganitong katahimikan ang daming emotions na sumisigaw ng walang tinig, ang daming unsaid feelings that wanted to get out but, we dont know where and how to start. I decided to break the silence betwween the two of us and put our emotions in to words that our ears can heear and our mind to process. Pero, ang puso ko ay talagang p[arang sasabog sa kaba, ramdam ko sa lalamunan ko ang tibok nito parang kakawala na para akong masusuka pero gayon pa ma i took all the courage.

"go on let me hear what you want to say... and then I'll decide after that... better kung galingan mo mag sabi ng lahat ng pwede mong maging dahilan." pinipigilan ko ang madala sa agos ng umaapaw kong damdamin. i was looking at him looking him as if it would be the last time. As I was scanning him, I noticed na pumayat ito at mukang restless, Naawa ako sa dating nito, I wanted to say na okay na pero i restraint myself of doing so. And he speaks...

"gusto ko sana umpisahan sa sorry... pero alam kong hindi yun ang gusto mong marinig. Di ko din kasi alam ano nangyari e di ko mabigyan ng katwiran ang mga nagawa ko (telling me this while sobbing he was crying.. but I remained silent while crying as well i can see he wanted to hug me to stop me from crying. But, he knew it woudn't help so he continues instead while, me all ears are on him ready to listen to every words he will about to say) Nilason ng selos ang utak ko until..... I found myself drowning in sadness and the longing I Dont blame you to justify what I did. But believe it or not you were the one I was thinking. I was just really lonely and I look for diversion. Napaparanoid ako at ang mga insecurities ko biang lalake natatapakan ang ego ko. Jude is far better than me. Maayos na estado ng buhay at same pa kayo ng mg interest natatakot ako na mahuilog ka rito. I wanted to say na bitawan mo yung project pero ayaw ko naman maging selfish. Its me and this Fucking ego ang naging problema... Babe, I hope you can give me another chance?" umiiyak ako at all the walls I build inside of me was wrecked to protect my emotion. I dunno if I can handle this. I need him to hug me but Its like hugging the vine of thorns the one who gives you comfort is now the one giving you pain. After him I ask him "do you enjoy it? may naramdaman ka ba sa kanya? answer me truthfully please!" i wanna hear what his answer even it will break me or shattered me. and he answers kinakabahan ako at natatakot sa mga maririnig ko. "yes... na enjoy ko sya.. pero it was just for fun ikaw ang iniisip ko along the way... at wala akong feelings sa kanya." hindi ko alam ang nararamdaman ko parang tinakasan ako ng kaluluwa ko sa katawan ko. "magkaiba kami Justine madaming bagay na mag-kaiba kami so dont use me that fucking excuse that cheaters used to say to justify their sin. masakit sobra. You were the least on my list na akala ko mananakit sakin i trusted you. galit- na galit ako sayo ngayon.Gusto kitang murahin at saktan pero I know hindi magiging sapat yun. " ang nasabi ko dito. pero dahil tanga ako at ewan bas kahinaan ko ang mga luhang lalabas sa mata ng lalaking to sya ang kryptonite ko sounch cliche pero I cant see him like this. He remain silent so I decisded to continue.

"ganun ba talaga yun pag nalungkot kayo hahanap kayo ng iba? ibabaling nyo attention nyo sa iba? wala naman akong ginagawang mali... alam mo i realized that we love each other but we are lacking of trust sa isat-isa... ang daya mo naman ikaw ang may kasalanan ikaw dapat ang nag suffer pwero ang daya-daya kasi e!!! ako nasasaktan per dinadaya at tinatakasan ako ng bait. Kasi isang sorry mo lang bumibigay na ako. At oo kaya kitang bigyan ng isang pagkakataon kasi tanga ako pag dating sayo pero sana last na ito. Kasi, Justine isa lang naman ang hiniling ang sinabi ko sayo na pag-babae ang kaagaw ko wala ng words maririnig at wala ng paliwanagan cause i do't compete with them kasi talo talaga ako." emotional na saad ko dito halos hindi ako makahinga.

"I'm so sorry babe, and thank you for giving me second chance I'll prove you how much I love you babawi ako sayo. Mahal na Mahal kita. God knows how much i longing for you, How much I miss you and How much I wana kiss you. The day i had tyhe accident natakot ako kasi akala ko di na kita makikita dipa pala ako ready. Baby, i can't promised na hindi kita msasaktan sa kahit anong paeraan pero papatunayan at paparamdam ko sayo na mahal na mahal kita araw-araw." ang madamdaming sabi nito. I don't wanna be selfish as well alam ko naman na may kasalanan din ako pag kukulang kaya nya nagawa ang mga bagay na yun.

Once you fall in love you need to learn and accept apologies and learn to forgive akala ko kasi katangahan yun minsan to save the relationship you have to compromised lalo na kung isang beses palang nangyari. Pero pag- paulit-uklit na yun na ang katangahan. We must still weigh things and see if there still a chance to save it. Kung wala na talaga wag na nating isugal pa ito.

Syempre after ng away ano ba masarap gawin edi ang Making love... It was more intense, more wild than ever. I feel in his touch that he really missed me and i gave the same intensity to him. Once again i surrender in his captivation. My body reacts as if he knows who owns him, where it belongs to, who is its master. Parang may kusang bugso na sumisilay sa katawan ko na parang may ibang nag control dito. Alipin nanaman ako ng mga hagod ng bawat halik nito. umaalab ang loob ko sa mga pinapadama nito. Hanggang maabot namin ang rururok ng makamundong pag-nanasa at humihingal na bumagsak sa kandungan ng bawal isa.

Masasaya nanaman ang mga nangyayari sa amin aaminin ko natatakot na ako lumayo. Pero di maiiwasan sa trabaho ko. Magiging epokritang bakla ako if sasabihin kong hindi ko ito pinag dududahan. Pero pinapagana ko ang ational thinking ko upang mawaglit ang ganitong kalaseng pag-iisip ko.

All is well ang nang-yayari. Pinakilala na niya ako sa pamilya nya nung nagdaang pasko at aming 7th monthsary namin jusko ang kaba ko rin naman ng nangyari iyon, Pero tulad ng pamilya ko nakakatuwang isipin na ganun din ka open minded ang parents nya.

At umanbot na am sa aming pangatlong taon naging routine nanamin ang mag celebrate ng mga special events namin with our families together. Kaya naman nitong panahon na ito ay minabuti naman naming kaming dalawa muna. We travel out of the country nag Thailand kami and we filled ourselveas with happy memories together. Lahat ata ng sulok ng hotel room naming ay nabinyagan naming. Pero dipa naman pumasok sa isip klo na mag pakasal o union sa kanya hahaha. Enjoy lang naming ang bawat moment naming together. Sabi nga enjoy the moment while its last. Kasi we don't know how or when will it ends. Natuto ako makuntento at maging masaya nalang sa mga natatanggap ko mula sa kanya nap ag-mamahal.

Every anniversary naming ay mga regalo kami since pinabalik koi to sap ag-aaral at sinuportahan ko muna sya e mga simple pero precious para sa akin ang regalo nito minsan siasabi nya nahihiya sya. Sabi ko bumawi ka nlang sa accads mo para worth it na lahat I wanna see him walking on the stage as he graduates. First anniv naming ni reagluhan ko sya ng Motorbike na gustog-gustio nya, second is watch lang. kasi Malaki na daw yung unang regalo ko sa kanya.

Nakakatakot ang saying nadarama ko parang any moment ay may kapalit ito.. at hindi nga ako nagkamali. Ang lahat ng saya pala na ito ay hindi magtatagal dahil...

Itutuloy.