Πότε Μαζί Σου!

Κεφάλαιο 16 : Το Θάρρος

Την επόμενη μέρα ξύπνησα κατά τις 11 . Ντύθηκα και πήγα στην κουζίνα για να φάω πρωινό . Με το που έφτασα είδα την μαμά μου να πίνει καφέ με τον μπαμπά

Ωραία ξεκίνησε η μέρα μου

Μαμά : Ξύπνησες αγάπη μου? Καλημέρα
Σοφία : Τι κάνει αυτός εδώ?
Μπαμπάς : Δεν θα μάθεις ποτέ τρόπους εσύ?
Σοφία : Αυτούς έχω και άμα σου αρέσουνε
Μαμά : Σοφία μου σε παρακαλώ ένα καφέ ήρθε να πιούμε
Σοφία : Μετά από όλα τα χθεσινά τον αφήνεις να έρχεται εδώ?
Μαμά : Μιλήσαμε και μου είπε ότι μετάνιωσε . Απλά πρέπει και εσύ να φροντίσεις λίγο την συμπεριφορά σου
Σοφία : Πες μας ότι φταίω εγώ τώρα?
Μαμά : Αρκετά κάτσε να φας έχει να σου πει κάτι ο μπαμπάς
Σοφία : Δεν έχω να ακούσω τίποτα από αυτόν
Μπαμπάς : Αν κάνει έτσι πως να μην νευριάζω μετά?
Μαμά : Σε παρακαλώ κάντο για εμένα

Ξεφυσηξα και έκατσα απέναντι του

Σοφία : Σε ακούω
Μπαμπάς : Λοιπόν , αύριο θα έρθω να σε πάρω για να μείνεις σε εμένα για λίγες μέρες
Σοφία : Αποκλείεται
Μπαμπάς : Θέλω να τα βρούμε Σοφία , δεν θέλω να έχουμε μονίμως κόντρα

Κοίταξα την μαμά και αυτή μου χαμογέλασε

Σοφία : Καλά καλά , μπορώ να πάω στο δωμάτιο τώρα?
Μαμά : Ναι γλυκιά μου

Σηκώθηκα πήρα ένα σάντουιτς και πήγα προς το δωμάτιο μου . Εκεί που πήγα να μπω μέσα ένα χέρι με σταμάτησε . Γύρισα και είδα τον μπαμπά

Σοφία : Τι θέλεις?
Μπαμπάς : Θέλω να σταματήσεις να μου μιλάς λες και δεν σου είμαι τίποτα
Σοφία : Εσύ το προκαλείς
Μπαμπάς : Πως το προκαλώ εγώ? Εσύ μου φέρεσαι έτσι και τα παίρνω
Σοφία : Και εσύ όμως δεν είσαι άγιος
Μπαμπάς : Σοφία μην αρχίζεις
Σοφία : Με θέλεις κάτι άλλο?
Μπαμπάς : Όχι θα φύγω
Σοφία : Ωραία . Να ξέρεις πως αυτό το δήθεν "θέλω να τα βρούμε" εγώ δεν το πιστεύω

Του είπα και μπήκα στο δωμάτιο . Έκλεισα την πόρτα και έκατσα στο κρεβάτι μου . Άρχισα να τρώω μέχρι που χτύπησε το κινητό μου . Το πήρα στα χέρια μου και είδα ότι με έπαιρνε τηλέφωνο η Χριστίνα . Το σήκωσα και το έβαλα στο αυτί μου

Σοφία : Έλα
Χριστίνα : Τα παιδιά λένε να πάμε το βράδυ στο λιμάνι να αραξουμε θα έρθεις?

Εχω κάτι καλύτερο να κάνω?

Σοφία : Ναι τι ώρα?
Χριστίνα : Κατά τις 8
Σοφία : Τέλεια θα τα πούμε εκεί
Χριστίνα : Εγινεε

Το έκλεισα και συνέχισα να τρώω

[...]

Την ίδια μέρα το βράδυ ετοιμάστηκα και πήγα στο σαλόνι