Πότε Μαζί Σου!

Κεφάλαιο 15 : Οι Φωνές

Την κοίταξα ξαφνιασμένη και αυτή έφυγε γελώντας από το δωμάτιο μου . Έβαλα πιτζάμες και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου

Ας κάνει ότι θέλει εγώ ούτε ζωγραφιστο δεν θέλω να τον βλέπω
//Είσαι σίγουρη?
Φυσικά
//Ναι καλά σε πίστεψα τώρα
Δεν μας παρατάς? Έχω τα προβλήματα μου θα έχω και εσένα τώρα?

Δεν κατάλαβα πως αποκοιμηθηκα

Την επόμενη μέρα ξύπνησα από τις φωνές της Μιριελας

Μιριελα : Σοφία! Ξύπνα επιτέλους!

Τι θέλει πρωινιατικα?

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και άλλαξα ρούχα . Βγήκα από το δωμάτιο και πήγα στην κουζίνα . Είδα την Μιριελα να είναι νευριασμένη δίπλα από το ψυγείο

Σοφία : Τι φωνάζεις πρωί πρωί?
Μιριελα : Γιατί το ψυγείο είναι άδειο?
Σοφία : Γιατί ξέχασα να πάω για ψώνια
Μιριελα : Και πως θα ζήσουμε?
Σοφία : Να σου πω δεν σας κρατάω , σπιτάκια έχετε πάτε εκεί να φάτε
Μιριελα : Έφυγες για το σούπερ μάρκετ
Σοφία : Με διατάζεις μέσα στο ίδιο μου το σπίτι?
Μιριελα : Ναι γιατί δεν κάνεις τίποτα σωστά! Έφυγες τώρα!

Ξαφνικά ένιωσα δύο χέρια στην μέση μου και έμεινα ακίνητη . Η πλάτη μου κόλλησε πάνω του και πλησίασε το πρόσωπο μου

Αντρέας : Θα έρθω και εγώ
Σοφία : Δ..δεν χρειάζομαι συνοδό
Αντρέας : Και τα βαριά πράγματα πως θα τα κουβαλήσεις?
Σοφία : Δεν θα πάρω κάτι βαρύ
Αντρέας : Ότι και να πεις μόνη σου δεν θα πας
Σοφία : Άφησε με
Αντρέας : Όχι

Είπε και άρχισε να με μυρίζει στον λαιμό . Εγώ γύρισα το κεφάλι μου από την άλλη και έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου

Μιριελα : Έλα αφήστε τα αυτά και φύγετε
Αντρέας : Πάμε

Μου είπε και με άφησε . Με πήρε από το χέρι και βγήκαμε από το σπίτι . Πήγαμε στο σούπερ μάρκετ και άρχισα να ψωνίζω . Εκεί που έπαιρνα πράγματα από το ράφι είδα τον Μάρκο να αγοράζει αναψυκτικά . Μόλις με είδε ήρθε κοντά μου και με πήρε από το χέρι

Αντρέας : Για που το βάλατε?
Μάρκος : Να μη σε νοιάζει εσένα
Αντρέας : Πρόσεχε την γλώσσα σου
Σοφία : Αντρέα σε παρακαλώ μην αρχίζεις , σε 5 λεπτά θα είμαι πίσω
Αντρέας : Καλά

Ο Μάρκος με πήγε σε μια γωνιά και πλησίασε το πρόσωπο μου

Μάρκος : Τι κάνεις εδώ με αυτόν? Υποτίθεται πως ούτε να τον βλέπεις δεν ήθελες
Σοφία : Επέμενε να έρθει δεν είχα άλλη επιλογή
Μάρκος : Πρόσεχε με αυτόν δεν μου γεμίζει το μάτι