Nieuw bij #Likeme

Deel 5: "Is er iets?"

"Alles oké hier?" vraagt Maksim. "Ja tuurlijk, ik was alleen even in gedachten verzonken" antwoord Lotte snel. Dat is ook nog niet eens gelogen ook. "Gelukkig maar." "Wat doe je hier eigenlijk Maksim? Dit zijn wel de toiletten van de vrouwen hé, dus feitelijk mag je hier helemaal niet komen." "Sorry ik maakte me alleen een beetje zorgen. Ik dacht dat je misschien niet goed was geworden door de warmte of zoiets. Het is namelijk best wel warm vandaag. Je bleef zolang weg, dus ik dacht ik kijk even om het hoekje. Maar ehm dan ga ik maar weer" zegt hij. "Nee joh ik maakte maar een grapje. Van mij mag je hier best blijven en het is echt heel lief dat je even kwam kijken." "Gelukkig maar ik dacht al dat je de beveiliging op me af wilde sturen om me te verwijderen uit de toiletten." Lotte lacht en zegt: "Hahaha dat is een hele goeie, maar dat zou ik toch nooit doen en al zeker niet bij jou." "Nou fijn om te weten dat je het niet gaat doen, ik was al een beetje bang." Lotte lacht een beetje zenuwachtig. "Maar gaat echt alles goed, je was een beetje stil vandaag en vooral na die scène van daarnet. Als iets of iemand iets vervelends heeft gedaan, dan wil ik dat graag weten" zegt Maksim.

Ja wat moet ze hier dan nog weer op zeggen? De waarheid? Nee dat kan niet. Ze kan niet zeggen dat ze een beetje jaloers is. Bovendien weet ze zelf ook nog niet zo goed wat ze allemaal voelt. Want voelt hij meer dan een vriend of alleen een best vriend? Als ze daar nog niet achter is dan moet ze ook nog geen conclusies gaan trekken en al helemaal niet met Maksim hierover praten. Het is misschien een korte tijd geweest dat haar gevoelens zijn gegroeid, maar ze hebben elkaar de laatste paar weken heel erg vaak gezien. Ze moesten ook wel met elkaar optrekken.

Terwijl Lotte hier over na denkt blijft ze stil. "Lot gaat het wel? Voel je je niet goed?" vraagt Maksim bezorgd als hij haar afwezig ziet kijken en ze heeft ook nog steeds geen antwoord gegeven op zijn vraag. "Nee ehm ja alles is prima hoor. Gewoon een beetje in de stress voor de eerste opname dag" liegt ze. "Ik geloof in je en je doet het hartstikke goed hoor, dus maak je maar vooral geen zorgen over wat dan ook. Trouwens als je een keer je tekst vergeet of niet helemaal het juiste doet wat de regisseur heeft gezegd of voor ogen heeft is dat echt geen probleem. Dat hebben we allemaal wel eens en dat is echt niet erg." "Dankjewel, zullen we trouwens maar teruggaan gaan anders komen we te laat voor de volgende opname" zegt Lotte om het gesprek af te ronden en ervoor te zorgen dat ze niet nog meer hoeft te liegen.

Als ze terug lopen zijn de opnamens gelukkig nog niet gestart en hebben ze nog even pauze. Ze gaan dan weer bij de rest aan een tafel zitten. "Waar waren jullie nou naartoe?" vraagt Francisco nieuwsgierig. "Gewoon even naar het toilet niks bijzonders" antwoord Lotte, misschien kwam dat er iets botter uit dan dat ze zelf eigenlijk zou willen. Pommelien werpt even een vragende blik naar Maksim, omdat hij tegen haar had gezegd dat hij even bij Lotte zou gaan kijken. Makism wil niet dat de hele tafel hoort dat Lotte gestrest is, dus stuurt hij Pommelien even een berichtje.

"Lotte vertelde dat ze een beetje gestrest is voor de opname dag van vandaag, omdat het wel haar eerste echte opname dag is. Ik weet wel niet helemaal of ze de waarheid spreekt. Het kwam er namelijk niet heel erg overtuigend uit. Zou jij misschien even met haar kunnen gaan praten als meiden onder elkaar, ik maak me namelijk een beetje zorgen?" stuurt hij. "Ja tuurlijk wil ik dat doen. Maak je maar geen zorgen, er is vast niets ergs aan de hand met haar" stuurt Pommelien terug. Maksim knikt even naar haar als bedankje.

Nadat ze nog wat hebben opgenomen en teksten uit hun hoofd hebben geleerd is het alweer gedaan voor vandaag en de tijd om weer naar huis te gaan. Intussen had Pommelien al aan Lotte gevraagd of ze iets met haar wilde gaan drinken in en restaurantje. Lotte had hier ja op gezegd, waar Pommelien dan heel blij mee was. Als ze beidde iets hebben besteld knoopt Pommelien het gesprek aan. "Hoe vond je het vandaag? Is het een beetje voor herhaling vatbaar of denk je van was ik er maar nooit aan begonnen?" "Nee joh ben je gek. Dit is echt het leukste wat er is om te doen en ik mag ook nog eens met hele leuke en lieve mensen samenwerken" antwoord Lotte. "Heel lief, ik ben blij om dat te horen." Intussen komt de ober hun bestelde drankjes al naar hun tafel brengen. Ze bedanken de ober. "Ehm Lotte, ik had van Maksim begrepen dat je nogal gestrest was vandaag. Kwam dat echt door de eerste dag of is er iets anders aan de hand? Ik snap natuurlijk volkomen dat je niet alles aan hem wil vertellen, dus daarom dacht ik ik check het nog even." Ze had lang nagedacht over hoe ze dit het beste aan Lotte kon vragen, maar uiteindelijk is het dit geworden.

"Hebben jullie het over mij gehad?" "Niets ergs hoor, alleen maakt Maksim zich een beetje zorgen om je. Daarom vroeg hij of ik dit even met je wilde bespreken als meiden onder elkaar. Hij vond je namelijk niet heel overtuigend toen je zei dat je alleen wat gespannen was voor vandaag. Is er nog iets wat je kwijt wil? Het hoeft niet natuurlijk, ik vroeg het me ook gewoon af en ik zal niks doorvertellen. Aan niemand niet."  En ja hoor daar was dat rare gevoel weer. Dus Maksim maakte zich zorgen om haar, dat betekent dus dat hij wel wat om haar geeft. Lotte weet haar gedachten weer niet echt onder controle te houden. Ze weet niet wat het is maar ze weet wel dat haar gedachten echt op hol slaan sinds de dag dat ze de rest van de castleden heeft leren kennen.

"Lotte? Is er iets?" vraagt Pommelien als ze weer niet reageert.

Lieve allemaal. Het spijt me zo erg dat het zo lang heeft moeten duren voor een nieuw deel. Ik moet er echt meer aan gaan werken. Hopelijk vinden jullie het alsnog leuk en blijven jullie het lezen. Ik ga proberen wat minder tijd te laten zitten tussen dit deel en het volgende deel. Nog een hele fijne dag!
Groetjes van mij.