Lust Has No Mercy [COMPLETED]

special chapter

special chapter

"Daddy!!! Daddy!!!"

"Hahahaha!!!"

Kumaripas ng takbo si Travis mula sa kusina dahil sa sigaw ng mga anak nila. "Lexine! Tristan! What happened?" gulat na salubong ni Travis.

"Daddy! Lexine said my toy cars are boring!" galit na wika ni Tristan.

"Daddy, I just said to him to play barbie with me. He didn't want to so I forced him. Then he maybe thought that his toys are boring because I forced him to play barbies with me," paliwanag ni Lexine sa ama na nakatayo lamang sa harap nila.

"Because I don't want to play barbie! They are for girls only, do I look like a girl to you?" kunot-noong sumbat naman ni Tristan.

"I didn't said you look like a girl! I just want to play it with you? Why? Is it bad to play with it now? Daddy even plays it with me, you think Daddy is a girl?" suway ng nakakatandang kapatid.

"Can we just leave each other alone and mind our own businesses?" seryosong sabi ni Tristan.

Tumahimik nalang si Lexine. She pouted because of her brother's coldness. Bata pa lang ito, seryosong-seryoso na ito. Matalino pa at marami ng alam sa mga bagay-bagay.

Namana niya ito kay Travis. Nakikita ni Travis ang sarili sa anak na lalaki noong bata pa siya, kahit hanggang ngayon. Seryoso ito sa mga bagay-bagay. Cold rin ito at hindi masyadong nagsasalita at tahimik lang na naglalaro ng kanyang mga laruan. Mas lalong sumeseryoso si Tristan kapag may tinatanong itong mga bagay na mula sa mga binabasang mga libro. Mahilig itong magbasa at matalino ito. Natandaan niya ang sarili noong bata pa sila ni Daniella. Natandaan niyang hindi masyado sila nito close dahil seryoso ito habang ang kakambal naman niya ay palabiro.

Si Lexine naman ay laging masayahin at makukit na bata. Pero madaling magtampo katulad ng mommy niya. Mahilig itong maglaro at makipagkaibigan sa mga bata. Pero alam nilang pareho may limitasyon sa lahat ng bagay. May oras para sa pag-aaral, may oras rin sa pag-lalaro, gaya ng sinabi sa kanila ng mga magulang.

Sa limang taon na nakalipas, napansin niyang nagbago ang itsura ng dalawa. Kung noon ay kamukha ni Tristan si Travis at kamukha ni Lexine si Lily, baliktad na ngayon. Nakikita ni Travis ang sariling mukha sa mukha ni Lexine. Si Tristan naman ay kamukhang-kamukha ni Lily, pero may kaunting bahid na Travis . Pero magkamukhang-kamukha ang kambal. Halos magkapareho sila ng mukha at nahirapan pa ang mga magulang ng mag-asawa kung anong pagkakaiba ng kambal.

Mabilis na lumapit si Travis sa nagtatampong si Lexine. "Hey, baby, don't cry now,"

Hindi na napigilan ni Lexine dahil napaiyak na siya. Marahil ay nasaktan ito dahil ayaw ng kapatid niyang makipag-laro sa kanya.

Umupo n rin si Travis sa sahig. Kinarga niya si Lexine ay pinaupo sa lap nito at hinihimas ang likod.

"Shh, baby. We'll play toys, okay? Don't cry now," yumakap si Lexine sa leeg ng ama at doon umiyak.

Nakaramdam ng lungkot at pag-aalala si Tristan nang makitang umiyak ito ng dahil sa kanya.

Nilingon ni Travis ang bunsong lalaki na tahimik na tinitingnan ang ate sa bisig ng daddy. "Tristan, come here," sabi ni Travis.

Kahit kinakabahan sa gagawin ng ama, lumapit pa rin ito sa daddy niya na agad namang kinarga ni Travis at pina-upo rin sa lap nito.

"Tristan, why don't you want to play with your ate?" mahinahon pero seryosong tanong nito kay Tristan na nakayuko.

"Daddy, because her toys are for girls only," mahinang wika ng batang lalaki.

Tumingin siya pareho sa mga anak niya. "Yeah, it's for girls. But that doesn't mean that you can't play with her anymore. She's your older sister. And you know, you can play with each other by not using barbie's only. You can experiment so you could with each other using your both toys. Like let the barbie ride your toy car, stuffs like that," Travis said to his kids.