NASİBİM

Bitmeyen Sorular

Yahyahı ağlarken görmeye dayanamadım ve sınıfa doğru merdivenleri çıkmaya başladım ancak ağlama nedenini de aşırı merak ediyordum. İyi ama o kızlar ile çok sıkı pıkı olup, derdini asla anlatmazdı ki? Nasıl öğrenicektim? Geri aşağıya inmeye karar verdim. Döndüğümde Yahyâ hâlâ orda dua ediyordu. İçeri girip sarılmak istedim ama ne bu dinen uygundu, ne de ortam olarak. Gerçekten yahyaya üzülmüştüm. Yahya ellerini açmış sesli şekilde dua etmeye başladı. Kafamın içindeki sesi susturup onu dinlerken buldum kendimi. " Rabbim ben yanlışa düşmekten, vesveseye kapılmaktan öyle çok korkuyorum ki sen bana yardım et. Beni bana bırakma. Sen hakkımda hayırlı olanı biliyorsun. Benim nasibimi koru , beni ve nasibimi sevdiğin kullarından eyle. Allah'ım, nasibimse eğer onu çok istiyorum ama eğer nasibim değilse şayet sen uygun görmemişsen o halde hiç istemiyorum. Kalbimin acısını dindir. Ve bana bir çıkış kapısı göster. Dayanamıyorum.. Yetemiyorum. Yanlişa düşmekten korkuyorum. Rabbim beni koru. Nefsime yeniltme. " Duyduklarım karşısında şok oldum. Nasıl yani? Yahya aşık mı? İyi ama kime? Hangi kız ki bu bakmaya korkuyor? Yanlişa düşmekten korkuyor. Yanlışa düşmekten kastı kızın güzelliği mi? Yoksa nefsinden mi bahsediyor? Kendimi bir bulmacanın içerisinde gibi hissediyordum. Yahya resmen ağlıyordu. İnsan hiç bu kadar içten dua edebilir miydi? Edebiliyormuş. Yahyanın duası beni çok etkiledi. Onu dinlediğimi, belli etmeden yukarı sınıfa çıktım. Dersimiz boştu. Yahya kitaplıktan kuran alıp, içinden okumaya başladı. Kur'an okurken ancak bir insan bu kadar tatlı ve asil olabilirdi. Bir dakika ya napıyorum ben? Bu yaptığım doğru değil. Ben Ali'yi seviyorum banane ki yahya'dan? Kafamı önüme çevirdim ve kitap okumaya calıstım ancak kafamın önünde ki düşüncelerden önümü göremez hâle gelmiştim. Asla okuduğumu anlamıyordum. Yahya yanıma geldi. " Hallettim " dedi ve geri sırasına döndü. Gerçekten bu kadar kısa sürede halledebilmiş miydi? Merakla yanına geldim ve sordum. " Ama nasıl hallettin" Yahya bana bakmıyordu " Bacım hallettim işte, hayatta ölüm hariç her şeyin bir çözümü vardır " Sustum. Sevinemiyordum bile. Yahya bugün çok kasvetliydi. Kullandığı kelimeler bile çok olumsuzdu. Acaba bi'şey mi imâ etmeye çalışıyordu? Ben yahya'ya anlam vermeye calısırken Ali geldi.
" Çıkışta yanıma gel, en son bi'şey söylicektin. Cidden merak ettim" dedi
Ben Ali'den böyle bir dönüş beklemezken Ali bana gülümsedi ve sırasına geri oturdu. Gözlerimi Yahya'ya çevirdim
Az önce melek gibi kuran okuyan adamın elleri yumruk yumruk olmuş sinirden boğazında ki damarlar ile ellerinde ki damarlar dışarıya fırlamıştı. Bir dakika yoksa Yahyâ Ali'den pek haz etmiyor, sevmiyor muydu? İyi ama Ali'nin ne gibi bir alakası olabilirdi ki Yahyâ ile? Kendimi dedektif gibi hissediyordum. Sanki çözmeye çalıstığım şey sırlı bir oyun gibiydi. Bugün kendimi yahyayı izlemekten alıkoyamıyordum. Zil çaldı. Yahyâ " Sadakkallahül azim " diyerek bıraktı kuranı. Bana görüşürüz bile demeden çıktı. Ben Ali'nin yanına gittim arkasına geçerek omzuna dokundum Ali o sıra da en yakın arkadaşı olan furkan ile konuşuyordu. İstemeden kulak misafiri oldum konusmalarına.İkisi gülüşüyorlardı " Olm sende az değilsin ha kız senin suçunu üstlenmiş sen de onu orda bırakıp gittin mi? " Ali yine o gün ki gibi sırıtıyordu hiç ondan duymayı hayal bile edemiyeceğim bi'şey söyledi " Tabi olm bu kız o kadar salak ki resmen tutanak yemeyi göze aldı. Bu kızdan iyi oyunc-" Sözünü bitirmesini beklerken karşıdan furkan Ali'ye kaş göz yapıyordu. Ali arkasına dönünce afalladı. " L -leyla? "