Chapter 28

14 0 0
                                    

Gian's POV

" Gian, are you alright. Do you want to go home?" Kian asked.

Nakatingin lang ako kay Patrick nang bigla siyang lumingon sa akin. Nagkatitigan kaming dalawa. I saw no emotions in his eyes. Bakit? Ganun na lang ba yun? May pumatak na luha sa aking mga mata.

Kian hugged me at biglang tumahimik ang buong paligid. Suddenly, I heard someone screaming. Napalingon kami ni Kian sa sumigaw, it was Reg. And to my surprise, Patrick is approaching us.

Nang makalapit na siya sa  aamin, nagulat ako ng hinila niya  ako kay Kian palabas ng venue.

"Kian, yung kotse mo hihiramin ko muna." Sabi ni Patrick habang hinihila ako.

"San mo dadalhin si Gian?

"Wala na tayong oras, just trust me."

Iniabot ni Kian yung susi niya kay Patrick. Takbo kami ng takbo ni Patrick papunta sa sasakyan para di kami maabutan ng mga bodyguards ng mga Simbillo.

Nang makasakay na kami, walang nagsasalita sa aming dalawa hanggang sa makarating kami sa isang lugar na hindi ko alam kung saan.

"Nasan tayo?" Hindi siya sumagot at dirediretsong lumabas ng sasakyan. Pinagbuksan niya naman ako ng pintuan at hinila papasok sa isang bahay.

"Teka?! Kanino tong bahay na to? Patrick! Tresspassing tong ginagawa natin!" Nataranta naman ako sa ginawa niya dahil dirediretso lang siyang pumasok.

Umupo siya sa sofa at inaupo ako sa tabi niya at hinarap.

"Mine... This... This house is ours... Binili ko to after nating magkaayos." Natulala ako sa sinabi niya.

"You mean..."

"Yes. Gusto ko kase pagkinasal na tayo okay na lahat. May bahay na, stable na lahat."

"Pero... I-ikakasal ka na kay R-reg" bulong ko sa kanya.

Bumuntong hininga siya bago magsalita.

"No, I'm not, I won't let it to happen."

"Pero kanina-"

"I'm sorry about that mine. I have no choice, Reg will kill herself pag hindi ako sumipot sa engagement na yon."

"Pa-paano ngayon? Iniwan mo siya... Pano kung-"

"I don't care anymore Gi. Ang mahalaga ngayon magkasama tayong dalawa. Idon't want to see you in pain and sadness, hindi ko kakayanin pang makita kang umiiyak ng dahil sa akin. I love you so much." Umiyak lang ako at di nakasagot. Niyakap ko siya. Ito na nga siguro yung time para  maging masaya kaming dalawa... Am I being selfish?

--

"Magshower ka na."

"Wala akong damit." Nilapitan niya ako at hinalikan sa noo. At bumulong sa tenga ko.

"It's okay with me kung wala kang damit." He said in a husky voice.

"Tss! Sira! Seryoso kase." Pulang pula na ako sa hiya dahilsa mga sinabi niya. Then I heard him chuckled.

"May mga damit ka na din dito mine." Sabi niya sabay turo ng closet na katabi ng sa kanya.

Pumunta ako roon at kumuha ng damit. Pinamulahan ako sa nakita ko. May undies at brassiere sa drawer. I looked at tge size at mas lalo akong pinamulahan.. Bakit alam niya yung size ko?! Nilingon ko siya at nakita kong nakasmirk siya. Inirapan ko siya at dumiretso na sa cr  narinig ko naman siyang tumawa.

Nakakaloka talaga siya!

---
Short UD :)

Officially Missing youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon