Love me, Miss Thamarra

Chapter 5 Who You Love

"The most inefficient and self-harming thing a person can do is go out looking for love. Let it find you when the time is right and you're out doing what you love to do. Only then will you find it in its truest form."

Thamarra POV

Nagising ako kinabukasan na wala na si Santos sa kama. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko pagkaalala sa mga inihayag niya sa akin ng nagdaang gabi.

Of course, there are many different reasons why I may find it difficult to receive her love. First, she's a she. This is the most difficult of all and the one that forbids me to accept her.

I trust my intuition. I know Santos is telling me the truth. How many times has she proven that to me? I'm not dense not to feel what she's saying. Pero bumabalik ako sa unang dahilan.

Second, well, still related to the first one. My family, especially my father, will not accept whatever our relationship will be in any case. It will be me against my family's belief. So... balik pa rin ako sa una.

Third, hindi ko alam kung makakaya ko bang panindigan ang magiging relasyon namin kung sakali.

Don't get me wrong, my faith in God is not a question here. Pero 'yong faith ko sa sarili ko kung makakaya ko ba 'yong mga ibabato nila sa akin, I'm not sure! Natatakot ako!

So balik talaga ako sa una... I cannot accept her love. Masasaktan ko lang siya lalo...

I admit, I like her. No, it's not just like, there's something more deep than that. I don't know when it started... maybe when she first dropped me off at home or later... But it is difficult for me to admit that I'm into her because of so many risks. I'm not ready to face them...

Napapikit ako at muling napabuntong-hininga ng malalim. Nagdasal muna ako bago bumangon ng kama. Dumiretso ako sa banyo pagkatapos kong maiayos ang hinigaan.

But I guess my breathing was cut off in the air. I felt like I was frozen in place and my feet were glued to the floor. My hand that was still holding the doorknob seemed to have stiffened as it could no longer move where it stood.

Santos is naked while drying her hair!

Good heavens!

I forced myself to move from where I was standing. Mabilis akong lumabas at isinara ng maingat ang pinto para hindi niya ako makita. Hawak-hawak ang dibdib habang ang isang palad ay nakatakip sa bibig ko sa sobrang shock!

What was that?! Bakit may ano siya?!

"Oh, my God." Hindi malaman ang gagawin at kung saan pupunta. "Oh, God! Please forgive me!" Napaupo ako sa gilid ng kama at napapikit na muling nagdasal ng taimtim. "Hindi ko po sinasadyang makita, Ama! Patawarin niyo po ako."

Mabilis akong napatayo mula sa kinauupuan ng makarinig ng kaluskos mula sa loob ng banyo. Malay ko ba kasing nando'n siya at maagang naligo? At bakit may ano siya?!

Mabilis ang mga hakbang na lumabas ako ng balcony. Ni hindi ko na nga naisip na malamig pala sa labas. Ang suot ko lang ay ang pantulog na satin cami top at shorts. Pakiramdam ko kasi ang init-init ng mga pisngi ko!

Naupo ako sa isa sa mga silyang gawa sa bakal paharap sa pabilog na lamesa. Naitukod ko ang mga siko sa ibabaw ng lamesa at napatakip ang mga palad sa mukha. Kahit pumikit ako parang nakikita ko pa rin! Panay tuloy ang hingi ko ng tawad dahil doon!

"Miss Thamarra!"

"What?!" Gulat na mabilis na bulalas ko nang marinig bigla ang boses ni Santos.

Napatingin ako sa kanya. Nakasuot na siya ng puting bathrobe. Bumaba ang tingin ko sa tapat ng kanyang...