BERDEL

13. B Ö L Ü M

İlk günlerde kaba, bağıran çağıran, itip kalkan adam dizimde yatıyordu ve beni öptü. Bense ne karşılık verebildim ne itebildim.

Çalan telefonla irkildim. Bars doğrulup telefonunu açarken ben dün gece Bars rahatsız olmasın diye uzun süre uyumamış daha fazla dayanamayınca başımı berjere yaslamıştım.

Bars telefonla konuşmasını bitirip

"Kahvaltıyı dışarda yapalım. Bugün bir iki saatliğine şirkete uğramam gerekiyor." Dedi.

Bu mu yani?

Dün öptü beni şimdi sadece bunu mu diyecek? Ya da başka bir şey mi demesi gerekirdi. Hatırlamıyor bile olabilir. Başımı salladım.

Arabaya binerken

"Burada pek kimse olmaz. Bir ihtiyaç varsa onları da alalım." Dedi.

"Konağa geri dönecek miyiz?" Dedim. Bir süre sessiz kaldı.

"Şimdilik öyle bir düşüncem yok. Senin istediğin de bu değil miydi?" Dedi.

O konakta dışında her yer bana cennetti. En azından Bars'la bu evde anlaşabiliyorduk. Bars'a bile annesiyle olmamak iyi gelmişti farklı olmuştu. Değişmişti. Bu bana yeter.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra beni eve bırakıp gitmişti. Kendimi boşlukta hissettim. Yine bir şey bulurum umuduyla odaları gezip çekmeceleri karıştırdım. Hiçbir şey bulamayınca kapının önüne çıktım.

Aslında burada neler olduğunu merak ediyorum ama pek ayrılmak istemiyorum. Merdivenlerin başına oturdum. Elimi çeneme koyup düşünmeye başladım.

Dün geceyi. Bana ihtiyacı olduğunu söylemişti. Peki benim Bars'a ihtiyacım var mı? Babama karşı herkesin içinde beni koruması, o konakta beni tek bırakmaması.. dün küçük çocuk gibi dizime yatmıştı.

Benim içimde oluşan his ne?

Aklıma annemi aramak geldi. Direkt çantamın en dibinde çorabımın içine sakladığım telefonu alıp annemi aradım. Annem açar açmaz ağaların misafirliğe geldiği günü anlattım. Babamla yaşadığımız tatlı anıyı..

"Baban evlenecektir şimdi?" Annemin sorusuyla omzum düştü.

"Ya anne ne evlenmesi gözünü seveyim senden başka kim muhatap olur bunla."

"Yine de babanın üstüne yürümek olmaz kızım. Ayıptır. Ama bak oğluma. Aferin anası gibi şirret değil." Dedi. Aklıma Şermin'in gelmesiyle önce annemin ağzını aramak istedim.

"Anne bu Ömer ağanın tek karısı Iraz mı?" Dedim.

"Tek nikahlısı o. Bir keresinde Iraz'ın üstüne kuma gelmiş diyorlardı. Ama bilmiyorum 1 sene olmadı kadın konaktaki terastan düştü öldü."

Demek bu dünyada Iraz'ın da üstüne kuma gelmiş. Yani Şermin'in annesi öldü. Şermin kumasından olduğu için kızı odalara kapatıp konuşturmuyor Ömer ağa sesini bile çıkartmıyor.

"Sen nasılsın kızım?" Dedi annem düşüncelerimin arasında. Upuzun zamandır ilk kez biri nasıl olduğumu sormuştu.

"İyiyim anne. Gelicem işte yanına."

"Verda. Beni yanlış anlama kurban olduğum gel istediğin zaman ama bak Bars evden ayrılmışken seni herkesin içinde kollamışken niye çocuktan kaçmaya çalıyorsun be kızım. Kendine izin ver. Bars seni herkesten daha iyi sakınır. Seni sevmiyor diye düşünme sakın. Belki zamanla sever."