37. bölüm

7.3K 368 44
                                    

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN
¹
○○○○○○○○○○○○○○

Bilinmeyen n:
-*********
-**************

Şaka mı bu? Ciddiler mi gözümden yaşlar akmaya başladı...

Rabis ne olduğunu sorduğunda ona telefonu verdim.

"Has.. Ne oluyor olm böyle? Şakanın içinde miyiz? Oyunmuymuş??" İç sesim olmuştu her zaman ki gibi..

"Bilmiyorum.. Ne yapacağım bilmiyorum. Yoruldum gerçekten çok yoruldum. Ya yaşadıklarim yetmiyormuş gibi birde bunla ile uğraşıyorum." Dedim isyanla.

"Gerçekten yıldım artık ya omzumdaki yükler yetmiyormuş gibi of." Diye devam ettim.

"Allah kimseye taşıyamayacağı yük kaldıramayacağı eziyet vermezmiş. Derdini veren Allah dermanını da verir hayırlısıyla." Dedi Rabia.

Ona döndüm ve gülümsedim. Haklıydı çünkü Allah benim dermanımı verecekti. İnancım her zaman tam.

"Hadi güzelim benim gitmem gerekiyor annemler aradı ikna edemedim ama gelicem tamam mı? Ne yapacağımızı konuşuruz." Dediğinde istemsizce başımı salladım ve sarıldık koskocaman.

Ayrıldığımız zaman onu yolcu ettim. Abimin salonda olmadığını görünce evi keşfe çıktım.

En son bir odanın önüne geldim. Abim hiç bir odada yoktu. Odanın kapısını tıktıkladim ama içeriden ses gelmedi sonra ise kağıt sesleri gelmeye başladı.

Mutfağa döndüm ve kahve yapmaya koyuldum. Ama nasıl içeceğini bilmiyordum. O yüzden Bulutu aradim.

Bulut aranıyor...

-Alo Arel bir şey mi oldu??

Sesi telaşlı çıkmıştı.

+Ha şey ya aslında ben bir şey soracaktım.

-Ney?

+Abim nasıl kahve içiyor?

-Neden ki?

+Abime süpriz yapacağım da ondan.

-Ha tamam. Abin sade kahve içer ama yanına buz doabının 3. Rafindaki mavi kutulu çikolatadan koyarsan hayır demez.

+Yaa çok teşekkür ederim.

Sırıtarak telefonu kapattım. Hemen kahveyi ocağa koydum o esnada düşünmeye başladım.

(ŞARKIYI BURADA AÇİN.)

Ya gerçek ise? Bunu yapmış olamaz değil mi? Onca şey boşuna olamaz?
Hersey oyunsa? Ya ..... Bana ihanet ettiyse.

Ocağa baktığımda tam taşmak üzereydi. Hemen ocaktan aldım ve fincana boşalttım. Bulutun tarif ettiği çikolata kutusundan 2 tane alıp sunum tabağına koydum ve götürdüm. Saat 1.30'du.

Odayı bulmakta zorlanıyordum. En sonunda buldum ve içeri girdim. Abim o kadar dalgındi ki beni fark etmedi.

Önüne kahve bırakınca bir anda bana baktı sonra sert yüzü yumuşadı.

"Güzelim ne gerek vardı?"

"İçimden geldi.."

Ondan sonra konuşmadık o iş yaptı ben kağıtlara bakarak düşünceye daldım.

Ya gerçekten yaptıysa? O zaman ne olucak? Daha bugün aramızda bir şeyler olmuşken ne yapmış olabilir?

Ayrıca abi abi diye dolaşıyorum da ben bu adamı ne kadardır tanıyorum. 1 gün içinde onun icjnherkese rest çektim onun yanındaki çocukla arkadaş oldum. Bunlar çok fazla.

Benim buluttan uzak durmam gerekiyor çünkü eğer yalan ise ben onu aldatmış olurum. Of

Abimin dürtmesi ile kendime geldim.

"Abicim saat çok geç oldu uyusan mi?"

"Saat kaç ki?"

"3.20 hadi artık uyu biraz." Diye beni odama postaladi.

Uykum olduğu için uyuyabilecegimi düşünüyordum ama sabaha kadar gözüme bir damla uyku girmedi. Bir planım vardı.

Kalktım elimi yüzümü yıkadım. Giyinme odama geçtim ve kıyafet bakmaya başladım.

Ren rengi bir bol pantolon aldım elime. Bakındım bunun üzerine siyah boğazlı giysem nasıl olur?

Olur ya mis gibi de olur. Neyse onun üzerine bir beyaz kısa kollu ohh.

Çantama ders kitaplarımı koydum ve aşağı doğru adimladi- ananı telefonumu unuttum koşarak telefonumu aldım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Çantama ders kitaplarımı koydum ve aşağı doğru adimladi- ananı telefonumu unuttum koşarak telefonumu aldım.

Tekrar aşağı inerken saçım için toka almadigimi fark ettim ve uflenerek onu almaya.

En sonucunda herseyimi aldığımı anlayıp döndüm aşağıya.

Abime bakındım fakat göremedim. Kapıyı açtım tam çıkarken Bulutun sesini duydum.

"Abi ona söylemeyecek misin?"

"Saçmalama tabiki söylemeyeceğim ne yapıcam gidip ... neyse olayı mı anlatayım?"

"Sorgulayacak?"

"Bulurum bir şey bosver."

Yine mi? Bir kez daha kırılmaya hazır değilim gerçekten.. Yanlarına doğru ilerledim.

"Abicim sen ne zaman geldin görmedik?" Dedi yumuşak sesiyle kanma gece sakın.

"Şimdi geldim ve gidiyorum yolda atıştırırım." Dedim normal bir ses ile.

Kafasını salladı ve aklımdan öptü.

"Dikkat et güzelim." Dedi ve korumalara işaret yaptı. Bu konuyu dün konuşmuştuk beni onlar bırakacaktı.

Baş selamı verip uzaklaştım. Sıkılmıştım.

Arabaya biner binmez gözümden yaşlar akmaya başladı. Tek suçum guvenmekti?

Ben nerede hata yapıyorum yeter artık ya yeter. Of.

"Sağ çek." Dedim

"Ama okula gelmedi-" Dedi Ahmet bey.

"SAĞA ÇEK." Dedim sinirle.

Araba durur durmaz indim ve kaldırıma çöktüm.

Sayılamayacak başladım. "Tek suçum guvenmekti." Sallanıyorum ama vücudum ele geçirilmiş gibiydi ben kontrol etmiyordum.

Sadece telefonum çaldı baktığımda rabiaydi açtım.

"Sana ihtiyacım var.." Bu söz.. herseyden kıymetli.

"Nerdesin g-güzelim s-söyle." Dedim zorlukla

"Evin oradaki parktayım."

●●●●●●●●●●●●●●●●

Bölüm?
Umut?
Bulut?
Barın?
Rabia?

Arel GeceWhere stories live. Discover now