Arel Gece

30. bölüm

OY VE YORUM YAPIN LÜTFEN

ARKADAŞLAR BİLİYORUM BÖLÜMLER KISA FAKAT ZAMANIM OLDUKCA KISITLI UZUN YAZMAYA ÇALIŞIYORUM.

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

"Bir daha ona yaklaşmayacaksin anladın mı? BENİM KARDEŞİME YAKLAŞIRSAN SENİ ÖLDÜRÜRÜM." Dedi

NE KARDESIM MI MECAZ ANLAMDIR DEMI? Şaka?

"Kardeşim?" Dedi Meriç anlamayarak.

"Aa baba yoksa bu şerefsize en büyük oğlunu anlatmadin mi? Gerçi kardeşimin bile benden haberi yok ama." OHA OHA OHA O BENİM ABİM MİYMİŞ?

"Ne?" Dedim bir anda. Herşey fazla hızlı gelişti evet yine. Bana şok geldiği için sandalye ye oturdum.

Barın onu içeri götürdü ne oldu bilmiyorum sonra yanıma geldi.

"Gece bebeğim iyi misin?"dedi

"Barın? Sen benim abim misin?" Dedim şokla.

Başını salladı ve sarıldı yavaşça karşılık verdim. Sonra aklıma gelen ile ayrıldım.

NE OLUYO BU AŞAĞILIK EVDE ABI?

"Ne bu şaka mı? Yok yok kesin şimdi bana iyi davranıp sonra acılarıyla dalga geçersin yada hep iyi davranıp sonra doğum günümü bile hatirlamaz misin?" Dedim hızlıca gülümsedi ama buruk bir gülümsmeydi.

"Bunların hiç birini yapmayacağım sen benim küçük kızımsın güzelim. Senin hem annen hem baban olurum senin herseyin olurum yeter ki mutlu ol." Dedi tane tane.

Herkes başımıza toplandı ve beklenen an.

"ABİİİ!" Diye sarılmaya çalışan bir adet Alp ve ona sadece balık gözler ile bakan Barın ABI DE YOOO BANE.

"Abi?" Dedi diğerleri sadece.

Hepsi ons özlem ile bakarken o sadece bana odaklandı.

"Buraya sizin gibi insanlar ile mutlu mesut(!) Yaşamaya değil kızımı mutlu yaşatmaya geldim. Zamanında bana yapmadığınız kalmadı. Anne bildiğim kişi öz annem değil diye bana tiksinerek de davrandı kardeşlerim beni abi olarak da görmedi. Hepsini yaşadım. Ama hiç bir şeyi kardeşime yasatmayacaksiniz. Ateş (arkadaşlar ilk bölümdeki doktor kuzeb) söylemese kardeşimden bilr haberim yok. Bundan sonra kimse ona hiç bir şey yapamayacak. O pic Meriç kardeşime yaklasamayacak."

"Ama oğlum onla sözlüym-" Dedi Annem olacak kadın.

"Ne sözü ya? Bu kız daha kaç yaşında? Siz ona böyle mi bakıyorsunuz? Herşeyi geçtim benim neden kardeşimden yeni haberim oldu?" Dedi bagirmasada keşke bağırsa dedirtecek bir ses ile .

"Bak hiç bir şey bilmiyorsun zorundaydı-" Dedi Araf.

"Ne zorunluluğu? Neyden bahsediyorsun olum sen? Ben başlarında bir abi var diye bırakıp gidiyorum ama bir bakıyorum ki hepsi bir olmuş kardeşimi üzüyor." Dedi Barın abim

"Ne kardeşi ya? Onlar senin kardeşin değil hele gece hiç değil. O sadece bizim kardeşimiz. Hem senin annen bile seni bıraktı gitti." Dedi Araf ama anında pişman olmuş bir ifade geldi yüzüne.

O zaten herseyi söyleyip pişman olmuyor mu?

"Bana bak Araf benim hakkımda kararlar alamazsın. Diğerleri umurumda bile değil ama ben Barının kardeşiyim. Hiç biriniz beni sahiplenmezken ben orada dayak yerken benim yanıma Barın geldi. Belki de o gelmeseydi neler yaşayacaktım.

Bir daha abime sakın laf etme seni pişman ederim." Dedim hızlıca.

Ben kendimden bu tepkiyi beklemiyordum açıkçası. Araf bana kırgınlık ile bakıyordu. Diğerlerine göz gezdirdigimde herkes şoktaydi. Kimseden çıt çıkmıyordu.

"Ben neyim Arel? Abin değil miyim?" Dedi Araf.

"Sen mi? Abi olmak mı? Senden olsa olsa pabucumun abisi olur. Hem abim varken senin yanında olamazdim Araf." Dedim boş bakışlarla. Zamanında bana dediği laf şimdi ona dönmüştü.

Gözlerinde ki kırgınlık yerini acıya bırakmıştı.

"Ne oldu Araf? Söylerken kolaydı ama? Zormuş demi duyması? Buradaki kimse benim ailem değil sadece kan bağı. En azından şuan bu söylediğimde sadece Barın için.

Hiç birinizi affedemem. Bana öyle bir sebep vermeniz gerek ki affetsem de konuşmam. Siz beni yok ettiyseniz sizi bitiririm. Beni güçsüz mü sanıyorsunuz? Yıllarca o küçük dediğiniz bedenim ile herseye göğüs gerdim.

Hemde sizin katlanamayacağınız şeylere. Vücudum da hala izler duruyor. Peki ya ruhumdaki izler? Vücudumdakiler gitse de onlar gitmez ki.

Misal daha 8 yaşındayken abim dediğim adam tarafından tecavüze uğramak. Yıllar sonra ilk güvendiğim kişinin abim olması ama onun beni acilarimla dalga geçmesi. Bir diğer abimin bana iyi davranıp kardeşlerinden saymamasi. Yada diğer abilerimin bana hakaretler etmesi ama en güzel en sonda herseyde yanımdaymış gibi yapıp sonrasında ise beni evde unutacak kadar sevmeyen abilerim? Ah sözde annem ile babamın yaptıkları. Hersey kan bağı değil. "

Sustuğumda herkes yüzlerinde acıyla bana bakıyordu. Annem olacak kadın yanıma adimladi tam sarilacakken geri çekildim.

"Bana sakın acımayın sizi acınacak hale getiririm. Ben bunlara dayandım sizin gibi 3 kuruş etmeyen insanlar acısın diye değil. Şurada sadece 1 sene kaldı. Sonra yokum ben. Tek kızınızı kendi elleriniz ile sizden gönderdiniz."

Abim elimden tuttu ve yanına çekti.

"Biz Gecemin odasindayız. Rahatsız etmeyin." Dedi sert bir ses ile

Yukarı çıktık.

●●●●●●●●●●●●●●●●●
Bölüm nasıldı?
Barın?
Diğerleri?
Arelim?
Umut?