TEN IS

H26. Spanning

Matthy Pov

'Mat, vertel het hem alsjeblieft. Ik weet dat je het niet wil. Dat je het eng vind. Maar niet geschoten is altijd mis, en Milo is wel de laatste persoon die er boos over zou worden' zegt Raoul. Milo is het iets van beneden aan het halen, en zodra hij weg was begon Raoul weer over hem. Ik knik zuchtend. 'Weet ik, weet ik...' zeg ik langzaam. 'Daarnaast... ik weet niet of je er vanuit moet gaan dat Milo zo hetero is als hij zegt... blikken zeggen soms genoeg' zegt Raoul en hij grijnst. Ik hoor de deur en diezelfde jongen komt binnengelopen. Ik kijk naar hem. Zou het? Zouden die woorden die hij spreekt oprecht zijn? Zou ik het dan toch onderschat hebben? Milo's blik valt op mij, en hij glimlacht. 'Ik ben klaar met alles. Mat, ga je zo mee?' Vraagt hij terwijl hij naar ons toe komt gelopen. Ik knik en sta op. 'Even mijn spullen pakken' zeg ik en ik sta op om naar mijn eigen plek te lopen. 'Is goed schatje' zegt Milo. Ik draai me om en kijk hem met een droge glimlach aan. 'Cute' zegt Raoul. 'Ja hè?' Zegt Milo die naast Raoul gaat staan. 'Ik vind hem ook wel cute'.

Ik kijk naar Milo die aan het helpen is met de volgende wedstrijd. Hij vervangt een van de netten die zojuist heeft losgelaten terwijl hij lachend praat met Jannes, de voorzitter. Het is 2 augustus. Morgen is Milo jarig, en ik heb niet eens een cadeau voor hem. Gister wilde ik dat doen, omdat er overdag geen wedstrijden waren en Milo dus niet hier hoefde te zijn, maar ik was uiteindelijk de hele middag met Milo, Joeska en Thijs op het strandje bij het meer hier vlakbij. En in de avond was er wel weer tennis, waar er weer flink gezopen moest worden. Ik zal hem zeggen dat hij dat cadeau nog tegoed houdt. Alles wat er donderdag en vrijdag is gebeurd zet me constant aan het denken. De woorden van Raoul, alles wat Milo steeds tegen me zegt, en vooral wat gister op het strand gebeurde.

'Mat, kom even het water in' zegt Milo die door het zand rent. Hij pakt mijn hand vast in me omhoog te trekken. 'Nee née née née' roep ik. 'Oh jawel, en als je niet zelf gaat, til ik je er in' zegt Milo grijnzend. 'Dat lukt je toch niet' zeg ik. 'Nee? 95 Kilo bankdruk? Je weet dat ik je makkelijk kan tillen, je hebt het zelf gezegd' zegt hij. Shit, daar heeft hij een punt. Voor ik daar verder over kan nadenken voel ik zijn ene arm al onder mijn knieholtes en de andere onder mijn rug. Ik begin wilt uit zijn greep te draaien, maar daar trekt hij zich niets van aan en hij tilt me op. Ik val half uit zijn greep, dus word ik over zijn schouder getilt tot ik op de kop hang. Nu kan ik niet veel anders meer doen dan maar meewerken. Milo rent het water in tot zijn knieën, en tilt me dan weer in bruidshouding. 'Zie je? Kan die gewoon hè?' Zegt hij zelfverzekerd. Ik kijk even om me heen. Tenzij Milo me nu zelf weer uit het water tilt, ga ik met geen mogelijkheid op de kant terug komen zonder nat te worden. En Milo is dat niet van plan denk ik. Ik kijk hem hopeloos aan terwijl hij steeds verder het water in loopt. Ik voel het water tegen mijn kont aan komen en laat een klein gilletje vrij. Milo schiet in de lach. 'Niet zo aanstellen' zegt hij. 'Hmm het is koud' zeg ik en ik kruip hoger in zijn armen. Milo kijkt me grijnzend aan en laat zichzelf en mij in een keer zakken. Er komt een kleine gil uit mijn mond voor ik kopje onder ga. Proestend kom ik weet boven. Milo lacht me keihard uit. Ik wrijf het water uit mijn ogen en geef hem een duw. Hij reageert snel en pakt voor ik terug kan trekken mijn armen al vast. We belanden in een gevecht dat half onder water plaats vind. Steeds verder en verder. Tot ik niet meer kan staan zonder met mijn neus onder water te komen. Milo staat nog wel gewoon met zijn hele hoofd boven water. Ik trappel om boven water te blijven. 'Lukt het, kleintje' zegt hij grijnzend. Ik schud mijn hoofd. 'N-nee' zeg ik. Of ik moet nu hard gaan zwemmen, of mezelf gewoon laten drijven. Watertrappelen word hem niet. Ik leg mijn handen op zijn schouders en sla mijn benen om zijn middel. Milo kijkt even naar beneden en dan weer omhoog. 'Was je moe schatje' zegt hij overdreven lief. 'Hou je bek' zeg ik. 'Wat is dit nou, zit ik jou hier een beetje te tillen en dan zeg je dit?' Tsss' zegt hij. Ik glimlach. 'Sorry Miel, wil je me nog wel even tillen' zeg ik. 'Nou goed dan, omdat jij het bent' zegt hij grappend. Ik grijns. Even kijk ik hem in zijn ogen. Onze gezichten zijn vlakbij elkaar omdat ik aan hem vast hang. Hij kijkt mij ook aan. Zijn ogen bewegen tussen mijn ogen en daar onder. Ik voel een spanning, die ik niet perse erg vind, maar waarvan ik niet weet of hij hem ook voelt. Dit is het moment. Dit is het moment waarop we zouden kunnen zoenen. Als ik het nu zou doen zou hij het misschien niet eens erg vinden. Ik kijk naar zijn lippen en bijt op mijn eigen onderlip. Ineens horen we geroep vanuit de verte. Joeska en Thijs zijn terug met de ijsjes en het bier. Ik laat hem zodra ik het geroep hoor los en begin weer op eigen kracht mezelf boven water te houden. 'Kom' zegt Milo en hij pakt mijn hand. Ik laat mezelf mee trekken terug naar de kant.

Zou hij me hebben terug gezoend? Of zou hij weg hebben getrokken? Als ze niet waren gekomen, had ik het dan gedaan? We hebben het er daarna ook niet meer over gehad. Geen woord meer. Maar ik voelde de spanning wel. Het kon toch niet dat hij dat niet voelde. 'Mat?' zegt Milo die ineens naast me staat. 'Oh, hey' zeg ik. 'Is er iets?' Vraagt hij bezorgd. Ik schud mijn hoofd. 'Zeker? Je kan alles tegen me zeggen hè?' Zegt hij lief. Ik knik en glimlach. Nee, Milo. Er is niks. Of nou ja, er is wel iets. Jij bent er. Jij zit in mijn hoofd en je gaat er niet meer uit.

Hey nog een hoofdstukje vandaag

En er was ✨spanning✨tussen Matthy en Milo (niet alsof dat er de hele tijd al was) maar nu was het echt merkbaar.

Nou, Joejoe

Stay Juned

Love jullieeeee xxxxxx