de blonde jongen

deel 2

Pov matthy
Ik loop met mijn fiets het schoolterrein op. En zet hem in het fietsenrek. Ik stop mijn fiets sleutel in mijn tas en loop richting de ingang van mijn school. Ik loop naar binnen en ga naar mijn kluisje. Ik leg mijn jas in mijn kluisje en doe mijn kluisje dicht. Ik sla mijn rugtas om mijn schouder en loop naar het lokaal waar ik moet zijn. Ik loop het lokaal binnen en ga achterin zitten. Ik pak mijn boek uit mijn tas en sla 'm open. Op school heb ik eigenlijk niet echt vrienden. Niet echt? Geen. kun je beter zeggen. Ik voel iets in mijn broekzak trillen. Mijn telefoon. Ik pak hem voorzichtig uit mijn zak en kijk wat het is. Een appje. Oh die bekijk ik straks wel. Ik stop hem weer terug en richt me op de uitleg. We hebben Duits. Niet mijn beste vak. Maar ik vind het sowieso beter dan Frans, Frans is echt een hell voor mij. Soms roept mijn Frans docent woorden dat ik denk. Waar heb je het over!? Ik voel weer mijn telefoon trillen. Ik pak hem uit mijn broekzak en zie dat het weer een appje is. Dit keer ontgrendel ik mijn telefoon en zie dat het mijn moeder is. Mijn moeder appt mij nooit, waarom dan nu opeens wel?
Ik schrik een beetje van de appjes.

Mama: -Matthyas waar hang je uit.

Mama: -kleine dikzak! Je zorgt dat je binnen nu en 30 minuten thuis bent anders heb je een groot probleem.

Ik besluit te reageren en app.

Ik: -mam ik zit op school

Al snel krijg ik een appje terug.

Mama: -je komt nu naar huis kreng! Anders weet je wat er te wachten staat!

Ik slik en doe mijn telefoon uit. Ik steek mijn vinger op. "Ja Matthyas?" Zegt de docent "eh kan ik naar de toilet?" Vraag ik "ja ga maar" zegt ze. Ik doet mijn boeken in mijn tas en wil net de deur uitlopen als ze zegt "naar de toilet gaan doe je niet met een tas Matthyas" ik weet niet wat ik moet zeggen dus besluit de deur open te doen en een sprintje te trekken en weg te rennen. Als ik moe bij mijn kluisje aan kom pak ik snel mij jas. Geen tijd om hem nu aan te doen, dus ik hou hem vast en ren door de gangen naar buiten. Ik haal mijn fiets van slot en rijd naar het eind van de straat waar de school me niet meer kan zien. Ik haal mijn tas van mijn schouders en doe mijn jas aan. Het is ook niet zo warm. Dan doe ik mijn rugtas weer op mijn rug en bekijk mijn telefoon. Ik heb opeens 20 appjes . Het zijn appjes van mijn ouders dat de school heeft gebelt. Ik zit zwaar in de problemen. Is het eerste wat door mij heen gaat. Ik haal snel mijn fiets van de standaard en fiets zo snel mogelijk naar huis. Als ik thuis aankom. Doe ik de poort open en rij me fiets naar binnen en sluit de poort. Ik open de achterdeur en kijk naar de grond. Opeens zie ik vier paar schoenen voor me staan. Ik kijk omhoog en krijg gelijk een klap tegen mijn gezicht. Ik grijp gelijk naar de plek waar me vader mij sloeg. "WAAROM WORD IK GEBELT DOOR DE SCHOOL?" schreeuwt mijn vader. Voor ik kan antwoorden word ik tegen de achterdeur aangedrukt en voel ik de deurklink in mijn rug gedrukt. Ik bijt op mijn lip tegen de pijn. "NOU KRIJG IK NOG ANTWOORD?" Roept mijn vader ongeduldig. "WAT EEN K*T KIND HEBBEN WIJ ZEG!" Hoor ik mijn moeder roepen die al was weggelopen. "I- ik" Stotter ik "PRAAT NORMAAL HOMO" roept mijn vader "ik moest van mama naar huis" zeg ik "NIET LIEGEN" roept mijn vader. Ik kijk naar de grond. Als snel voel ik een hand bij mijn keel die mijn hoofd naar achter duwt. Hij wilt hem verder duwen maar en zit een deur. Dus ik krijg bijna geen lucht. "I- ik" hijg ik en ik wijs naar mijn keel. "Krijg je geen lucht?" Vraagt mijn vader en ik schud mijn hoofd. "Mooizo" zegt hij. Ga ik dood? De hand wordt weggehaald en ik buig gelijk naar voren en begin naar adem te happen. Ik word aan mijn haren naar voren getrokken. "AU!" Schreeuw ik. "Niet zeuren kreng!" Roept mijn vader die me haren heeft losgelaten en me de trap op trekt aan mijn pols. "Au pap dat doet pijn!" piep ik. Ik voel dat we halverwege de trap stil staan."noem me geen pap!" Zegt mijn vader. Ik knik en ik word mee naar boven getrokken. De pijn die ik probeerde te tegen te gaan komt er nu uit door tranen. Ze gaan als golven over mijn wangen. Ik hoor een deur open gaan en ik word een kamer in gegooid. Als ik om me heen kijk zie ik dat hem mijn eigen kamer is. Ik kijk naar mijn plekken die me vader net heeft gemaakt. Mijn pols is helemaal blauw,  ik loop naar de spiegel en zie dat mijn wang blauw is en dik is. Als ik me omdraait zie ik de vorm van de deur klink ik mijn rug zitten. Als ik erover wrijf begin het gelijk pijn te doen en krijg ik kippenvel. Ik ga even bijkomen en op bed liggen.

~

"MATTHYAS MAARTEN HET LAM!" Wordt er geroepen ik ga rechtop zitten en een pijnscheut gaat door mijn lichaam. Ik ben in slaap gevallen. Ik ga snel naar beneden waar het geluid was en open de tussendeur naar de woonkamer. Maar ik weet niet of dat nou de beste keus was...

959 woorden
Deel 2 alweer!!