ភាគទី7: លោកប្ដី🔥

210 13 0
                                    

     ព្រឹកថ្ងៃថ្មីឈានចូលមកដល់ពន្លឺព្រះអាទិត្យក៏ចាងចូលមកក្នុងបន្ទប់ដែលមានរាងតូចច្រលឹងមួយ កំពុងគេងលើគ្រែដោយមានការអស់កម្លាំងយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះតែសង្គ្រាមយប់មិញនេះ

"នៅមិនទាន់ក្រោកទៀត ហេស"ជុងហ្គុកចេញពីបន្ទប់ទឹកដើរសំដៅមកក្បែរគ្រែដែលរាងតូចកំពុងតែគេង

" *ជុប* គេងទៅបងទៅធ្វើការហើយ យប់បងនិងមកវិញ ហើយអូនត្រូវតែចាំបម្រើបងឲ្យបានល្អណា"ជុងហ្គុកនិយាយផ្ដែផ្ដាំហើយ ក៏ដើរចេញទៅ

     #ម៉ោង9ព្រឹក#

"ហឹម អួយ ឈឺណាស់"រាងតូចភ្ញាក់ពីគេងមកបម្រុងនឹងក្រោកទៅបន្ទប់ទឹកតែក៏ត្រូវផ្អាកដំណើរវិញ ដោយសារតែរាងកាយរបស់គេទាំងមូល ពេលនេះវាឈឺណាស់

#តុតុ#

"អ្នកប្រុសខ្ញុំយកអាហារមកឲ្យ"អ្នកបម្រើ

"អើក.. បងចាំបន្ទិចទៀតបានទេ"ថេយ៉ុងមាត់តបទៅអ្នកបម្រើវិញ ទាំងខ្លួនប្រឹងក្រោកចុះពីលើគ្រែយ៉ាងលំបាកដើរទៅបន្ទប់ទឹក

"ចា៎ ចឹងចាំបន្ទិចទៀត ខ្ញុំមកម្ដងទៀត"អ្នកបម្រើនិយាយហើយក៏ដើរចេញទៅបាត់

     #30នាទីក្រោយមក#

#រឺងរឺង#

ទូរស័ព្ទដៃរបស់ថេយក៏រោលឡើង

"អាឡូ ខ្ញុំថេយ៉ុងនិយាយ"

**អាឡូ ថេយបងគឺបងមេនណា**មេននិយាយទាំងសំឡេងស្រទន់ទៅកាន់ថេយ៉ុង

"អរ បងមេនទេអី ខ្ញុំស្មានតែអ្នកណាគេ"ថេយ៉ុងគ្រាន់តែឮថាជាមេនភ្លាមថ្ពាល់គេក៏ចាប់ផ្ដើមក្រហមភ្លាមតែម្ដង

**បាទ គឺបង ថេយមាននឹកបងដែលទេហា៎ បងវិញនឹកថេយខ្លាំងណាស់ណា baby**

"បាទខ្ញុំក៏នឹកបងដូចគ្នា បងមេន"

**ថេយគួរតែឈប់ហៅបងថាបងមេនទៀតទៅ ស្ដាប់ទៅវាមិនដូចជាពិរោះទេ**

"ចឹងបងឲ្យខ្ញុំនិយាយបែបមិចទៅ"

**ហៅបងថា បងសម្លាញ់ មកថេយ ពិរោះជាង**

"បងមេន ប្រុសចង្រៃ ចង់ស្លាប់មែនទេហា៎"ថេយ៉ុងគ្រាន់តែឮពាក្យដែលមេននិយាយហើយ ធ្វើឲ្យគេចាប់ផ្តើមអៀនថែមមួយកម្រិតទៀតហើយ

🥀👿🖤សងស្នេហ៍ប្អូនសម្អប់👿🖤🥀Where stories live. Discover now