Just a Dream (KathNiel FanFic)

JAD - Chapter 1

Chapter 1

"Good Morning Chandy!!"

"Good Morning Julia!" Julia Montes. Bestfriend since childhood days. We're super close. Sa super close naming dalawa, nakatira kami sa Condo na binigay samin ng parents namin.

Btw,

I'm Kathryn Chandria Bernardo. 19 Years old, and a college student. Course? Fashion designer. Weird right? Who would've thought that a simple girl like me is interested with designing. Well, my passion for fashion knows no boundaries.

"What time are you going chandy?" She asked with her sweetest childish voice that annoys me a lot.

"Julia! We're no longer kids, so please? Quit that chandy thing."

Julia is a childish friend of mine. Dahil siguro sa wala siyang kapatid, masyado siyang sweet. And most of the time, childish. In fact, age doesn't define maturity. Pero para sa isang 17 years old na Architect Student kagaya niya? Ewan ko nalang. -.-

"Sorry naman kasi diba?! Meron ka nanaman ba? Mas masungit ka pa sa nagmemenopause eh." Sigaw niya sakin while she's fixing her things. I'm sure aalis yan to take her breakfast outside. You know, college life.

"Ewan ko sayo. Aalis lang ako sandali. And note! Saturday kaya ngayon."

"WHAT?!"

"Saturday?! Ang aga aga kong nagising, wala din pala akong sched ngayon. -_- nag-ayos pa ako ng husto kasi akala ko makikita ko si Crush! :(" patuloy niya pa

"CRUSH" wanna know? Sino pa ba, no other than The "maangas" guy in our school. Namely, Diego Loyzaga. Oo na. Gwapo din naman, kaya lang di talaga ako mahilig sa bad boy look. Pero pwede narin..

Pero mas okay narin kung ibibigay niyo sakin si Harry Styles. Chos! Kahit buong bahay namin ang ibenta namin, hanggang panaginip nalang na magiging kami. (T_T)

"Makikita mo naman siya mamaya eh. Ganito, text mo sila Kiray! Magshopping nalang tayo."

"Hindi pa nga tayo kumakain eh."

"Ang dami mong reklamo julia. Itext mo nalang kaya." Isang hirit nalang talaga nito, iiwan ko na siya.

"Oo na, alam ko naman na isang hirit ko pa iiwan mo na ako. Tama ako noh?" How did she know? Sabagay, childhood friends. Kilalang kilala niya na talaga ako,

"Natumpak mo. Kaya dalian mo na jan, aalis na tayo."

"Fine. Ikaw na magdrive, wala si kuya charlie eh." And there she goes.. Tinamad nanaman siya. Kulang nalang pati paghinga niya tamarin pa siya.

"Opo prinsesa. Dalian mo at aalis na tayo." Kinuha ko na yung bag ko at syempre as expected, stinart ko na yung car para naman hindi magreklamo si Prinsesa Julia na maiinit. >.<

Pumasok na si Julia ng Car. Syempre sa harap, ano ako? Driver?

"Sa coffee shop nalang daw tayo magkita. GORABELS NA ATECH!"

"huh? Nakadrugs ka ba julia? Kadiri ka talaga."

"You're so arte Chandy! Leggo house na!" Ayan na. Tinamaan na nga ata siya. Hay nako, Ewan ko na. Bakit ganito buhay ko. -_-

After a drive to the mall, nakarating na rin kami. Safe and sound. Oh diba? Tume-Taylor swift ako ngayon. Pagbigyan na. Ikaw ba naman makasama ng babaeng nag bebeki lingo sa kotse.

Naglakad na kami ni Julia papuntang Coffee Shop. Kaya lang--

"Ouch! Ano ba yan? Bakit kasi hindi mo tinitignan dinadaanan mo?"

"Miss, sorry ah. Ikaw yung hindi tumitingin eh"

"Ah eh-- pasensya ka na ha? Masungit talaga tong pa-simple na babaeng to. Peace." Sabat ni julia at sabay peace sign sa kung sino man yun.

Sayang talaga, gwapo parin naman sana. Ugali naman antipatiko.

"Oh anong nangyari jan?" Tanong ni aria. As usual, bringing her ukelele again. Well, no doubt magaling naman siya.

"Wala. Sorry, i'm not in the mood to talk about that." Wala na.. Nagbago na ang atmosphere. Nasira na.

"Ewan ko kay Chandy. Lagi naman siyang masungit eh." Explain naman ni julia. Tsk. Palibhasa parang gamit lang mga lalaki sakanya. Mabilis palitan.

"Hanggang kailan ka ganyan Kathryn?" Tanong sakin ni Kiray.

"Give me time guys. Mahirap magmove-on kung alam niyo lang." Mahirap talaga, dahil hindi sa isang iglap mawawala na agad lahat lahat. Lahat ng sakit at hirap. :(

Moving on.. Ayoko nang ikwento lahat pero i need to say it. i just broke up with my boyfriend. Oh. EX BOYFRIEND. Bakit kasi lahat ng lalaki kapag nagsawa na nagbabago? Tsk.

"Tara na! Shopping nalang tayo." Sabi ni Kiray. Alam ko naman na ayaw nalang rin nila akong pagsabihan kaya iniba niya na ang topic. :(

Oo nga, Hanggang kailan kaya ako ganito? Sana kasi hindi ganito kasakit diba? Pero anong magagawa ko, parte na to ng buhay ko. Nawala na siya eh.. Hayaan nalang.

_____________________________________________________________

Hi guys! (^_^) This is my first fan fic story. Hope you can support me :)

(C) LeevoMeshe ❤