ჰაიუნის წინ უგონოდ ეგდო ვიღაც ბიჭი. და თან ზედ ლუდს ასხამდა.
მე-ჰაიუნ გაგიჟდი?
ჰაიუნი-ფელიქს რატო მიყვირიხარ?
მე-არ გიყვირივარ. ვაიმე, ჰაიუნ, ეს რა არის? გულის შეტევას მივიღებ მალე.
ჰაიუნი-ღირსია. ჩემი წაყვანა უნდოდა.
მე-სად?
ჰაიუნი-თავის სახლში.
მე-მაშინ ღირსი ყოფილა. წამო წავედით.
ჰაიუნი-კარგი ლიქს.
ფელიქსს ჩანგბინი აქ არ არის დაიმახსოვრე, თავი აკონტროლე, შენ ხომ ძლიერი ხარ.
ჰაიუნის მანქანაში ჩავჯექით და სახლის გზას დავადექით.
როდესაც მივედი სახლში სინათლე ენთო.
ესეიგი დედამისი სახლშია, კარგია.
მერე ჰაიუნი ძლივს ძლივობით გადმოვიყვანე იმდენი მეკონწიალა ზედ. ხან იქით გადაიზლაზნებოდა ხან აქეთ.
ბოლოს კარებამდე მივაღწიე და ზარი დავრეკე. დედამისმა დაგვინახა თუ არა თვალები გაუფართოვდა.
სოიონი-ვაიმე ჰაიუნ.
მე-გამარაჯობა ქალბატონო სოიონ.
სოიონი-ფელიქს შვილო. ვაიმე შემოდი შემოიყვანე.
სახლში შევედი და ჰაიუნი მდივანზე დავსვი.
სოიონ-მადლობა ფელიქს რომ მოიყვანე ეს ლოთი ესა.
მე-არაფრის.
სოიონი-ოხხ ჰაიუნ რა ხო ვუთხარი ბევრი არ დალიო თქო ხოა ღირსი რო წავუთაქო ეხლა. ავათრიო ეხლა თავის ოთახში აქ ხომ არ დარჩება.
მე-ქალბატონო სოიონ მე მოგეხმარებით.
სოიონი-არა ფელიქს შენ ისედაც დამეხმარე უკვე, აღარ შეგაწუხებ.
მე-რა შეწუხებაა ავიყვან.
სოიონი-კარგი ხო აიყვანე. მაგის ოთახი იცი?
მე-კი ვიცი.
სოიონი-კარგი მაშინ და ხო წინასწარ გილოცავ დაბადების დღეს.
YOU ARE READING
შანსი/chance (დასრულებული)
Humorშეძლებს თუ არა გულგატეხილი გოგონა ვინმეს ისევ შეყვარებას? თქვენ რას ფიქრობთ?
