" Nak? Plss huminto ka na sa pag iyak hindi siya totoo, Yung sinasabi mo na may naghatid sayo wala talagang naghatid sayo umuwi ka non mag isa! "
Nang sinabi yun ni mama para akong sinampal ng katotohanan ngunit hindi ito maari hindi, Kung kelan ako nahuhulog bat ngayon ko lang toh nalaman?
Ang sakit, Ang sakit, sakit. Dahil simula nung makita ko ang kangyang lapida hindi na siya nagpakita ulit nangu-ngulila na ako sakanya.
I miss him, I really miss him so much....
Bumalik ako kung saan kami unang nagkita, Nandun ang kanyang gitara habang inaalala ko ang mga ginawa namin magkasama di ko mapigilan na lumuha.
Ansakit lang kasi kung kelan nakahanap na ko ng taong dadamay saakin yun naman ang hindi na pwedeng makasama.
Pero alam ko sa sarili ko na nagawa ko na ang pinangako ko sakanya ang hanapin siya.
Umuwi na ko ng bahay habang dala dala ang gitara niyakap ko yun habang umiiyak tanging ang gitara nalang na ito ang magsisilbing ala-ala ko sakanya.
—————————————————
This story want to tell something to you, Sometimes you need to let go someone even he/she makes you happy, We can't go back to the time na kasama pa natin sila, Pero mababalikan natin ang iniwan nila saatin at yun ang di mawawala kahit kelan.
Maaring wala na sila at di na natin sila nakakasama ngunit andyan naman ang memories na naiwan nila saatin.
We need to let go someone even it hurts a lot for us because people go and leave.
Sa susunod na buhay ikaw parin ang pipiliin mahal na Ginoong Jhan.
This is Sheena writing her own story, I start writing my story alone and it will end with someone that I didn't end with.
— E N D —
YOU ARE READING
Gitara
Short Story" Masarap magmahal ng taong tanggap ka at dadamayan ka sa lahat ng mga problema mo ngunit paano kung ang taong iyon ay bigla nalang maglaho? " Publish: [ 04/27/2022 ]
