Irene
"momy"
"belle"
"you fine?".
"i am". I answer
Natahimik ang buong biyahe pauwi sa bahay
Di narin nangulit si belle
Pag karating namin,agad na siyang bumaba kaya sumunod narin ako
May mga naka park na kotse,it means natuloy
Excited na pumunta si belle kila mama meldy kaya todo takbo siya habang kasunod lang
Napa buntong hininga ako
I try to walk patientlyDeretso ang tingin ko sa mga tao
Its been five years,kanya kanyang buhay ang mga anak ko
But i hope shes here
"irene!". Pag tawag kaya lumingon to make beso beso bago umupo
And awkwardly i feel someone staring at me
Kaya nag angat ako ng tingin,para hanapinI saw bri,but im not sure
Pinaka titigan ko talaga to know kung siya talagaMarami nag bago sakanya she really matured now
My eyes,my heart,my soul keep telling im right si brielle ngaI heard she is already succesful then
Im very proud for her.Nang salubungin niya ang tingin ko
I try to calm my self to reach her and hug her tightlyNapangunahan lang ako ng hiya
Dirin naman siya papayagNgumiti ako sa katabi kongbsi belle
I saw na humigpit ang hawak niya kutsaraNapansin ko ginawang pag bulong bago tumayo su bri at nag paalam
I thoght di siya babati sakin kaya
Natuwa talaga ako ng bumeso siyaMas matangkad na siya sakin ngayun
"its been a long time"
"yeah,ms.".
"i need to go i need some to rest". Pag papa alam niya uli
Pero bago siya maka alis
I held her hand para pigilan
At inakap ko siyaI close my eyes para ma feel
I miss her
I really doBahagya niya akong tinulak
Kumirot ang puso ko
Sa pag kakataong itoSinundan ko nalang siya ng tingin hanggang sa maka alis ng tuluyan
Bago na realize
'ano bang ginawa ko'
Naka tingin silang lahat sa akin
Na puno ng pag tatakaIm just smiled
Bago bumalik sa pag kaka upoI try to talk bell,pero di niya ako pinapansin
-
Nang matapos ang party
Dumeretso nako agad sa kwarto para mag pahingaBrielle
"bat kapa bumalik". Napahinto ako sa pag higop ng kape
Bago nag taas ng tingin
"oh who look who's here". I sarcasm said and lain my eye from faye i mean belle
She greeted her Teeth "o come-on faye,chill". Tumayo ako
Para pantayan siya ng masamang tingin"Dapat hindi kana bumalik".
Bahagya akong natawa sa sinabi niya"bakit naman?" pinagpag ko ko ang damir niya gamit ang kamay ko
"apektadong apektado kang bumalik ako".
"alam kong alam mo ang tinutukoy ko bri".
Inosente ko siyang binigyan ng tingin"what,do you call me bri?,were not close,at wala akong balak,at hmm about your said wala akong alam". Dinampot ang bag ko at aalis na sana
"i know you know the truth,".
Nang iinit ako sa babaeng to e
"what's,the truth that your saying,wala akong alam". Tamad kong sagot
"bat kapa bumalik,para ano bawiin ang lahat ng mayroon sa akin?".
How dare she,ang lakas ng loob niya
Wala naman akong dapat bawiin
Matagal konang kinalimutan ang nalaman ko
Tsaka kung,sasabihin ko may mababago ba?
Im just her long lost daughter
She never knew who i am since i was a kidShe talk to me like,stranger
Nag tataka ako,wala ba siyang nararamdam,o baka dahil may faye
For Goden Sake
Napa irap ako ng ilang beses dahil sa pamimilit niya
"wala akong alam,sa sinasabi mo,excuse me". Pag mamatigas ko
Pero nakahawak parin ang kamay niya sa braso ko kaya di ako maka alis
Nangigil ako sakanya
Gusto kong kalmutin ang mukha ng babaeng toh"belle". I heard the familiar voice na palapit samin
Kaya mabilis kong winaksi ang kamay niyang naka hawak sakin
"at wag kang mag aalala wala akong balak,bawiin ang bagay na sayo,its worthless,i dont need a shit in my life". Diin kong sinabi sa harap niya at pati ni Ms. Irene
Kita ko ang gulat sa mga mata niya
But i dont care,nakaka inis rin siya
Nilagpasan ko sila
"bri!".
Diko nalang pinansin ang pag tawag
At halatang humahabol sakinHinampas ko ang manubela
Tsaka hinayaan mag unahan ang mga luha sa mata koAng sakit
Alam niya pala,ang kapal ng mukha niya
Buhay ko ang inagaw niya
Simulat simulaWala akong ibang nararamadaman ngayun kundi galit!
Galit ako sa kanilang lahat
Mas sanay silang makasama ang maling batang ini uwi nila
At ako pano ako?
" i hate you Irene!,i hate you!".
Binuhos ko ang lakas ko sa pag hampas sa manubela at nag padala sa sakit ng nararamdamanNg mapagod,bumigat ang talukap ng mata ko
Dahil narin siguro sa pag iyak
I close my eyesBut before that naka amoy ako ng usok
Napahinga ako malalim ng makitang " o shit". Nag aapura kong binubuksan ang pinto
Pero naka saraIlang beses akong napa ubo dahil sa usok na nag mumula sa loob
Hindi ako makahinga ng maayos
Try my best to shout for help pero mukhang walang nakakarinig sakin
My car is tinted
Di nila mapapansin kung ano ang nang yayari sakinPinipilit kong buksan ang pinto
But i cant breathI dont know what happen next to me
I choose to close my eyes at hayaan nalang tuluyan malagutan ng hininga
"Bri,are you there,brielle its me Irene,nak please"
YOU ARE READING
ABSENTIS PARS (MISSING PIECE)
FanfictionYou are the answer every time that we look at the skies and asked for a miracle that make you return to us Irene araneta fanfiction 💖 Ellie.