ABSENTIS PARS (MISSING PIECE)

2

Savanah faye

Napaka ganda naman nun ayos may pang bili na ng gamot ang kapatid ko.

Nilalagnat kasi siya ng umalis ako sa bahay kanina para mag tinda.

Wala rin kasi si mama, araw-araw naman siyang wala kung uuwi man laging lasing, mag hapon nanga sa sugalan lasing pa pag uwi.

Samut saring ingay ang kinalakihan ko, e taga tondo ako, bawat sulok nito mayat-maya ang may away, dami kasing mayayabang, pero sanayan lang siguro.

Ako nga pala si Savanah faye L. Bautista 17 year old pangalawa ako sa mag kakapatid.

Tatlo kami si ate mila, ako, at si Cedric ang bunso namin.

Ako ang nag aalaga sakanya dahil, kami nalang nila mama ang mag kakasama, nag asawa na kasi si ate

Mahirap ang buhay namin kung baga ini hahalin-tulad siya sa isang kayud isang tuka parang manok, kasi kung dika mag tra-trabaho dika makakain
Gutom.

Hindi rin kami nabuhay na nasusunod ang gusto, sa murang edad kailangan mong matutung kumayod kung ayaw mong mamatay ng maaga.

Kailangan mkng lumaban kung gusto mo mabuhay. Dahil napaka sama kaya minsan ng kapalaran..

Dahil kaming mahihirap, madalas na aabuso ng may mga pera.

Imbis na tulungan kang umangat mas lalo kang dina down.

Kung buhay lang sana si papa, siguro hindi ganto buhay namin, siguro di galit sakin si mama, mararamdaman din sana namin ang pag mamahal ng isang ina.

Kasi kailangan na kailangan ko yun
Gusto ko mahalin niya ako.

Gusto ko na ipag malaki niya ako bilang anak niya.

Kaso hindi na ata mang yayari yun, galit siya sakin,kina muhian niya ako sa diko alam na dahilan.

Pagak akong natawa sa naisip bago pahidin ang luhang tumutulo sa mga mata ko.

Kailangan ko nang umuwi, baka kung ano na nang yari sa kapatid ko.

Mabilis lang akong naka rating sa bahay sanhi ng pag takbo dala ang gamot na binili ko.

Naabutan kong andun  si mama himala di yata siya lasing.

Kita ko na ina asikaso niya si bunso
Napa hinto nalang ako para titigan sila.

Ano kayang feeling na akapin ka ng magulang mo?

Siguro masarap sa feeling yun,

Tumikhim nalang ako, at pumasok na sa bahay
Masaya ako na hindi lasing si mama

Ini abot ko ang gamot sakanya tinanggap naman niya.

Tapos nun dina uli ako pinansin
Wala namang bago, lumaki akong alam kong galit siya sakin.

Lagi ba naman akong tinataboy na parang may nakakahawa akong sakit.

Ninga i enrolled at pag aralin ako di niya ginawa buti nalang andiyan si lolo berto nun.

Siya ang dahilan kung bat ako nakapag aral kahit kala unan tumigil rin.

Wala hirap ng buhay e diko kayang pag sabayin. At walang pera

Pero mahal ko si mama kahit ganun siya.

Kinapa ko ang bulsa ko, oo nga pala ibinigay ko dun sa babae kanina yung bracelet na ibinigay sakin ni lolo bert

Napaka ganda niya, at mabait, kaso mukhang malungkot ang buhay.

Pano kasi kahit ngumi-ngiti siya dimo masasabing masaya kasi yung mga mata niya, ang nag sasabi ng totoo hays bat koba sinasabi ito.

Pero ang ganda niya talaga ang lambot pa ng kamay at kinis sana all nalang.

Napa tampal nalang ako noo dahil sa sumasagi sa isip ko dina healthy ito napapa ngiti nako ng babae?

May iba akong nararamdaman kanina e nung kaharap ko siya, siguro nababakla lang ako.

Crush ko ata siya? Nakaka dala ang ngiti niya kahit may bakas ng lungkot

"pu*taena faye! Kanina pa kita tinatawag ". Bulyaw sakin ni mama kaya nabalik ako sa katinuan tsaka lumingon

"ho?".

"yung tubig". Wika niya agad ko namang ini abot dahil hawak hawak kolang.

"may iiutos kapa poba ma?". Tanong ko sakanya di naman niya ako sinagot kaya tumalikod nako at pumunta sa kwarto

Ilalagay kolang itong pera na kinita ko sa lalagyan.

Pero diko lalahatin yung kaunti lang kasi need kopang hati-hatiin pang, bisyo ni mama, pang bili ng pag kain.

Yumg ang unang kailangan.

Nakarinig naman ako ng gumalabog sa bintana.

Kaya agad akong tumingin dun

"hoy! Aba!". Wika ko ng makita kung sino yun.

"pare koy! Bumaba kana diyan may raket pa tayo". Wika ni otep 

Kaba-bata ko

Mabilis akong bumaba at nag paalam kay mama bago lumabas

"o san?". Tanong ko

"diyan sa kabilang kanto malakas daw  hatakan ng isda diyan ano gusto mo?"
Wika niya bago ako akbayan

Si Joseph siya ang tanging kaibigan na meron ako haha siguro siya lang nakapag stay sakin dahil wala lang hahahah

'' oo ba basta ikaw ang mag bubuhat". Sambit ko naman pabalik

"Sure, lakas mo sakin e tsaka di kita dapat pahihirapan baka mabalian ka kasi ng buto ano". Wika niyang muli at marahan ginulo ang buhok ko bago tumawa

Si otep mas matanda siya sakin ako 17 siya 22 na maitsura siya sa tingin ko daming, patay na patay sakanya e

"kuya, tignan mo yun oh ang sama ng titig sakin". Wika ko at tinuro ang mga kababa ihan na ang sama ng tingin na naman sakin "alisin mo kasi yung kamay mo". Wika ko at tinanggal ko ang kamay niya.

Tumawa lang siya bago kindatan at kawayan ang babae

Heartthrob ng tondo

Napa iling nalang ako bago ibalik sa daan ang tingin.