My Fake Boyfriend

MFB '28- Epic

DENISE POV

Habang pababa ako ng hagdan hindi ko mapigilang kabahan. Nang nasa baba na ako nakita ko si Tita Gretchen and Tito Richard. At syempre my eyes stucked to the person na ayaw kong makita dahil bumabalik lahat ng sakit, lahat ng panloloko.

Lumapit ako kina mommy at suprisingly nginitian ako ni Dad. Haay. I smiled him back. Sana nga okay na kami. Sa sobrang tahimik nagsalita na si Mommy.

"Ah.. so what do we have here?"

Tanong niya. Hindi ko mapigilang mapatingin sa kanya pero hindi maiwasang nagtatagpo ang mga tingin namin kaya umiiwas ako hanggang kaya ko.

"We just want to talk about the project were planning." Sagot ni Tito Richard. Pero alam ko naman na hindi 'yun ang pinunta nila dito. At hindi ako tanga para hindi makahalata kaya naman tumayo na ako.

"Tell him to follow me.." bulong ko kay mama at nagpatuloy papuntang Garden.

Alam ko namang pumunta sila dito para kausapin ako.. kami. Kaya ako na lang gumawa ng move. Awkward na eeh.

Naramdaman ko namang nandyan na siya. But the Heck! 'Yung puso ko parang aalis na sa sobrang bilis ng tibok.

Umupo na lang ako sa bench na nandun. Hindi ako tumitingin sa kanya. Ayokong makita siya. Umupo siya.

"Sorry.." Napasinghap na lang ako sa gulat ko ng magsalita siya. Umiwas ako ng tingin at patago na tumawa ng tahimik. Nakakatawa kasi 'yung pagkagulat ko. Bumalik ako sa sarili ko habang nagpipigil ng tawa.

"Ahm.." I don't know what to say eeh. Ano nga ba!?

"Sorry sa lahat. For causing you pain. Ahm.. " tumingin siya sa akin. But to think na ang seryoso niya and namumutla siya. I want to burst a laugh now. Oh Gee! I can't control it anymore.

"Pfft-- HAHAHAHAH. WAHAHAHAHAH. HAHAHAHAH! --AMP! Pfft--AHAHAHAHAH!" Geez! I can't control myself natatawa pa rin ako eeh. I don't know why but natatawa ako.

"Sorr-- Hahahah!" Kinalma ko na 'yung sarili ko na hindi na ako tatawa. Pero mukhang nahawa siya eeh.

"Ahaha. What's funny? Ang seryoso ko na nga dito tapos tatawanan mo lang ako." Luh? Tampo much. Eeh pero galit ako diba!? Bakit ganito ako umasta.!? God!

"May sasabihin ka pa ba!?" Pagtataray ko. Geez! Lang.

"Pwde ba kong magpaliwanag?" Sabi niya sabay tingin niya sa akin.

Sumandal ako sa bench and I look at him in his eyes saying 'GO AHEAD, EXPLAIN!'. He breathe out then start to talk.

"'Yung nakita at nalaman mo do'n sa video. Lahat ng 'yon hindi totoo. Yes, Nangyari nga talaga 'yun. And I admit na sinabi ko talaga 'yun. But believe me that was our first day of our fake relationship. Nakipagpustahan ako and I regret it." so? Ganun na lang 'yon? Eeh! Wait hs regretting nga diba!?. Hindi na ako nagsalita para ipagpatuloy niya ang explanation niya.

"Hindi ko naman alam na mangyayari toh! Na mararamdaman ko ito. All the days I'm with you is really a happiness. Lahat ng ginawa at sinasabi ko sayo ay totoo." Humarap siya at hinawakan ang kamay ko.

"I didn't expect to feel this. And I never want to hurt you. When i ask you yo be my girl, i really mean it.But please Denise give me a chance to prove that I'am worth of your forgiveness. Please. I'am begging you.. give me a chance." Oh My! Nanlalamig ako. Pero he still fooled me. You know I trust him alot. Tapos agad agad forgive.

"Ahm.. Jayvan nasaktan kasi talaga ako. ..Akala ko kasi totoo na. But the trust I gave you was already ... broken. Wala na dahil lang do'n. So please understand na I can't forgive you right now. Naniniwala ako sa explanations mo. But just give me time." Tinanggal ko 'yung kamay niyang nakahawak sa kamay ko at umalis. But bago pa ako tumuloy sa loob ng bahay nagsalita siya.

"I will court you for your trust and forgiveness."

~**~

Napahiga na lang ako sa kama ko. Haay. May iba talaga siyang impact sa akin. But wait.. kanina lang I ask Aira who is the father of her baby and he said it was JAYVAN!?

Napatayo ako sa kama ko. Bakit nakalimutan ko 'yon eh di sana I can ask him about that. Is he fooled me? Urgh! Bakit ba ang dami niyang kasalanan.? When was that happen? Naiiyak na ako. Timing naman na nagring 'yung phone ko. And it was Aira. Pero pinatay niya agad.

Lalabas na sana ako ng kwarto nang nagring ulit ang phone ko. Pagtingin ko sa screen si Aira. Geez! Kinakabahan ako what if tama nga talaga 'yung narinig ko. Nakuu!

"Hello?"

["OH?Bakit ang tagal mo sumagot!? By the way, pasensya kanina ahh. Si Mama kasi ehh."]

"Ahh.. ok lang 'yun. Ahm. Diba may tinanong ako sayo?." Haay! Eto na. Why so tense? Naman eeh.

["Hmmfp.. anu nga ulit 'yon? Nakalimutan ko na eeh."] Sagot niya. Naku naman.

"A-about dun sa father ng baby mo. Hindi mo pa sinabi kung sino."

["Ahh.. ayun ba. Kasi eeh si Mama. Ano kasi si.. ano.."] ganyan din siya sa pagsagot kanina would it be si

["Si Aaron.."] o__Ov hindi naman pala 'yun eeh. But Aaron? Eeh matagal ko ng hindi nakikita 'yun eeh.

"Ahh.. heheh." Yun na lang nasabi ko.

["Bakit may problema ba? Sabihin mo nga sa akin!"]

"Niiiihh! Eeh kasi kanina nung tinanong kita ang sabi mo si Jayvan. Tapos 'yung hininga ko hanggang leeg na lang. Alam mo ba 'yun pinakaba mo ako."

["Naku! Eeh sorry naman. Tsaka Yyiiiee! Kaw ahh. Eeh ano naman concern mo kapag magkaanak siya aber!"]

"Tsk. Bakit mo ba kasi nabanggit pangalan niya? Tell me baka pinagtritripan mo ako.?"

["Tangek! Hindi noh! Nasabi ko lang 'yun kasi si Mama nagtanong kung sino dao bf mo kaya ayun."] Ahh ganun pala! Wait! Bf ko?

"Hindi ko naman bf 'yun ahh."

["Ahh oo ex mo pala. Sorry."]

"Hindi din!"

["Heh! Naging kayo kaya noh kahit hours lang ang tagal. Nagkarelasyon din kayo."] Haay! Ganyan yan palaging may rason. Kaya milagro kung matatalo mo 'yan sa debate. At may point din siya.

Kinuwento ko naman sa kanya ang nangyari kanina. Kaya ayun. Pati nga 'yun epic kong pagtawa sa ewan na dahilan at 'yun sabi niya baliw dao ako. Kita mo toh! In my beautiful face how dare her call me crazy? Crazy inlove pwd pa. Hanudaw? Choserang froglet.

["HAHAHAH! HAHAHAH!"] at ayan po siya tumatawa pa rin. Lokaret. Natatawa dao siya nung inimagine niya itsura namin.

"Tama na nga pagtawa mo. It so annoying. Stop naah!" Pero hindi siya nakinig tumawa pa rin.

["HAHAHAH! HAHAHA-- BWAAAAACKK! BWAAAACCCKK!"]

Hala! Ano nangyari dun?

"Hey! You okay? Aira!"

["Bwwwaaaaccckk! Bwwaaackk!"]

Naku! Ano nangyari dun? Aiguro napasukan ng hangin kakatawa yan kasi.

["Sorry.. naduwal kasi ako eeh."]

"It's okay.. pahinga ka na. Don't think about the problem too much."

["Okay bye. Ang epic ko lang kanina. Hahahah!"]

Lokaret pagtawanan ba naman ang sariling itsura. Bago pa ako makasagot ay inend na niya ang call.

Humiga ako sa kama at hinarap ang kisame. She's an amazing girl. Kahit na may problema siyang dala-dala nagagawa pa rin niyang maging masaya.

Naikwento niya sa akin na hindi pa niya nasasabi kay Aaron. Kasi nga pati siya pala hindi makita si Aaron. Kawawa naman ang soon-to-be inaanak ko. Sana lang maayos na niya ito. I hope it'll be okay soon.

Napatawa na lang ako habang inaalala ang tawa ko at ang tawa ni Aira. Nakakavaliw.

This day is sooo Epic..

-----

A/N:

Sunod sunod UD ko ahahah.. nakakamiss lang at excited ako sa mga scenes eeh.

By the way sa nxt chap move on muna tayo sa JayNice ahh.

Geh!? Comment and vote please love yah! ツ