My Fake Boyfriend

MFB -21 'So much...'

Dedicated po kay xiaxiamen and Hirakichan29 dahil sa comments nila naiispire talaga ako.
~**~

Denise's POV

Nakakalerki ang imagination ko. That feeling na you imagined those things na impossibleng manyari.. so cliché.

Haay!!! Ngayon papasok na ako sa school. As usual nakikita ko na naman ang daily routine ng mga studyante. PDA here, PDA there, PDA everywhere. Nahahawa na ako sa craziness ni Aira. Speaking of that girl. Wala man lang akong balita do'n ni hindi naman nagtext.

Nang makarating na ako sa room namin andito na ang mga classmates ko. Umupo na ako sa desk ko. Ganito ang routine sa Section A eeh. Tahimik ang mga kasama mo. So boring!!..

While I'm in the middle of my I don't know. Aira arrived. Parang may nag-iba sa kanya. She looks so haggard. What's wrong with this girl?

Nang makaupo na siya yumuko lang siya. Naiintriga tuloy ako. Hindi naman kasi siya ganito eeh.. Morning morning siya ang nagdadala ng ingay sa room pero bakit ngayon nakakabingi ang katahimikan niya.

"Good Morning, Aira!" Bati ko.

"Morning.." she said with her bored tone.

"Anong nangyari sayo?" I asked. But umiling lang siya.

Hindi na ako nagsalita kasi dumating na man din ang prof. On the other hand, wala pa rin si Jayvan. As if on cue, dumating na din siya. He just smiled at me and I smiled him back. Nag-init naman ang pretty face ko..

Goshness! Why so weird am I feeling right now!? Habang nagkaklase kami I don't why but I saw Aira na nakatulala. Kanina pa ito ahh.

Nang magbreak na agad namang umalis si Aira. I was about to go out when someone grab my arm.

"Hey!--Jayvan?" Yeah! Siya ang nanghila ng braso ko.

"Ahm.. tara! Sabay na tayo!" Naku! Eeh susundan ko pa si Aira eeh. How can I say no if his wearing his charming smile. Kaloka!

"A-ahm.. ka-se.. A-ano.." urgh! Hindi ko masabi.

His face turn into sadness. Why? I didn't do anything. Dahan dahan niyang tinaggal ang kamay niya sa pagkakahawak ng braso ko.

"Ahh.. I know that you have sonething to do. See you na lang.." then he walked out.

Naku!! Sayang naman. But I have to follow Aira. Saan na nga pala yun? While I'm walking nakita ko siya sa may garden sa likod ng building ng Fine Arts.

Naka Indian sit siya while nakasandal siya sa puno closing her eyes. I bet she has a problem. I know her too damn well. She's my best friend for sake.

Lumapit ako sa kanya tinabihan siya sa upo. But it seem she doesn't sense my presense. I just stared at her. But after a minute of silence. I talked na mapapanis laway ko neto eeh.

"Aira!!" I shouted. Baka kasi hindi marinig.

"AY! PALAKA!! --*tingin sa akin* Ikaw lang pala, Denise. *hawak sa dibdib*. Bakit ka ba sumisigaw?!"

"Aira, bakit ang tahimik mo? Like! Duhh!? Earth to Aira hindi ka naman ganyan.!"

Umiwas sya ng tingin. Then talk.

"Nevermind. 'Wag mo na akong alalahanin." She said. It sad tone. I knew it. She really do have a damn problem.

"Look! I know that there's something bothering you. Now tell me what is it!?" I asked. Makulit na but I'm just concerned.

"Wala 'to, Denise.. umalis ka na."

"No! Come on tell me na. Hindi ka magkakaganyan kapag wala."