თვალებს გაჭირვებით ვახელ...არასასიამოვნო თეთრი შუქი მიჭყიტინებს...მოვკვდი? როგორც იქნა მოვკვდი? მაშ სად არიან ანგელოზები? რატომ არ ვარ დიდ კარიბჭესთან?...
ვიღაცის ზლუქუნი მესმის....თავს გაჭირვებით ვატრიალებ...ჩემს მუხლებზე ნამჯუნს უდევს თავი და ტირის....მოიცა ნამჯუნი? მაგრამ მე ხომ მოვკვდი მას აქ რაუნდა?...
მინდა ფეხზე წამოვხტე..მაგრამ არ შემიძლია ამის ძალა არ შემწევს...მხოლოდ ხელს ვამოძრავებ ისიც მარჯვენას....
ნამჯუნი თავს წევს...მის ჩაწითლებულ თვალებს ვხედავ...რომელიც ტირილისგან სულ დასიებია..
მობობღავს..ჩემს სახეს ხელებში იქცევს..გახარებული მიყურებს...და ბოლოს ყვირის...
____ექიმო ექიმო...შ/ს კომიდან გამოვიდააააა
შოკში ვარ....მე კომაში ვიყავი მაინც რამდენი დღე? წუთი?საათი? არვიცი....
ექიმი დაფეთებული შემორბის...მხედავს თუ არა სახეზე ღიმილი ესახება...
ჩემთან მოდის პულს მისინჯავს....
___შ/ს ავარიის შედეგად ...დაგიზიანდა თავის ქალა შესაბამისად ოპერაცია გაგიკეთეთ და კომაში ჩავარდი....
____და ექიმო რამდენი ხანია რაც კომაში ვარ?
____5 თვე....
ნერწყვს მძიმედ ვყლაპავ...5 თვე კომაში ვიყავი? და არ მოვკვდი? ხომ ვამბობ ბედი არ მაქვს თქო რა....
მაგრამ ჯონგუკი სად არის?
ექიმი სიტყვის უთქმელად გადის...
პალატაში მხოლოდ მე და ნამჯუნი დავრჩით...
____ნამჯუჯ გთხოვ მითხარი რა მოხდა აქ როგორ მოვხვდი? ან თეჰიონს და ჯონგუკს რა ბედი ეწია?
ის ცრემლებს იწმედს...სკამს აჩოჩებს ჩემს გვერძე ჯდება...ჩემს ხელებს მის დიდ ხელებში იქცევს...
____მოკლედ...ჯერ იმით დავიწყებ რომ თეჰიონი გარდაიცვალა...ის ადგილზევე მოკვდა....ის უკვე დავასაფლავეთ მის დედ-მამის გვერძე...
YOU ARE READING
ფსიქოპატი ✔️
Fanfictionხელს მიშვებს... მის მაღალ დაკუნთულ სხეულს პირდღებული ვუყურებ...მისი ღრმა შემზარავი სიცილი მესმის...შიში უფრო და უფრო მიპყრობს... To be continued 🦋💙🦋
