"A-Alvin? Anong ginagawa mo dito? Did you followed me?" tanong ko.
Nakasandal sya sa may pader.
You know alvin right? Rona's FRIEND daw!
"hindi no, kanina pa kaya ko dito, actually nauna pa ako kesa sayo." Sabi nito.
"K-kanina ka pa?! E-edi—"
"Yep, i heard everything." sbi nito.
"Ahm.. A-ano.. Hmm a-ano k-kasi.."
Peste bat ba ko nauutal?!
"You dont need to explain, i know everything." Sabi niya.
"Everything?" tanong ko.
"Oo mula sa pakikipagbreak ni rona hanggang sa pinagsasabi mo ngaun ngaun lang." sbi nto.
Hayst! Bakit ba sa lahat ng makakaalam eto pa?!
"Edi ikaw na maraming alam. Masaya ka na? Alam ko naman na hindi lang kaibigan angtingin mo kay rona." sabi ko.
Im aware, lalaki din ako no.
"tama ka, hindi lang kaibigan ang tingin ko sa kanya. And it started when we are a kid. From then she's special to me. Kaya din bumalik ako dito." seryosong sabi niya.
"At nadismaya ka, knowing that she's already taken?!" tanong ko.
"Oo medyo pero seeing how happy she is, kahit na Binabalewala sya ng boyfriend nya, okay na sakin. Pero recently, hindi ko na sya nakikitang ngumingiti At laging malungkot.. Nahihirapan din akong makita syang ganun." Sabi nito.
"May gusto ka bang sabihin?!" tanong ko.
"Bakit hindi ka sumipot ng araw na yun? Even there's no assurance, hinintay ka nya. At nakita ko how her sister treated her." Sabi nito.
So he was there? Great! Really great!
"Hindi ko kelangan magpaliwanag sayo. Kaya pwede ba?!" sabi ko
"Wag mong bibitawan ang isang bagay na ayaw mong makitang hawak ng iba." Sabi nito.
Tinignan ko sya.
"Admit what you really feel.. Wag mo ng paiyakin si rona dahil hindi ko alam kung hanggang kelan ko kayang magparaya." sabi nito saka umalis.
"Admit? Admit what?! Na gusto ko si nerdy? Hindi no! Wala nga akong gusto dun!" kausap ko sa sarili ko.
Naglakad na ako paalis sa rooftop at nagpasyang umuwi na, di ko nalang papasukan yung last subject ko.
Lakad lang ako ng lakad..
"Tss! Paraya paraya! Pakialam ko ba kung maging sila? Wala naman Akong gusto kay ronavel eh, wala!"
kausap ko sa sarili ko.
Napahinto ako sa paglalakad ng marealize ko kung saan ako dinala ng mga paa ko.
Nasa park ako ngayon.
Sa park kung saan hilig tumambay ni rona.
Naalala ko yung nangyari kanina lang..
Grabe pwede palang mangyari yun sa loob ng isang araw lang..
"HAYST! WHAT THE HELL IS WRONG WITH ME!!!!!" sigaw ko.
Bigla naman may umiyak na sanggol kaya naman napalingon ako.
"Hoy baliw ka naba? Bat ba dito ka sumisigaw? Nagising tuloy yung baby ko!" sabi nung babae na pinapatahan yung bata.
"S-sorry po.." napakamot ako sa batok ko.
Baliw na nga siguro ako.. Napailing nalang ako at tuluyan ng umuwi.
Kinabukasan..
Maaga akong pumasok.. Tanghali ang sched ko.
Hindi kase ako mapakali sa bahay, Hindi mawala sa isip ko yung nangyari kahapon..
Hindi ako nakatulog magdamag.
Habang naglalakad ako, napansin ko ang kumpulan ng mga kababaihan sa sulok. Bigla kong naalala yung mga eksenang pinagtutulungan nila si rona..
HAYST! SI RONA AGAIN!! Lgi nlng sya nsa isip Ko!
Lalagpasan ko nalang sana sila ng marinig ko yung tanong nung isa.
"Did something happen between you and arnold?"
Nilingon ko yung tinatanong nila at confirmed! It is rona.
Kinocorner nanaman nila si rona..
"sabihin mo nga, Hindi na namin kayo nakikitang magkasama.. Well thats normal pero iba yung nasesense ko e. Hiwalay naba kayo?" tanong nung isa pa.
"Try mo kayang sumagot." yung isa pa.
Umeksena na ko.
"pwede bang tigilan nyo na sya?" sabi ko.
"A-Arnold.." si rona.
"Ano ka ba naman? Bat hinahayaan mong ganituhin ka nila? Try mo lumaban minsan pwede?" Sabi ko kay rona.
Biglang tumulo yung luha ni rona.
Natigilan ako. Bakit ganun? Lagi naman umiiyak to aa lalo na kapag nasa ganitong sitwasyon pero bakit iba yung naramdaman ko ng makita syang umiyak.
"P-pwede bang wag mo na akong ipagtanggol sa susunod?" Sabi niya.
"A-ano? Tingin mo ba hahayaan ko silang—"
"Break na tayo diba? Kaya please.." sabi nito saka tumakbo..
Naiwan akong napatulala..
