"ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းဟာ ကမၻာျဖစ္ေစ..."(မျှော်လင့်ခြင်းဟာ ကမ္ဘာဖြစ်စေ...)Z/U

Part 33(Zawgyi)

နိုင္းစစ္တို႔သြားတဲ့ ပရဟိတစာသင္ေက်ာင္းက ေရႊသာေလ်ာင္းဘုရားအနီးတြင္ ရွိေသာ ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ ျဖစ္သည္။ မူးယစ္ေဆးစြဲသူမ်ား ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အသင္းမွ တာဝန္ရွိသူသုံးေယာက္က ကားတစ္စီး၊ နိုင္းစစ္တို႔သားအဖႏွင့္ စုခ်စ္ပိုင္က ကားတစ္စီးျဖင့္ ေရွ႕ေနာက္စဥ္ကာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းပင္ ေမာင္းလာၾကသည္။

စာသင္ေက်ာင္းရွိရာ လမ္းခြဲထဲသို႔ ခ်ိဳးဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ သစ္ပင္ႀကီးငယ္အမ်ိဳးအစား စုံလင္လွေသာ ပတ္ဝန္းက်င္က နိုင္းစစ္တို႔ မ်က္စိေရွ႕တြင္ စိမ္းစိမ္းစိုစို အုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္း ေပၚလာေပသည္။ အနီးအနားဝန္းက်င္တြင္ လူေနအိမ္ေၿခ နည္းေသာေၾကာင့္လည္း ေက်ာင္းကေလးရဲ့ အေငြ႕အသက္က သီးသန္႔ဆန္ကာ ၿငိမ္းခ်မ္းေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကေလးငယ္မ်ား၏ စာအံသံႏွင့္ ဆူညံသံေလးမ်ားေၾကာင့္ ပ်င္းရိစရာမေကာင္းဘဲ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ျဖစ္ေနခဲ့၏။

ေဟာေျပာပြဲလုပ္မယ့္ ဆရာေတြ ေက်ာင္းကို
လာမယ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းဝန္းအဝင္ဝမွာကတည္းက ပါလာေသာ ပစၥည္းမ်ားကို ကူသယ္ေပးမည့္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဆရာေတြကို ဧည့္ေထာက္ခံမည့္ ဆရာ၊ဆရာမမ်ားက နိုင္းစစ္တို႔အုပ္စုကို ႀကိဳေစာင့္ေနၾကသည္။ နိုင္းစစ္ေမာင္းလာေသာ ကားအျဖဴေလးက ေရွ႕ဆုံးမွ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရိပ္ရေသာ သစ္ပင္ႀကီး တစ္ပင္ေအာက္တြင္ ထိုးရပ္လိုက္ေတာ့ အန္စာတုံးကားကလည္း မနီးမေဝးတြင္ ရပ္လာသည္။

သစ္ပင္ႀကီးမ်ားေၾကာင့္ အရိပ္ရေသာ္လည္း အပင္မရွိေသာ တခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ကြက္က်ေနေသာ ေနေရာင္ျခည္ကမူ သဲေျမဖုံးေသာ ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္ကို အနည္းႏွင့္ အမ်ား​ေတာ့ ပူျပင္းေစခဲ့သည္။ ေလႏုေအးကေလးေတြ တိုက္ခတ္ေနေစကာမူ ေအးျမျခင္း အေငြ႕အသက္ကို မခံစားရေသာ ထိုေလထုထဲသို႔ နိုင္းစစ္တို႔ ထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို တြန္းတိုက္လာေသာ အပူေငြ႕ေငြ႕က အသားထဲသို႔ တရွိန္ထိုး စိမ့္ဝင္သြားၾကသည္။ နည္းနည္းေလး လႈပ္ရွားလိုက္႐ုံႏွင့္ ေခၽြးစို႔လာၾကေသာ္လည္း နိုင္းစစ္အပါအဝင္ အားလုံးက ေမာသည္၊ပန္းသည္ဟူ၍ မညည္းညဴနိုင္ၾကဘဲ ျပင္ဆင္စရာရွိတာကိုသာ ဆက္၍ ျပင္ဆင္ၾက၏။