The Promise (A Ranz Kyle Fan-Fictional Story)

Chapter 37 - di--what?

Chapter 37 ; Dinner

Lani's POV.

"I really can't believe na porket mabait na ako sa kanya eh he's going to take me to a dinner!?" ginulo ko buhok ko habang paikot ikot na naglalakad sa kwarto ko. Ugh! Dumadagdag siya sa problema ko.

"Sus! Gwapo naman si Dexter ah? Campus crush pa!"

"Gwapo his face!" sabay napaupo sa bed koabang nagcrocrossed arms! NAkakinis. NA-KA-KA-IN-IS!

"Look what's the time na..." tumingin sa relo si Seah.. "It's already 5:30. Get ready na!"

"Psh! Why does it have to be early?" tapos napahiga ako sabay pikit. "He's nothing to me, anyway."

**

"When i say i'll pick you up, that means i mean it."

Sino na naman 'tong tao na nasa panaginip ko? O baka naman.. ano pumasok sa kwarto ko? Di manlang kumatok? Ugh bastos! Pero dahil alam kong di ito totoo, tinabunan ko nalang ang tenga ko ng unan.

"Get. Up. Now. Lani. Nicole. Castillo."

So, dapat full name? Who's this anyway? Ugh! Stupid weird dream.

"Ano ba Lani kanina pa ako naghihintay dito, gusto mo halikan kita para bumangon ka jan!?" napabangon naman ako. Nakita ko siya. Hinawakan ko agad ang mukha niya. Pati ilong. Okay, si Dexter nga.

What the eff is he doing here.. "What are you doing here."

"Ang usapan, 7 PM. Anong time na? It's already 7:30. Tapos, pinahintay mo pa ako sa labas ng bahay niyo for an hour. At buti nakita ako ni Seah nagaantay sa labas at pinapasok ako."

"Seriously? Sinabi ko bang oo sa dinner date mo?" nagsmirk lang ang loko, "..tsaka! 30 minutes late naman eh! Harsh mo"

"Pft. Hahahaha!" he laughed coldly. "Anong nakakatawa niyan?" taas kilay kong tanong.

"Alam mo? Ang cute mo pag masungit ka." umiwas ako ng tingin. Nanginit yung mukha ko.. emeghed. "Wag kang magkamatis jan. Magbihis kana! i'll give you 15 minutes. Now." umalis siya sa kwarto at inintay ako dun.

Pake ko ba? Sino ba siya? Eh galit ako sa kanya. Atsaka, di naman ako pumayag diba? Ugh bakit ba kasi di ko kayang tumanggi -________-

**

Nagugutom na ako, at nakakainis ang kasama ko kase sabi niya dinner date daw. Eh san ba kasi kami pupunta?! kanina pa akoo nakaupo sa sasakyan niya habang siya nagmamaneho. Nakakainis!

"San ba kasi tayo pupunta? parang kanina lng tayo umalis ha...." sabi ko habang tingin lange sa bintana. Di ko na kase pamilyar ang lugar eh.

"tapos na ang dinner." napatingin naman ako sa kanya na parang nagtataka habang siya, seryosong nagmamaneho. creepy. "..and i bought some pizza dun." napatingin naman ako sa likod. nux boyscout!

ilang minuto, biglang pumara ang sasakyan. andito kami sa isang mahangin na lugar. nakita ko lang, ay yung mga city lights ng US. ang ganda ng view, sobra..

una siyang bumaba sa car and dumiretso sa likod ng car niya habang may kinukuha. while ako, dumiretso dun sa parang may upuan na edge ng mountain na yun at umupo.

nakakainis. minsan kase, pagtahimik, naalala ko yung mga nangyare dun eh. ayaw ko na ng drama, nakakapagod magdrama. bakt ba kasi ito yung papel ko sa storyang to eh... jk lang author.

"ganda ba ng view?" napaslight talon ako dun. eh biglng sumulpot eh.

"uhh.. dexter." habang napahawak ako sa dibdib ko.

"what? diba maganda naman ang view?" nagnod nalang ako sabay tingin ulit sa city lights.  

umupo naman sa tabi ko si dexter habang uminom ng soda. "bakit mo ko dinala dito?" napatanong ko bigla. pero nakatingin parin sa city lights.

"escape the reality. i hate people." sabi niya habang uminom na naman ng soda. napatingin ako sa kanya.

"really? bakit ako? ako kasama mo?" napatingin na din siya sakin. nakatitig na kami. ayaw ko sa feeling na to kaya umiwas ako ng tingin.

"Lani, i really like you. alot. since from the start." napatingin ulit ako sa kanya.

What start? do i know him? what? is this another mistery? another problem? i haven't solved my first one tapos may darating na namang bago?

"hard to understand?" i didn't answer yet, klaro sa mata ko na najguguluhan ako. "ha.." he giggled a little. "di mo na siguro natatandaan." sabi niya at uminom na naman ng soda.

"im sorry ,what?"  

tumingin ulit siya sakin. "never mind. lets eat!" tumayo siya and left me there...e Nganga. what is he talking about!? i mean.. di ko naman siya kilala ha... why, him?

***

"Thanks for the night Dexter. Kahit, ganun i.. enjoyed it." nag nod lang siya, at biglang umalis. 

"Oh ano? Musta dinner date niyo? Yiie" sabay kinilig voice ni Seah na nagaabang dun sa may pintuan. 

"Nothing... ang.."

"Ang alin?" 

"W-wala. I'm tired. *sigh* Night!" at sabay akong umakyat sa itaas. 

Sino ba kaseng di makapaniwala diba? Bigla bigla nalang sasabihin yun ni Dexter, eh ngayon ko pa lang siya kilala. Tsaka, wala naman akong matandaang kaibigang Dexter noon eh. Bakit, bakit ganito? Naiilang ata ako or what? 

I need distance. 

---

A/N: boring chapter? Next chapter ay ang dugo dugo na.. :( =))) hahahaOK BYE