Caught By Her Elegance (UNO)

35

35

"Cailer Aeros Altavista." dinig na dinig ang palakpakan nang tawagin ang pangalan ng kapatid ko.

"Congratulations baby, that's from me and from Mom." mahinang bulong ko tsaka lumapit para makuhanan sya ng litrato.

I was about to go back to my seat when I noticed a familiar guy.

Lumapit ako para makita at makilala pa sya, and it's Levis. Based on his appearance, he already graduated.

I saw how his gaze turned onto me. Nakita ko pang nanlaki ang mata nya bago ngumiti at lumapit sa akin.

"Ate Aid,long time no see." he has this lab coat. A doctor huh? Napansin nya rin atang nakatingin ako sa hawak nyang coat. "Nasa Med School palang, Ate." still a student.

"Year?"

"First year." he answered quickly.

"You'll be a great doctor then." tumingin ako sa malaking stage tsaka bumaling sa kanya.

"How are you? Nung umalis ka hindi ka nagpaalam, na broken ako dun ah." natawa ako.

"I didn't had the time to, tsaka bat ako magpapaalam sa borfriend ba kita?" pagsakay ko sa kanya. He even held his chest as if he's hurt.

"Aw, sinaktan mo ako." tumawa sya. "si kuya? Paglabas nya non ikaw yung hinanap nya, nangako ka raw kasing hindi mo sya iiwan. Plano nya non kapag nakalabas makikipag balikan sya sayo kasi di nya kaya." I felt something.

"Ikaw ang bunso, why are you here?" iniba ko ang usapan kasi naiilang na ako.

He pointed at someone and said; "Sinusuportahan ko lang yung girlfriend ko." I thought he is pointing his finger to a student but no.

"A freaking Professor?" I asked in shocked.

Nadinig ko ang tawa nya bago magpaalam, that kid.

"Congratulation brother!" malakas na sigaw ni Caliks bago binato ang hawak nyang susi.

"Eighteen kana, pwede kana mag drive."

Tumalon naman sa tuwa si Cailer dahil sa binigay ni Caliks.

"Señor Altavista, nandito na po ang mga bisita." napatingin ako kay Taka nang magsalita sya. Bisita?

"Bisita?" Cailer asked.

"Oh, I invited you friend and-"

"Sir." Lorcan?

"Him." Dad looked at me smiled, nervously.

"I'll just buy some beer." walang ganang sabi ko bago inalis ang tingin sa tatay kong nananadya.

"Lorcan? Pwede mo bang samahan ang prinsesa ko?" putangina?

"Sure, Sir." sure my ass.

Lumabas ako ng bahay na parang hindi naririnig yung yapak nyang sumusunod sa akin. After we talked, I didn't had the guts to talk to him again. His words caught me off guard!

"Go, I need to call someone." I told him but he didn't even moved!

Kinuha ko ang phone ko para tawagan ang lalaking iyon. I just need to invite him because Dad wants to meet that bastard.

"Tatawagan mo yung boyfriend mo?"

[Hello?] the line answered.

"Wanna drink?"

"Yes."

[Yes.]

Napatingin ako sakanya. Akala nya'y sya ang tinatanong ko.

"In the house then."

[On my way.] agad na pinatay ni kumag ang tawag pero hindi ko parin inaalis sa tapat ng tenga ko.

"I love you." natatawang sabi ko bago ibaba ang phone ko.

I heard him said something but I can't understand. We reached the convinience store without having a conversation. That's just awkward though.

"I'll get the beer." mahinang sabi ko.

Hinintay nya lang ako, nakita ko kung paano nya ako hanapin mula sa labas ng convinience store.

Mom, I want him back.

Pabalik na ako sa counter nang marinig ko ang boses nya.

"Miss nakita nyo ba yung prinsesa?" tanong nya.

"Sir, hindi pa naman po sya lumalabas."

"Why?" I asked. He sighed and looked at me.

"Akala ko umalis ka na." mahinahong sabi nya bago kunin ang mga dala ko.

Dumiretso ako sa freezer sa tabi ng counter tsaka kumuha ng Ice cream cone roon.

"Sama mo to." sabi ko sa babae.

Nang makalabas ay binigay ko sakanya yung Ice cream. At first, he just stared at it but he accepted it.

"Mahilig ka sa cake, hindi sa Ice Cream."

"I still like cakes, but I need to control it."

"Akala ko ba ay wala sa bokubolaryo mo ang diet at salitang busog?" tumatawa na sya ngayon kahit pa nahihirapan na syang buksan ang Ice Cream na binigay ko dahil sa beer na bitbit nya.

Kinuha ko iyon tsaka binuksan para sa kanya. Nang ibalik ko ay nakangiti na sya. Seriously? Ngayon lang ba sya pinagbuksan ng Ice Cream?

"Pinagbubuksan naman kita ng pagkain noon bakit parang ngayon ka lang naka experience nito?" tanong ko.

"Na miss ko lang." puso.

"Why would you miss those? Did they missed you?"

"Why? Kailangan ko bang mamiss mo rin ako para ma miss kita?" tumawa pa sya ng sarkastiko.

"Gusto kong makalimutan yung mga pinagsasasabi mo."

"Hanep. Balak kitang hanapin." tumingin na ako sa kanya nang sabihin nya iyon. "Ngayong taon lang naman ako naging Chief Engineer kaya wala pa akong pera. Pero yung unang sweldo ko, pambili ko sana iyon ng ticket para hanapin ka."

"What the-"

"Isang taon akong nakulong. Pagkatapos non ay nabuntis si Akiara kaya kailangan kong magtrabaho kasi hindi nya raw kilala kung sino yung lalaki."

"Why are telling me that?"

"Tangina, bakit nga ba? Ang saya ko kasi noong nalaman kong umuwi ka na, pakiramdam ko kasi meron pa." he took a can of beer from the bag and opened it. "tapos noong nasa bar tayo, in, pakiramdam ko wala kang dahilan para balikan ako. Yung pag asa ko, bumaba."

"You're willing to let me go, that's what you said." nakitingin parin ako sakanya. It felt like any moment babagsak na naman sya.

"Oo, pinakawalan kita pero hindi ko naman alam na tatagal ng pitong taon. I did nothing but stare at your picture begging that thing to make you come back. I was wishing and praying that I hope I won't wait for too long but it didn't, pitong taon yon pero hindi ko parin kayang pakawalan yung sa atin." I heard his sob. Fuck it.

"Maybe you're right, I am still stuck in the past being inlove with you."

"And yes, I am still stuck onto it, too." tumingin sya sa akin nang magsalita ako, ang maliit na pag asang nakikita ko sa mga mata ay nya ay nagkakaroon ng malaking epekto sa akin.

"You s-still l-love me?" ngumiti ako sakanya.

"Hindi ko parin kayang makita kang parte ng pamilya nya." walang ganang sabi ko bago sya nilagpasan.

"I guess, tangina. Why won't you accept me as who I am? Nanay ko yon eh, kahit magalit ako sakanya babalik at babalik parin ako sakanya kasi mahal ko iyon." mahina ang pagkakasabi non ngunit malinaw sa akin.

"Nanay mo nga, pero nanay ko rin iyong pinatay nya. Hindi ko kayang makitang masaya sya habang naghahanap ng hustisya ang Mama ko." lumingon ako. "Kahit pa sabihin mong ikaw ang gumawa non, hinding hindi ko parin mahahanap ang hustisya para sa nanay ko."

"Sorry."

"I loved you, and it won't happen again."