Worthwood Academy

WA 10 - The Fire Imaclum's Capacity

Your comments will be highly appreciated. Thank you!

CHAPTER TEN

THE FIRE IMACLUM'S CAPACITY

Pagkatapos naming kumain, parang gusto kong bumalik sa kwarto at matulog ulit. Madaling araw palang—hindi pa pumuputak ang manok, ginising na niya kami. Hikab ako ng hikab habang si Uryll nakatulala lang sa harap niya. Mukhang hindi rin siya nakatulog ng maayos.

Pababa na si Rachel ng hagdan at nakaayos na siya. "Get ready kids." Pareho kaming nakasalampak sa sofa ni Uryll. Any time pwede kaming bumagsak at makatulog ulit.

"Saan po tayo pupunta?"

She smirks, "Sa gubat. Kukuha tayo ng panggatong."

"What?" Supladong tanong ni Uryll.

Totoo nga na magbiro ka na sa taong lasing, huwag lang sa bagong gising. Kaya nga hindi ako nagsasalita habang katabi ko siya para maiwasang mabugahan niya ng kawalang-hiyaan. Nagsisimula na naman ang pagiging bastos niya.

""I thought we're here to train? We're not here to be your assistant."

Seryoso Uryll?

Natawa si Rachel sa sinabi ni Uryll. "Akala ko pa naman naiintindihan mo ang gusto kong sabihin sa inyo." Nailing siya, "Mas lalong hindi ko kayo gagawing alalay ko. Well, kung magiging matigas ang ulo mo at hindi ka makikinig sa akin, why not? Thank you for the idea, though." She winks at him. She composed herself well. "Pupunta tayong kakahuyan dahil kukuha tayo ng panggatong na gagamitin natin sa training niyo."

Ayan kasi! Ang dali-daling magreact kaya ka namamali ng interpretasyon. Gusto ko siyang sapakin!

Napalingon siya sa akin at sinamaan ako ng tingin. Nabasa na naman niya ang isip ko. 'Oh really?' The pain strikes my head like a hammer banging a nail. Damn! Napangiwi ako sa sobrang sakit ng ulo.

"Mukha mo! Bwisit ka!" Bulyaw ko at tumayo na.

Porket hindi ko pa alam kung papaano gamitin ang telepathy ko, gagamitin na niya 'yon laban sa akin? Wait until I learn how to use it! Aaraw-arawin ko siyang kausapin gamit ang telepathy ko!

Nasa may pinto na si Rachel at nag aabang sa aming dalawa. "Dalian niyo na dyan kung gusto niyong matapos tayo ng maaga." Sabi niya. Dahil nakatayo na ako, mabilis akong lumapit sa kanya saka niya binuksan ang pinto. Nauna akong lumabas kaya hindi ko alam kung tumayo na ba si Uryll. Matigas pa naman bungo ng taong 'yon!

Nang nauna siyang lumabas saka si Rachel, kitang-kita ko pa ang lukot niyang pagmumukha. Hinintay muna naming maisarado ni Rachel ang pinto ng kanilang bahay.

Humarap siya sa amin pagkatapos niya 'tong I-lock, "Just follow whatever I say. It's a must."

Tumango ako. "Opo."

If she can really help me, then I should! Wala naman akong nakikitang mali sa pagsunod sa kanya. Ynior trusted her with out lives kaya alam ko ring hindi niya gugustuhing may mangyaring masama sa amin ni Uryll.

Medyo madilim pa dahil madaling araw pa lang ngayon. Hindi ko rin alam kung bakit naisipan ni Rachel na umalis kami sa ganitong oras. Medyo maginaw pa at kakaiba ang ihip ng hangin na dumadapo sa balat ko.

"Let's head east." She said. "Alam kong marami tayong makukuha roon."

The place is creepy because there's only a minimal light showing. Sabi nga nila, nakakatakot talaga kapag gabi dahil hindi mo alam kung anong nabubuhay sa dilim. Indeed it's true! There's always heartbeat in the darkness.