Maraming maraming salamat sa inyong pagsubaybay sa aking ikalawang kwento. Maraming salamat sa mga readers ng Sayeh na walang humpay na naghihintay sa kanyang pagtikim!
Sa wakas natapos ko rin ito. Ito ang kwentong pinagnasaan ko talaga! Haha!
Si Sayeh kasi ay ang isa ko pang tagong katauhan. Haha! Joke!
Pero seriously.. dito ko nailabas ang madilim kong pagkatao.
Dito ko nailabas ang natatago kong misteryo.
Sa kwentong ito ako nagbuhos ng 100% seriousness and calmness
It inspires me a lot. Dito ko nabuhos ang isang bilyon kong purong tagalog!
Ang hirap magtagalog baka akala niyo.. Hehe. Diba?
Ang aral ng kwentong ito?
Simple lang..
"Nasa akin ang huling halakhak"
Hahaha! Seriously.. Hahaha!
Anyway... Ang aral ay aking iiwan sa inyo.
Hayaan niyong kayo mismo ang umalam sa sarili niyo.
Iba kasing aral ang nasa isip ko kaya kayo na lamang ang humusga.
Once again..
Maraming salamat sa pagbabasa ng Sayeh ang aking pangalan.
Sobrang saya ko na natapos ko na ang kwentong ito.
Add me on my twitter account @afuya29
At tarang ihashtag #WPSayeh
Don't forget to vote and comment :)
Thank you sa inyong lahat!
SHALOM!
