BÖLÜM11

1.3K 35 0
                                    

''Naber'' şarkısını alarm olarak kurmuştum alarm ile uyandım.Annem ''Hayret erken kalkmışsın?''
''Bana laf atmasan olmaz değil mi?'' zaten erken kalkmıştım sinirliydim.
Kahvaltımı yaptım Mustafayla sokağın sonuna kadar geldik.
Ve beklenen biçimde Mustafa ''1 lira versene ablacım?''
''Yalakalanma para falan veremem.''
'Abla bozuntusu!'' diye bağırdı arkamdan.Ardından koşarak Gizem geldi.Kesik kesik ''kank- kank-a ç-ok kötü kank- bir şey oldu.''
''Bir sakin ol kanka noldu?''
''Ama üzülme koy göte gitsin tamam mı?''
''Ya hadi çatlıycam burda.''
''Tunahan ile ismi Melek olan biri çıkıyor sarışın bir kız.''
''Üzülme tamam mı bak hani şu Selim var ya onla aranız iyi çıkarsınız belki salla tamam mı?''
''Tunahan biriylemi çıkıyor dedin?'' içimden bir şeyler kopuyordu sanki...Ifade edemeyeceğim bir duygu içerisindeydim dünya üzerime yıkılmış gibiydi...
Sevdiğim çocuk bir başkasına ait...
Bir süre sessiz kaldım ne diyeceğimi bilemiyordum.Göz yaşlarımı tutmaya çalışıyordum.
''Ya kıyamam sana be o seni haketmiyordu zaten bak emin ol seni üzerdi.''
Gözyaşlarımı tutamadım birdi...ikiydi derken ağlamaya koyulmuştum.
Gizem bana sarılınca dahada çok ağlamaya başladım.Sonra kendime verdiğim söz aklıma geldi.''Ben her ne olursa olsun ağlamayacaktım''.
Kendimi toparlamaya çalıştım göz yaşlarımı sildim ''Gizem hadi gidelim.''
''İyisin değil mi çıktığı kız bir boka benzese bari Tunahan erkek orospusunun tek-''
''Gizem lütfen yeter iyiyim Tunahan'ı unutmaya çalışacağım bu konuyu bir daha açma.''
''Tamam.''
Gerçekten Tunahan'ı unutabilecekmiydim?
Gözümün önündeyken nasıl unuturum?
Ve yarın kurs var...
***

AŞK ÇATKAPIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin