Deel 12

4.6K 28 2
                                    

Ik heb net mijn laatste les gehad en loop nu naar mijn kluisje. Onderweg voel ik mijn telefoon trillen, ik pak hem en zie dat ik een berichtje heb van een niet-opgeslagen nummer. O ja, ik had zijn nummer natuurlijk nog niet opgeslagen. Zo houden ook.

'Sorry'
Is het enige wat er staat. Ik besluit om er niet op te reageren.

Al sinds vanmiddag kan ik hem niet uit mijn gedachten zetten. Elke minuut van elk uur sinds het moment dat hij zijn lippen op de mijne voor het eerst zette denk ik aan hem. Ik wil het niet, maar het gebeurd toch. Zelfs wanneer Leon me vandaag zoende, ergens in mijn gedachtes was hij aanwezig en vergeleek ik op een één of andere manier hem met Leon. Wie is knapper, wie zoent beter, wie geeft meer om mij? Ik weet het niet. Voor het eerst in mijn leven vraag ik mezelf zo erg en zo vaak af of ik wel het juiste doe en denk. Want ja, ik ben altijd een heel zelfverzekerd meisje geweest die bijna nooit onzeker is geweest over haar gedrag. Ik mis haar. De ik van een weekje terug die alles zo goed wilde aanpakken nu dat de scholen weer open zijn en sociaal doen weer heel belangrijk is.
Conclusie; één van de grootste players van deze school vertelt me dat ik anders ben dan alle andere meiden en toont oprecht interesse (nog steeds niet zeker of hij me wilt gebruiken of niet).
Daarnaast ben ik intiem geweest met een fucking docent die me met die ongelofelijk mooie blauw-groene ogen steeds aankijkt en mij duidelijk maakt dat hij me wilt (hoe illegaal het ook is).
O en ten slotte heb ik op de zelfde dag met beide jongens gezoend. Lise en Zoë zouden zo trots op me zijn...

Anyways nadat ik mijn spullen heb gepakt uit mijn kluisje loop ik naar buiten. Waarschijnlijk staat Leon op de parkeerplaats bedenk ik me. Maar nee. Hij staat bij mijn fiets in de fietsenstalling waar niemand aanwezig is. Ik loop naar hem toe en zie die glimlach weer op zijn gezicht. Ik kijk hem aan met een verbaasd en niet-begrijpend blik. 'Je gaat achterop' is het enige wat hij zegt en vervolgens pakt hij de fietssleutel uit mijn handen. Hij haalt mijn fiets uit de stalling, zit erop en kijkt mij aan als seintje dat ik achterop moet. "Ik zou wel vasthouden als ik jou was" zegt hij met een speelse blik. Dat gaan we mooi niet doen, hij had natuurlijk liever dat ik hem bij zijn middel zou vasthouden, maar eigenwijs als ik ben hou ik de onderkant van het zadel vast. Ik hoor een teleurgesteld zucht en krijg er zelf een glimlach van op mijn gezicht.

We komen aan bij zijn huis. Onderweg hebben we gewoon gekletst over school en docenten enzo, niet veel bijzonders. Een groot, mooi huis heeft hij. Mijn fiets zet hij neer in de voortuin en doet de deur open. We lopen naar binnen en trekken beide onze jassen uit en hangen ze op. Hij pakt mijn hand vast en neemt me mee naar boven, naar zijn kamer. Ik zie al hoe mooi de kamer ingericht is als hij de deur opendoet. Als we binnen zijn, en hij de deur achter zich sluit, pakt hij me vast bij mijn heupen en zoent me. Ook zet hij meerdere kusjes op mijn nek en duwt mij steeds harder tegen zich aan. Voordat ik het weet liggen we op zijn tweepersoonsbed. Ik lig onderop en zet mijn handen op zijn wang. Het voelt zo goed, zo fijn, en deze jongen ruikt daarnaast nog eens enorm lekker.

Na een heftige tongzoen van een paar minuten trekt hij zich terug en komt naast me liggen na een kus op mijn voorhoofd. Wauw, echt wauw. We zitten/liggen beide nu rechtop en hij slaat zijn hand om mijn schouder. Hij pakt zijn laptop van het nachtkastje naast zich en start Netflix op. "Wat gaan we kijken?" vraag ik.
"Wat jij wil"
"Eehm oké" geef ik aan als ik door de categorie actiefilms scrol. "Dees" zeg ik binnensmonds als ik er op klik. Ik heb deze film nog niet gezien en daarnaast, jongens houden van actiefilms toch?

We zijn nu al zo'n half uur verder en kijken beide nieuws gierig naar het scherm. Zijn arm is nog steeds om me heen geslagen en zijn hand licht op mijn heup. Af en toe wrijft hij erover en elke aanraking geeft mij weer een heel fijn, vertrouwt gevoel. Ik ken deze jongen niet lang, maar krijg gewoon spontaan een glimlach op mijn gezicht als ik besef dat ik nu in zijn armen lig. Alsjeblieft Zaar, word niet verliefd..

Illegal LoveWhere stories live. Discover now