Deel 11

4.9K 28 1
                                    

Het is inmiddels maandag. Ik heb zaterdag nog afgesproken met een paar vrienden. Gister was ik thuis, heb eigenlijk alleen maar op mijn bed gelegen en nagedacht over vorige week. Ik heb me schuldig gevoeld, toen heb ik mezelf overtuigd dat het niet zò erg was. Vervolgens heb ik me weer schuldig gevoeld en ga zo maar door. Het probleem is, ik weet niet wat ik moet denken. En al helemaal niet aan wie ik moet denken.... Leon of Joost?

Ik ben inmiddels op school, heb net mijn fiets neergezet en loop nu richting mijn kluisje. Stiekem hoop ik wel dat ik Leon tegenkom.
En ja hoor, daar staat hij, tegen mijn kluisje aangeleund. Ik voel wat, iets waarvan ik denk dat het blijdschap is.

'Goedemorgen schoonheid' zegt hij vrolijk als ik dichterbij kom. Voordat ik de kans heb om wat terug te zeggen pakt hij me vast bij mijn middel en duwt me tegen de kluisjes aan. En je raadt het al, hij zoent me. Zijn lippen voelen zo fijn, zo zacht. Na een paar seconden trekt hij zicht terug en geeft nog een laatste kus. 'Vanmiddag, wacht ik op je op het plein. Ik zie je na je laatste les' geeft hij aan met een knipoog. En alweer, krijg ik de kans niet om wat te zeggen en hij loopt al weg. Ik merk dat ik glimlach, kut. Gedraag je Zaar, niet iets voelen voor hem...

Als ik op de eerste verdieping ben, op weg naar het lokaal waar ik bio heb, krijg ik een berichtje. Het is een onbekend nummer, ik klik er op en ga naar de chat.

'Ik zie je straks aan het einde van de eerste pauze in A12'

Oké wtf? Ik heb een idee wie dit is, maar nee. Nee toch? Ik reageer er niet op, ik bedoel hij ziet dat ik het heb gelezen, meer is niet nodig. Ik ga maar wel en zie ik wel of hij het is. Wie ook anders?

'Zaterdag was t echt heel gezellig' zegt Sem enthousiast als we richting de aula lopen. 'Eens' geef ik ook aan met een glimlach. We gingen met de hele groep film kijken bij Lise thuis. Niet heel bijzonder, maar met deze mensen is het altijd leuk. We sluiten aan bij de tafel die al best druk is. Hier en daar luister ik mee met wat gesprekjes en lachen we om de domme avonturen van Suus. Ik voel mijn telefoon trillen. Als ik hem oppak zie ik dat ik een berichtje heb gekregen via DM. Ik open hem, hij is van Leon. Leon_Broers wilt je een bericht sturen staat er.
Ik open de chat en krijg al snel een glimlach op mijn gezicht van wat ik lees:

'Je bent prachtig vandaag'

'Net als altijd eigenlijk😚'

Ik kijk even naar de tafel waar hij altijd zit met zijn vrienden, daar zit hij. Precies naast Owen waar ik hem goed kan zien. Ik moet wel wat terugzeggen toch?

'Dankjewelll'

'Die coltrui staat je wel😌'
Zeg ik. Kan best een keer aardig zijn tegen hem toch?

Ik kijk weer even op en zie een grote glimlach op zijn hoofd. Volgens mij wordt hij zelfs een beetje rood wat ik voor het eerst bij hem zie. Wel schattig.
Ik draai me weer om en kijk even op mijn telefoon. Het is vijf over tien, over vijf minuten begint de les dus is het nu het juiste moment om naar A12 te gaan.

Ik sta op en zeg tegen de meiden dat ik nog even naar de wc ga. Ik loop de trap op en zie A12 al tegenover me. Ik loop er naartoe en klop op de deur. Geen antwoord.
Ik klop nog een keer en als ik weer niets hoor loop ik het kamertje binnen. Er is niemand?
Volgens mij stond er in dat berichtje toch echt aan het einde van de eerste pauze.

Ik kijk even om me heen uit verveling. Ik hoor de deur achter me dichtgaan en voordat ik me kan omdraaien voel ik al twee handen om mijn middel heen. En zoals al verwacht, het is Joost. En zijn warme handen voelen heel fijn. Hij houd me stevig tegen zich aan en doet zijn hoofd in mijn nek.
'Je ruikt zo lekker' zegt hij met een zware stem.
Ik voel zijn ademhaling tegen mijn nek aan. We sluiten beide onze ogen en blijven even zo staan.

Totdat de bel gaat. Ik wordt heel hard weer in de realiteit gehaald en ik moet zeggen dat ik nog wel een eeuw zo kon blijven staan. Ik trek mezelf uit zijn grip en kijk hem aan. En voordat ik het weer weet drukt hij zijn lippen op de mijne. Waarom kost het mij zoveel moeite om me in te houden. Ik ga mee met de zoen en bedenk me na een paar seconden dat ik nu echt moet gaan dus ik trek me terug. Hij trekt me weer naar zich toe en geeft me weer zo'n kus. Dit keer moet ik wat zeggen. Dit kan niet, mag niet.

'Stop. Je bent een docent, gedraag je dan ook als een docent!' Breng ik uit met een tikje agressie en weet niet zo zeer of dat mijn bedoeling was. Maar hij is hier de volwassenen en tegelijkertijd ook degene die er bewust van moet zijn dat dit allemaal totaal niet juist is.

'Ik kan niet, het lukt me niet' zegt hij serieus.

'Je moet het kunnen, je hebt geen ander keus. Ik weet zeker dat jij niet als pedo en ik niet als slet gezien wil worden.'
Dat is zo, bij de kleinste rare opmerking van een leraar tegen een leerlinge wordt hij al pedo genoemd. En iedereen weet ook dat meiden die met docenten gaan als slet worden gezien.
Voordat hij nog wat kan zeggen loop ik richting de deur en doe hem open. Ik draai me nog één keer om.
'Blijf uit mijn buurt.'

Sorry, heb lang niet wat geplaatst. Ik hoop dat jullie dit deel wat vonden!

Illegal LoveWhere stories live. Discover now