ប្រទេសកូរ៉េ....... ម៉ោង9យប់!
ពេលចុះមកដល់ទឹកដីកូរ៉េភ្លាម ពួកគេទាំងពីរក៏ឡើងឡានបន្តរឆ្ពោះទៅកាន់ភូមិគ្រិះសែនស្កំស្កៃដែរបណ្ដែតខ្លួនឡើងកណ្ដាលទីក្រុង កាលបើប្អូនៗសំណព្វរបស់គេកំពុងរៀបចំអាហារទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងអធិកអធមរួចជាស្រេច។
«បងនិងប្រាប់រឿងពួកយើងអោយគ្រប់គ្នាបានដឹង ថ្ងៃនេះតែម្ដង»ជីនដែរអង្គុយនៅក្បាំងក្រោយជាមួយនាងតូចក៏បន្លឺឡើង អោយនាងបានត្រៀមខ្លួនទុកជាមុន។
«អូនភ័យណាស់»ស៊ូឈីនងាកទៅមើលមុខរបស់គេទាំងជូរហួញ ព្រោះភ័យពិតមែន កាលបើរាល់ដងមកត្រឹមជាមិត្ត តែលើកនេះមកប្រកាសឋានៈជាអ្វីក៏មិនដឹង។
«ដល់ហើយ កុំភ័យអីធ្វើដូចកាលពីមុនទៅ មនុស្សិ៏ស្គាល់គ្នាស្រាប់អូនមិនមែនមិនស្គាល់ពួកគេឯណា?»ជីនលូកដៃទៅចាប់ប្រអប់ដៃរបស់នាងនិងអង្អែលពីលើថ្នមៗ កាលបើឡានចាប់បើកចូលមកដល់ក្នុងទីធ្លាភូមិគ្រិះទៅហើយ។
«ហឹមម»ស៊ូឈីនងក់ក្បាលស្របពេល ជេនដើរមកបើកទ្វារឡានអោយល្មម ហើយពួកគេក៏នាំគ្នាដើរចូលទៅខាងក្នុងក្រោមការទទួលស្វាគមន៍របស់អ្នកបម្រើគ្រប់គ្នា ដែរខានឃើញគេជិតមួយឆ្នាំ ឯតុបាយទ្រវែងធំពេលនេះពោរពេញទៅដោយអាហារបបូរ បងប្អូនរបស់គេកំពុងញញឹមមករកគេយ៉ាងកក់ក្ដៅ ឯក្បាលតុក៏មានកៅអីចំហររងចាំវត្តមានគេរួចជាស្រេច នេះជាសុភមង្គលធំបំផុតដែរគេមាននៅក្នុងជីវិតគេដំបូងបង្អស់តែម្ដង ដែរមានប្អូនៗល្អដូចពេជ្រទាំង៦គ្រាប់នេះ។
«នៅទីនេះបាត់អ្នកចាំប្រដៅ ជេរថាអោយយូរហើយ» ជុងហ្គុកងើបពីកៅអីមកឱបបងប្រុសសំណព្វចិត្តរបស់គេអោយបាត់នឹកបន្តិចទើបអ្នកផ្សេងមកបន្ទាប់ ហើយចុងក្រោយគឺ......
«អ៊ំជីនភ្លេច យ៉ុនហ្វីដាហើយ» នាងតូចឈរឱបដៃ និយាយទៅកាន់អ្នកដែរមានកម្ពស់ខ្ពស់ជាងខ្លួនទាំងមុខក្រម៉ូវមាំច្រមិចៗក្រហមគួរអោយចង់ខាំលេង ហើយគ្មានអ្នកណាក្រៅពីនាងតូចកូនរបស់យ៉ុនហ្គីយើងនោះទេ ភ្លេចហើយឬនៅ សំណព្វចិត្តរបស់ជុងហ្គុកនោះអី><
«ហីយ៉ាមិនបានភ្លេចទេ មើសពូសុំពរបន្តិច បែកតែប៉ុន្មានក៏ក្រមុំបាត់ទៅហើយនេះ»ជីនរហ័សលើកនាងឡើងមកពរក្នុងដៃ ពេលឃើញមុខក្រហមៗរបស់ក្មួយស្រីសំណព្វចិត្តដែរគេស្ទើរតែលេបចូលទៅក្នុងពោះទៅហើយ នៅមានជីហ៊ុនមួយទៀត។
YOU ARE READING
✨ម្ចាស់បេះដូង🤍/ រដូវកាលទី3
Fanfictionមិនអាចទេដែរថាមនុស្សពីរអ្នកនៅក្បែរគ្នា រាប់អានគ្នារាប់សិបឆ្នាំនិងមិនមានអារម្មណ៍អ្វីទៅលើគ្នានោះ ទោះម្ខាងនេះមិនមាន ក៏ម្ខាងនោះត្រូវតែមានដែរ✨ គេជាអ្នកផ្ដល់ក្ដីសង្ឃឹមអោយនាង ហើយក៏ជាអ្នកកាត់ផ្ដេចវាចេញដូចគ្នា ព្រោះដែរគេមានអោយនាងគឺមិត្តភាព មិនមែនក្ដីស្រឡាញ់!!!
