ᗷᒪᗩᑕKᗷIᖇᗪ ✓

10

Mëngjesi

Jam akoma në krahët e tij aty ku dua të rri në pafundësi, Xheskon është në gjumë. Ngrihem e puthë lehtë në buzë me mendimin se ai nuk do ndjenjte gjë. Ndodhi e kundërta ai ma kthehu puthjen pra ishte zgjuar. Duhet të fshihem ndonjë vend pasi Xhekson vërtet do më vrasi .

"Mirëmëngjes."

"M.m..Mirëmëngjes."

"Ooo na paska zënë gjumi këtu."

"Po." Përpiqem të qëndrojë serioze

"Oke s'ka gjë. Rëndësi ka që fjetëm bashkë. Të laj fytyrën zemër e erdha."

"Po prit, të qëndrojmë pak bashk të dy ne."

"Kemi kohë tërë ditën. Më lëre të çohem."

"Oke. Jam e vdekur" them nëpër dhëmbë

"The gjë?"

"Joo"

Xhekson ngrihet e shkon në banjo për të larë fytyrën dhe dëgjoj që bërtet.

"What the fuck Ka ndodhur me mjekrën time? Ca është kjo ngjyrë blu? Kataleaaa"

"Po zemër, ca ke që bërtet? Pe ndonjë insekt." Anashkalojë fjalët e tij

Xekson del prej banjos ishte vërtet i nervikosur

"Ca më ke bërë mua !? Ca është kjo mjekër blu. E di që ti ke dorë."

"Shiko unë, umm"

"Thuaj që hiqet për një jav se për ndryshe"

"Pse për një jav ?"

"Sepse kam një gjyq."

"Umm ajo është bojë e vërtet pra nuk hiqet për një javë. "

"Je e vdekur. Largohu pa të kapur unë."

Po vraponim si Tom dhe Jerry. Një moment sa i bukur dhe aq i frikshëm, nuk doja t'më kapte Xhekson por që më kap.

"Oke oke, kërkoj falje zemër."

"Ca dënimi të jap unë ty tani hë."

"Hë shpirt se të shkon me sytë. Vërtet e kam."

"Po po e di që më shkon. Sa po më pëlqen ai dënimi për ty."

"Hej mëndje perverse. Të kërkova falje, gjithë kjo Katalea të kërkon falje."

"Ti nuk e di se për çfarë po mendoj unë."

"E di. Seks cfarë tjetër"

"Zemër dënimi jot është që do t'i lyesh flokët blu."

"S'ka shance. "

"Po ka shance. "

"Trap"

"Vetë e kërkove. Le të bëhemi njëlloj."

Xhekson merr bojën dhe më ulë në karrige. Fillon të lyeje flokët, si mund të qëndrojë unë pa flokët e mija të zeza🥺.

"T'a je vërtet me e bukur. Edhe ty të shkojnë shumë"

"Trap"

"Zemër"

Pas një muaj

Katalea's POV

Nuk besoja tek dashuria jo më se do isha pikërisht unë që do thoshja fjalën të dua, këtu vlen shprehja që thotë kurrë mos thuaj kurrë. Ditët më të bukura i kisha kaluar gjatë kësaj kohe falë Xheksoni i cili më tregoi se çfarë është dashuria e vërtetë, dashuria pa kushte. Një dashurie E pastër ashtu si ka dhe vetë zemrën Xhekson.
E zhytur në mendime sa filozofike por edhe në kujtime tona të bukura ndërsa ngjitur me mua flinte i qetë Xhekson. E përkëdhel lehtë me dorë tek faqja, sytë e tij blu apo ata qerpikët e gjatë që jan si shigjetë për zemrën time, ato buzët e tij që aq shumë dua t'i puth dhe që nuk ngopem. Dreq ky djalë më ka bërë shumë romantik.