~
Dokunsalar ağlayacak gibi olan moodunda Taehyung'un ona sarılmasıyla ağlamaya başladı.
Bu filmde çok ağlıyordu. Ve Taehyung bunu bilmesine rağmen hala her seferinde ona bu filmi izletiyordu. Evet belki "Eğer izlemezsek sana... Sana mısır vermem!" diyordu. Küsmekle tehtid bile edemeyecek kadar seven ve korkan bu haline Taehyung hem gülüyor hemde üzülüyordu. Ona bu güveni veremiyor muydu?
Sonuç ne olursa olsun Taehyung minik bebeğini kırmak istemiyor kucağına oturtup hep aynı filmi, sıkılmadan izliyordu.
"Beş adım uzakta" filmini neden bu kadar sevdiğini bilmiyordu ama Jeongguk her ağladığında "Lütfen ağlama Jungoo... Bu sadece bir film. Bak filmi bahane ederek ağlıyorsan kızarım sana!"diyerek dikkatini çekmeye çalışıyor ama beceremiyordu.
Jeongguk arada söyleniyordu her izlediğinde söylediği cümleleri." Ailesi onu ne kadar da çok seviyor... Keşke...
Ah! Gitme Cole! Gitme! Ühühü! Ben senin yerine giderim ondan. Akciğerim senin olsun koca adam! Ben zaten kalpsiz yaşadığım kadar yaşamışım. Aşk için ölebilirim! Cole gitme!" diye saçma ama ağlayarak saçmalıyor sonra da ekliyordu Taehyung'a dönmüş halde." Taehyung"diyordu. Sarıldığı boynu biraz daha sıkarak. Kızarmış ve şişmiş yüzünü saklamaya çalışıyordu her zaman ki gibi. "Beni bırakma ne olursa olsun. Tamam mı? Önce bana sor. Sonra... Her neyse tamam mı?" diyordu.
Sonra her zaman ki gibi uykuyla kucağında daha da küçülüyor ve Taehyung'un kokusuyla uyuyordu. Taehyung ise ağlamış olmasına rağmen bile güzel olan bedene iç çekiyordu.
Ah! Ulu Tanrı! Ne kadar adeletsizdi öyle!
Kucağında onunla birlikte odasına gidiyor ve beraber yatıyordu sonra.
Adeletsiz Tanrı! Bu güzeli ne kadar çok üzmüştü. Ne kadar çok ağlatmıştı!
Vefasız, acımasız, sikik Tanrı!
Jeongguk'unu Tanrıça ilan etmek ve ona sabah akşam iman etmek istiyordu. Kalbinde ki kırıkları teker teker öpmek ve öpmek istiyordu.
Onu mutlu ve daha mutlu etmek istiyordu.
Mucizesi olmak istiyordu, mucizesi olduğunu bilmeden.
Ve bu güzel hayalleriyle beraber Jungoo'sunun kokusu ile uyuya kalıyordu.
