Над луу ойртох бүртээ хохирч
Алхам бүрийнхээ тоогоор өвдөлт мэдрэх болно.
Чамд зориулж бүтээсэн дүртэй минь биш
Жинхэнэ надад ойртож чадах үгүйг чинь харах гэсэндээ жүжиг тавихаа больсон маань л тэр.
Эхлээд цочирдож бас улам сонирхолтой санагдаад улайрч эхэлдэг ч, сүүлдээ хэтэрхий өөр зүйлсээс залхаж энгийнийгээ хүсээд, бууж өгдөг.
Угаас хүлээдэг хүн маань биш болохоор надад гарзгүй ч ахиад л өөрийгөө муу хүн гэж мэдрээд ханаа зузаалж орхино.
Ай, яана даа. Энэ замаасаа гарахаасаа нэгэнтээ өнгөрчээ.
Тийм үү?
