Gözlerimiz birbirine kenetlenmişti; onun bakışlarındaki soru işaretleri, benim sessizliğimin ardındaki çığlıkları duyuyormuş gibi. "Gerçekten ne istiyorsun benden, Adal?" dedi, sesinde bir kararlılık ve üzgünlük karışımı vardı. Gözlerimin içine daha da derin bakarak, "Benden ne yapmamı istiyorsun?" diye sordu. Sözleri, kalbimi kırdığını bilmeden, masum bir suçlulukla sarf edilmişti. Ben ise, kelimelerin boğazımda düğümlendiği o an, ona olan hislerimi, beklentilerimi açıklamakta ne kadar aciz olduğumu fark ettim. Ona ihtiyacım olduğunu, ama aynı zamanda onun da kendi yolunu bulmasını istediğimi anlatamadım.
1 part