Selfish

One dey with you

თვალების გახელის თანავე თავი მტკივდება გუშინ ბევრი არ უნდა დამელია სად ვარ ? გუშინდელი საღამოს მთელი ამბები თავში ამომიტივტივდა..
გამახსენდა როგორ ამიხსნა ალექსანდრემ სიყვარული..
შემდეგ დემეს და კრისტის ამბებიც..
ფეხზე უნდა ავდგე სჯობს მოიცა რა ჯანდაბაა??  სრულიად შიშველი რატომ ვწევარ ??!!
ზეწარი ტანზე მოვიხვიე და ტანსაცმლის ძებნას შევუდექი
-გაიღვიძე?
შევკრთი და ზეწარი უფრო შემოვიკარი..

-რა მოხდა? მე რატომ? ჩვენ რა??

-დაწყნარდი არაფერი არ მომხდარა უბრალოდ სახლში რომ შემოვედით ცუდად გახდი..შემდეგ რომ "მოსულიერდი" მცხელაო გამოაცხადე და ტანზე გაიძერი და ბოლოს საწოლამდე მიაღწიე ..არ დავწვრილმანდები.. და გაითიშე ეს იყო და ეს..

- კარგი გმადლობ ახლა თუ შეიძლება სახლში წავალ!!

რაც შემეძლო მკაცრი სახით შევხედე და ვუთხარი ..

-ვერ წახვალ

მხრები აიჩეჩა და უხერხულად თავი მოიქავა..
ახლა მეტყვის მანქანა გაფუჭდაო არაუშავს გავაკეთებთ სხვა რა მიზეზი უნდა იყოს არა დაზყნარდი იანა..

-და რატომ ?

- ვერ გაგიშვებ ერთი ორი დღით მაინც დარჩი გთხოვ შენთან დროის გატარების შანსი მომეცი გთხოვ მინდა უკეთ გამიცნო...

-და უარს თუ გეტყვი?

-არვიცი თუ გზას გაიკვლევ შეგიძლია ფეხით დაუყვე..

განერვიულებული ოთახიდან გავიდა და მისაღებში სავარძელში ჩაეშვა..
ტანსაცმელი ვერსად ვიპოვე ასერომ ზეწარი კარგად შემოვიკარი და მისაღებისკენ გავემართე

-რასქვია ფეხით დაუყევი?რას ვაკეთებთ აქ ?რატომ გინდა ჩემთან დროის გატარება? რაჯანდაბაა ამიხსენი?!!

-იქნებ ჯერ ჩაიცვა თორემ გონება მეფანტება და ვერ გესაუბრები

ტანისამოსე მესროლა და თან გაიღიმა ისე გამომწვევად თითქმის სული შემეკრა ... გაბრაზებული დავბრუნდი ოთახში და მისი მოცემული ტანისამოსი გადავიცვი

-სახლში მინდა!!

-ვერ წახვალ !

-წავალ აგერ ნახავ როგორც

კარი გამოვაღე  და მაშინვე დილის საშინელი
სუსხი ჩემ სხეულს შეეჯახა უეცრად ისე შემცივდა კარი ისევ მივხურე მივტრიალდი თუ არა მისი მომცინავი უტიფარი სახე შემეჩეხა

-ვერ გიტან ! ახლავე სახლში წამიყვანეე !!

სახე აემღვრა ათასი გრძნობა ერთად დატრიალებდა მის ლამაზ გამოკვეთილ ნაკვთებზე..

-არ შემიძლია გესმის?! ვერ გაგიშვებ!! არვიცი რაც გინდა ის თქვი გეწყინოს ,იტირე ,გძულდე  მაგრამ დღეს ჩემს გვერდით იქნები ამ სახლში და ამას ვერაფერი ვერ გადამაფიქრებინებს!

კარი მიხურა გასაღებით გადაკეტა და სამზარეულოსკენ გაეშურა მე ერთადგილას მივეჯაჭვე გავშეშდი და ვეღარაფერს ვაკეთებდი როდესაც ცოტახანში გონზე მოვედი სამზარეულოში შევედი ახალი "კონცერტის" მოწყობას ვაპირებდი მაგრამ როდესაც ის დავინახე ქურასთან როგორ ტრიალებდა და მთელი მონდომებით წვავდა კვერცხს ვეღარაფერი ვთქვი თან ვერც დავმალავ ჰმმ ჯანდაბა ძალიან სექსუალური იყო!! მაგრამ იანა მასზე გაბრაზებულიხარ !!მან სახლში გამოგკეტაა!! მაგრამ მე დარჩენა მინდა... მაგრამ რატომ რამჭირს? მგონი სჯობს ყველაფერში გავერკვე მგონი კარგი აზრია აქ დარჩენა მასთან განმარტოვება .. მაგრამ ეს იმ ფაქტს არ ცვლის რომ აქ გამომკეტა მაგაზე სამაგიეროს გადავუხდი!!

-ცნობისთვის კვერცხს არ ვჭამ ასერომ თუ სხვა არაფერი გაქვს მირჩევნია მთელი დღე მშიერი ვიყო ..

-და რას ჭამ ?

-კვერცხის გარდა ყველაფერს ..

ვიღიმი

-ჰმ მაშინ შემიძლია კარტოფილი შევწვა

-სადაა მე გავთლი და შევწვავ

ის გვერდით კარისკენ მითითებს და მეც მისკენ მივეშურები კარტოფილს ვიღებ და სწრაფად გამოვდივარ და ვხედავ როგორ ყრის კვერცხს ნაგავში

-რას აკეთებ?

-კვერცხი მეც არ მიყვარს.. ყავას დალევ ?

-კი

-ახლავე დავადგავ...

-ხსნადი თუ ჩვეულებრივი?

-ჩვეულებრივი..

ღმერთო მგონი ცოტახანში ვინატრებ რომ ეს ყავა მე დამედგა..

-შაქრით?

-არა

ხომ ვთქვი...
როგორც იქნა ყავა დაადგა და ჩემსკენ მოტრიალდა კარტოფილი ჩემი საყვარელი საჭმელია მაგრამ გაკეთება დიდად არაფრის გამომდის აი რომ ამბობენ კარტოფილსაც კი ვერ გათლისო ეგეთ გოგოების კატეგორიაში შევდივარ ასერომ კარტოფილს კიარ ვთლი ვჩეხავ ალექსანდრე ცდილობს არ შეიმჩნიოს და სიცილი შეიკავოს მაგრამ არ გამოსდის და ხმამაღლა ხარხარებს

-რას დამცინი ვიკინგო!! პირველად ვთლი ჩემს ცხოვრებაში კარტოფილს ..

ვუბღვერ და ისევ ვაგრძელებ კართოფილის "თლას" მაგრამ უკვე ღიმილით რადგან ყოველ დანის ჩამოსმაზე მისი სულელური  ხარხარი მახსენდება ..

-ყავა მზადაა მოდი მე გავთლი შენ კი მიირთვი მე მაინც ცივს ვსვავ მანამდე მიირთმევ და შემენაცვლები..

-მეც ცივსს ვსვავ ასერომ არ გამოვა ნუ დახმარება თუ გინდა მადლობა მაგრამ მოვრჩი ახლა გავრეცხავ დავჭრი და ეგაა..

-მოდი დანარჩენს მე გავაგრძელებ

-კარგი

კარტოფილიანი თასი მივაჩეჩე და სკამზე მოვკალათდი ყავის ფინჯანთან ერთად ..

***
მთელი დღე საუბარში გავატარეთ და რაც უფრო მეტად ვუახლოვდები მას ვხვდები თუ რატომ გადავწყვიტე დარჩენა..

-გინდა ფილმს ვუყუროთ?

-კი მაგრამ მე ავარჩევ ტელეფონში მაქვს სია ..ვაიმე(წამოვიყვირე) ტელეფონი სადაა?!

ალექსანდრე შეცბა..

-რახდება? აი აქაა

ტელეფონს ხელი დავავლე თუარა 50 გამოტოვებული ზარი დამხვდა
ღმერთო რაჯანდაბაა.. დედა ,ნაია ,დემე ,მამა, და კრისტინეც კი მირეკავდა!!

-შარშივარ..

ალექსანდრე შეწუხებული სახით მიყურებს და შემდეგ მეკითხება

-რახდება?

-50 გამოტოვებული ზარია რაც ნიშნავსრომ ოჯახი უკვე ყველა ადგილობრივ საავადმყოფოში ან პოლიციაში მეძებს!! ნაიას უნდა დავურეკო თუ დედას?

ბევრი ყოყმანის შემდეგ დედას დავურეკე...

-ალო იანა სად ხარ შვილო ვნერვიულობდი შენზე  კარგად ხარ?

- დედა კი უბრალოდ მარტო მინდა დღეს ყოფნა არ მომძებნოთ ყველაფერი კარგადაა ჩემს ბინაში ვარ ...

ჩემი ბინა არავინ იცოდა არც სადაქალომ და არც რათქმაუნდა მშობლებმა ასერომ თუ სადმე დავიკარგებოდი მთელი ღამე და უმეტესად თუ ვიკარგებოდი ჩემს "ბინაში ვიყავი"

-კარგი შვილო გთხოვ შემდეგში ტელეფონს უპასუხე და აღარ მანერვიულო..

ასეთი ტექსტები გაგრძელდა დანარჩენებთან გარდა ნაიას

-შე დამპალო  სად ეგდე ან ასე ჩუმად რატო გაიპარე დამტოვე მარტო?!!!

-ნაი ახლა არ მცალია მერე ვისაუბროთ კარგი?

-რაღაცას არ ამბობ ამოღერღე ახლა სად ხარ ?!

-კარგად ნაი!!

როგორც იქნა საუბარს მოვრჩი და ალექსანდრეს გავხედე რომელსაც "მდივანზე" ჩასძინებოდა ჩუმად მივუახლოვდი და მის შუბლზე ჩამოყრილი თმა ნაზად გადავწიე ისეთი საყვარელი იყო თავს ვერ ვიკავებდი და ერთი წუთი ასე მივჩერებოდი სანამ თვალები არ გაახილა და ღიმილით შემომხედა
მე დავიბენი და მდივნიდან წამოდგომა ვსცადე როდესაც ხელში მსწვდა და მასზე მიმაკრო ...

-ასე უკეთესია

გულმა სწრაფად დაიწყო ძგერა ვეღარ ვსუნთქავდი ბოლოს მისი სხეულის სითბომ და სურნელმა ბოლომდე ჩამითრია და მომთენთა სურნელი რომელიც ასე მიყვარს მისი სხეულის ტკბილი სურნელი ...

ბოდიშით რომ გალოდინეთ.. იმედია მოგეწონებათ ველო კომენტარებს ❤️