Nderkoh ne anen tjeter........
Luisi nuk po mund te flinte gjithashtu. Ajo vajz po e cmendte ate. Kishte rene kaq shum keq ne dashuri me te, sa mezi priste ta shihte te nesermen.
......................................
Te nesermen!!
-Mirmengjesi bukuroshe .
-Mirmngjesi sydac (I flet Anna embel, ndryshe nga heret e tjera).
-Si me fjete?
-Une nuk fjel ndonjehere keq me ate dyshek te rehatshem e te dashurueshem qe kam.
-Hahahahaha, pa shiko. Do ma japesh ndonje nat borxh mua , sepse ai i imi sikur shum i parehatshem eshte. Nuk me le te fle rehat.
-Ncuq, nuk ja jap askujt. Eshte i imi, dhe vetem i imi .
..........
Nderkoh qe zilja e ores se gjashte sapo kishte rene.
-Si thua, te te shoqeroj per ne shtepi?
-Jo cthua, do te duhet te kthehesh mbrapsht pastaj, do besh goxha rruge. Po shkoj me vajzat, ska gje.
-Por kembengul, te lutem. Une se kam problem te kthehem pastaj .
-Ne rregull, hajde pra.
Nderkoh qe ecnin rruges, Anna fliste me dashuri per cdo gje. Luisi po kuptonte qe, ajo nuk ishte vertet aq e eger. Ishte nje vajze qe enderronte, besonte shume ne endrrat e saja. Dukej sikur i mungonte dicka. Dukej sikur dicka e kishte bere te ndihej keq dikur. Por ai skishte nder mend mend ta pyeste tani, skishte nder mend ta prishte ate moment.
-Epo, ja ku arritem. Une jetoj ne kat te 4. Humbas cdo dite nga 2 kg duke i hipur dhe duke i zbritur ato.
-Epo, jo me kot ke gjith kte trup.
-Ore tii :S. (Anna e gjuan ne shpatull.)
Luisi e sheh embel. Fiksohet te syt e saj. Anna gjithashtu.
-Hmm, mendoj se duhet te ikesh tani.
-Huh, po ke te drejt. Me hutove fare .
-Epo pacim pra. (Anna I zgjat doren).
Nderkoh Luisi e terheq edhe e puth ne faqe.
-Pacim tani.
E veshgon Annen derisa futet brenda pallatit, e veshgon me dashuri menyren se si ajo eshte, se si ajo ecen. Eshte komplet nje engjell.
....................................................
Anna po ndihej kaq... kaq ndryshe. Po fillonte te ishte perseri ajo qe kishte qen dikur, e lumtur dhe e qeshur.
Futet ne fb per ti shkruajtur. Shikon ‘’inbox (2)’’. Njera ishte nga Dori, dhe tjetra nga..
Futet ne fb per ti shkruajtur. Shikon ‘’inbox (2)’’. Njera ishte nga Dori, dhe tjetra nga.......
Nga klei. Cfar dreqin kerkon ky idot tani .
-Hahh, ke filluar te dalesh me tjeter tani eee? Shijoje sa e ke se ske per ta pare me pastaj. Kur une them ti je vetem e imja, je vetem e imja dhe pik muhabetit. Edhe ate k*cken qe ma ke per shoqe,sikur ta njihje se cfar eshte ajo. Nejse, do flasim. Te puth zemer.
Ohh zot sa i pafytyre qe eshte. Cfar dreqin do te thote me ‘’ Edhe ate k*cken qe ma ke per shoqe,sikur ta njihje se cfar eshte ajo.’’?
As qe po I kthej prgj fare . Idjot !!
Sms tjeter.
Heiii zemer, me tha Andi qe kishe vajtur ne shtepi me Luisin. Po te pelqen ai eeeee ?
Tputh o zhapik .
-Haahahahha po o midhje, me ate erdha. JOOO, aspak. Jemi thjesht shok dhe kaq.
-As une spo them qe jeni me shume. Por qe te pelqen, te pelqen, dhe kte se mohon dot se e kam pare se si e sheh. Ama edhe ai ka ren keq fare me ty, madje qe ne fillim qe te ka pare. Mikela eshte duke ngren veten me dhemb tani.
-Dor, mos e tepro. Jemi shok dhe kaq . Aman o zot mos ma kujto !
-Ehe, mir shok e lem pra .
-Moj tiiiii...
-Miiiir moj, nuk po them me gje un .
...............................
Nuk i tregoi gje Dorit per ate qe i kishte thene Klei. E pse tja thoshte? Me siguri ai e kishte then ate per ta ndare nga shoqja e tij me e mire.
-Dor, kur do i tregosh te verteten Annes?
-Ndonjehere, And, ndonjehere ndoshta. Kam per ta lenduar, do e zhgenjej. Ka per tme urryer dhe ska per te dashur tme flase me. Kam per ta humbur nje mike, te vetmen me sakt. Duhet te pergatitem per kte kur tja them.
-Ti e bere thjesht per te miren e saj, per tja mbrojtur.
-Nuk ka per te kuptuar And, nuk ka per te kutpuar.
(Andi shihte Dorin me dhembshuri. Po i dhimbsej shume, vertet. Kishte rrezikuar kaq shume per ta mbrojtur Annen nga ai idjoti, dhe tani po rrezikon shoqerin me te).
-Ann, ke deshir te dalim ndonje dit? Me jep mundesin te flasim. Do e shikosh se jam vertet nje mik i mire. Ose, mund te jem .
-Patjeter. Vlora eshte nje qytet i madh. Ku preferon te dalim.
(Ajo po pranon, po tregohet e but. Nuk mund ta besoj ^^).
-Dalim bregut. Eshte me qetsi, ka edhe pamje te mrekullueshme gjithashtu.
-Jam dakort. E leme per te premten mbas mesimit, meqe e shtuna eshte pushim.
-Jam mese dakort.
-:).
-Ann, mund te te bej nje pyetje? Por te lutem, nuk dua te merzitesh.
-Po patjeter.
-Pse u solle aq keq me mua ne fillim? Dua te them, ti as nuk me njihje.
-Do flasim te premten per kte Luis. Ne fund te fundit cdo gje qe ndodh e ka nje arsye. Edhe sjellja ime ndaj teje.
Luisi e ndjeu qe ajo u merzit. Ndoshta nuk beri mire qe e pyeti. Megjithate, ajo tha qe do ja shpjegonte te premten. Ai mezi po priste te kalonin kto dy dite dhe te kalonte pak kohe vetem me te. Te fliste me te, ta njihte me mire, dhe pse per te, ishte e mjaftueshme ajo qe dinte, nje vajz nevrike por e embel njekohesisht. Duhej te mesonte cfar i pelqente te bente ne kohen e lir, me se merret, cfar endrrash ka, cfar ngjyre i pelqen, cfar ushqimesh preferon, gjithcka gjithcka.
-Oh une i shkreti qe po cmendem per kte vajz.
Psheretiu Luisi. Nderkoh qe e degjoi..
-Oh une i shkreti qe po cmendem per kte vajz.
Psheretiu Luisi. Nderkoh qe e degjoi....
Mikela.
-Dreqin, edhe ky duhej te shkonte pas asaj leckamanes? Por gjithsesi, jo per shume gjat. Ky do behet i imi. Ky po.
-Heiii Luis, cfar ke?
-Asgje… Mikela apo jo?
-Po, me quajne Mikela.
(U pergjigj Mikela ter p*rdha).
Epo dicka duhet ta kesh ti. Me dukesh i merzitur. Te te bej shoqeri kte ore? Ajo tjetra mund te levize nga banga po te dua une.
(Luisit nuk i pelqyen fjalet e saj. E kuptoi qe nuk e kishte qef Annen, madje edhe qe po perpiqej ti vardisej.)
-Jo jo, ska problem. Ja po vjen Anna tani, mund te largohesh te lutem.
(Injoranti, na paska rene edhe keq brenda . Jo per shume kohe djalosh. Ti do e urresh ate. Do kujdesem une per kte pune.)
.......................
Ishte ora 3. Anna nuk po dinte cte bente. Telefonoi Dorin dhe Andin te dilnin se kishin kohe pa u kenaqur bashke.
-Heii midhjeee...
-Zhapikk, si te kam?
-Mir, por do behesha me mire akoma sikur te dilnim pak te tre e te kenaqeshim pak.
-Patjeter. Te presim te supermarketi me Andin. Jam me te tani.
-Ok midhje. Po behem gati dhe po vi. Te puth .
Ajo kenaqej kur dilte me miqt e saj. Adhuronte kohen qe kalonte me to. Asnjehere nuk merzitej. Gjithmone do hidhej ndonje batute nga dikush nqs per pak sekonda do mbizoteronte heshtja..
-Midhje, ku jeni?
-Ec edhe pak Ann...
-Ahh, po ju pash .
-Ckemi buf .
-E te shkreten Ann. Nuk e hoqe qe nuk e hoqe kte huq. Po nuk jam buf moj. Shiko sa elegant qe jam. Pyet ato gocat qe sapo kaluan po deshe. Ja pyet edhe Dorin ktu.
(Anna kuptoi dicka. Andit i pelqente Dori. E kuptoi ne menyren se si e pa kur permendi gocat. Po priste qe Dori te shfaqte ndonje shenje xhelozie. Por Dori nuk ja vuri re.)
-He Dor, si eshte ky? Nuk eshte ta vrasesh ?
-Jooo, eshte i mire moj eshte i miree. Mos me ler pa vella Ann .
(Andi u ndje pak keq dhe u mundua ta fshihte kte me nje buzeqeshje. Anna e kuptoi kte.)
-Hajde ikim tani. Le te luajme pak mendsh . Dor, do gjuajme sot apo jo ? jam ne humor .
-Heheee, jo sot vajza . Mos me lini vetem mua.
-Pse And, gjuaj edhe ti, vajza e kam fjalen eee .
-Nuk kam ndruar preferenca Dor, mund edhe te ta vertetoj .
-Ouu, si kshu?
-Me ler te te puth dhe do e kuptosh .
-Po talleshe apo jo?
-Po po moj midhje po, po hajde ikim tani. Ngelem rrugeve.
(Andi gaboi me fjalet qe tha. Ajo thjesht po bente shaka, por u ndje keq nga ajo ideja qe, ajo do shikonte djem te tjer nderkoh qe ai do ishte krah saj. Donte te largohej qe aty por smundej. Ishte edhe Anna).
Nderkoh e premte.
-Heii Luisito, deshiron te flasim? Kam ca informacione per Annen. Jan interesante me beso. Ajo nuk eshte aq shenjtore sa duket.
-Jo rrofsh Mikel. Me pelqen ti njoh njerezit vet personalisht dhe nuk me pelqejne pergojosjet e te tjereve. Mund ti mbash per vete.
(Ughhh, simpatiku. Me la perseri me fjal ne goje. Do ma paguash kte bukurosh -_-).
-Jo rrofsh Mikel. Me pelqen ti njoh njerezit vet personalisht dhe nuk me pelqejne pergojosjet e te tjereve. Mund ti mbash per vete.
(Ughhh, simpatiku. Me la perseri me fjal ne goje. Do ma pagush kte bukurosh -_-).
................
-Ann, hei ckemi.
-Mirmengjes sydac.
-uh, Mirmengjes :S!
Ne cfar ore do dalim sot
-Mendoj se nga ora 3 .
-Me duket shum mir.
(Me ne fund pak koh vetem me te. Luisi ishte kaq i gezuar, saqe kishte ber nje te qeshur te cuditshme prej femije. Anna e vuri re kete).
-Hei, cma ke kete buzeqeshje keshtu ti? Mos me thuaj qe ta pranoi propozimin ndonjera:P?
-Epo ndoshta, mund te jet edhe kjo .
-E shkreta ajo cka per te hequr me nje kungull si ty.
-Une mendoj se, lum ajo.
-Po po, vashdo mendo ti .
Annes nuk i erdhi mir per kto qe folen. Nderkoh qe Luisi e kishte perseri ate buzeqeshjen idjote ne fytyre.
-Hej, sydac, hiqe ate buzeqeshje nga fytyra, ose e hengre ne mesim sot.
-Pse, nuk lejohet as te buzeqeshesh ktu?
-Nga zysha e matematikes jo. I ka alergji.
-Epo mir po buzeqesh une pra, mbase na vdes nga alergjia .
-Hahahahahah....
Luisi po shihte se si dukej ajo tek qeshte. Ishte e bukur kur nervikosej. Por kur qeshte, dukej me e bukur akoma.
-Ann, a mund te me japesh numrin tend te telefonit?
Anna e pa me inat.
-Oh jo, te lutem mos me keqkupto. Thjesht dua te me tregosh ku te te pres, sa. Vetem kaq. Pastaj po te duash, nuk do te besdis me, te beohem.
(E pa me sinqeritet Luisi).
-Ok, ruaje.
....................................................
Annes po i dukej vetja si budallaqe. Ne fillim nuk e duronte dot, pastaj i qesh, pastaj pranon ta shoqeroje deri ne shtepi, pastaj pranon te dali me te, tani i jep numrin e telefonit? Cfar dreqin po ndodhte me te? Ajo nuk kishte qen kaq e lire dhe kaq e hapur me perpara me djemt, pervec Kleit, dhe Andit qe e kishte si vella.
Klei, i erdhi perseri ne mendje ai idjot. E kishte bere kaq shum te vuante. E kishte dashur, tmerresisht shume, dhe ai ja shperbleu cdo gje duke e tradhetuar dhe duke u larguar pa i thene gje. Sikur te mund ta kishte dalluar mire ate vajzen, sikur ta kishte pare ne fytyre. Por jo, e kishte pare vetem nga mbrapa, dhe ashtu nuk e dalloi dot te shihte se kush ishte. Nuk kishte dashur te takonte askend per dit me rradhe. Madje as 2 miqt e saj me te mire. E ema bertiste, mendonte se mos kishte filluar duhan, droge. I shkonte mendja vetem per keq. Babai i saj nuk vinte ne shtepi, i zene deri ne fyt me pune. I vellai kushedi nga bredh, kushedi c’rruge ka marre. Kishte dashur te vriste veten, por nuk e kishte bere. U mendua dhe, nuk ja vlente. Jo per nje fytyre si ajo e Kleit.
Kishte vajtur ora 14:23.
-Ohh mos, dreqin. Takimi. Ugh, cfar duhet te vesh?
Nxorri nga dollapi nje pal xhinse, bluzen e saj te preferuar, xhaketen. Krehu floket e saj brune deri ne sup, vendosi pak laps te syt, edhe ishte gati. U pa ne pasqyre, I pelqeu.
-Thjesht dhe bukur. Nuk dua qe sydaci buukur te mendoj qe rregullohem per te.
Nderkoh, zilja e telefonit.
-Hei Ann, jam une Luisi.
-A po, ckemi Luis.
-Besoj se je gati apo jo. Apo me duhet te pres edhe nje ore ktu, se ju femrat e keni zakon te rrini nje ore para pasqyres.
-Jo te gjitha sydac. Me trego ku je ?
-Jo te gjitha sydac. Me trego ku je ?
-Jam para pallatit tend.
(Anna sheh nga dritarja.)
-Ok, me prit se po vi.
Anna u nis furishem per posht, ashensori ishte prishur. Dhe ja ku ishte.
Ishte veshur thjesht, bukur dhe dukej teper terheqes. Parfumi i tij ndjehej qe 10m larg.
-Epo ja ku jam. Nisemi tani?
Luisit i beri pershtypje se si ishte veshur ajo. Ishte veshur teper thjesht, por dukej bukur. Sikur, ajo zbukuronte cdo rrob, dhe jo rrobat ate.
-Po prit moj, me ler te te takoj njehere .
(Luisi ulet per ta puthur ne faqe.)
-Heee..
-Ja moj te shkreten, nisemi tani. Rrugen do e bejme ne kemb. Detin e kemi afer, plus qe mund te bejme pak muhabet.
-Jam dakort .
Ishin duke ecur dhe te dy ishin duke heshtur. Ne mendjen e Annes po kalonin mijera gjera ne te mijten e sekondes. Te dy e shihnin here pas here njeri tjetrin me bisht te syrit fshehurazi. Nderkoh Luisi vendosi te thyente qetesine.
-Dukesh shume bukur :S.
-Oh, faleminderit. Ti jo. Nuk me pelqen kemisha jote.
-O.o, ma veshi mami moj. E kam me shije.
-Mua sme pelqen.
Anna genjeu. Nuk mund te thoshte edhe ajo qe ai dukej kaq bukur. Veshur ne nje menyre te perkryer sa i dukej vetja e veshur si per gjume. Ne fakt, as per gjume nuk do i perdorte ato rroba kur pa Luisin te veshur ne ate menyre. Nuk ishte veshur si per dasem, ai ishte ne rregull, thjesht nuk dukej ne nivelin e Annes.
-Nuk do e vesh me meqe nuk te pelqen ty.
-Jo, vishe. Sapo filloi te me pelqeje. Te shkon ngjyra roze, por mua sme pelqen ajo ngjyre. Me pelqejne ngjyrat e erreta. Me pershtaten edhe me jeten.
Luisi vuri re qe shprehija e fytyres se saj ndryshoi. Ajo u ngrys. Buzeqeshja qe kishte ne fytyre u shua.
-Aaaa, hajde ketu tii.
-Hahahaha heiii ca po benn. Me ul po shohin te gjith.
Ato sapo kishin mberritur ne plazh. Ai e kishte kapur dhe e kishte ngritur ne krahe. Anna ishte duke qeshur me te madhe. Kete donte edhe Luisi, qe ajo te qeshte. E rrotudhoi disa here, edhe pastaj e uli.
-Ja tani dukesh me e bukur duke qeshur.
-Hahahahah me ler te mbahem se perndryshe kam per tu rrezuar top mbi rere. Eshte edhe e lagur.
Nderkohe Anna ishte duke u mbajtur te supet e Luisit. Ishte tamam si nje perqafim. Luisi po e ndjente aq afer pran vetes, per here te pare, ne heshtje. Ndjeu aromen e flokeve te saj te erreta tek luanin ne fytyren e saj te bukur. Ndjeu aromen e lekures se saj, butesine e saj. Ndjeu nje ngrohtesi qe se kishte ndjere ndonjehere. Ndjehej kaq...