*Massimo*
Sapo dola jasht personi i pare qe pash ishte Mark.
Ai qen bir qeni, nuk merr vesh kurre. Heren e fundit qe erdhi per 'vizite', perfundoi me spital per nje muaj. Ndersa tani, me duket se do te vdesi fare.
Disa nga burrat e mi dhe te tij, ishin ne toke te vdekur. Po shikoja perreth per nje pozicion te duhur, kur shoh Franceskon te shtrire ne toke.
Shkoj me vrap tek ai dhe shoh se e kishin qelluar ne kembe dhe tek shpatulla e majte. Po humbte shume gjak.
Ia hedh krahun e djathte mbi veten dhe e coj brenda.
"Aron! Urgjentisht ketu!"
Aron eshte doktori i rezidences. Nuk mund te shkojme ne spital me plumba ne trup, se keshtu do te vijne policet per pyetje.
"Erdha shef! Francesko, merre kete copen e drurit. Tani behu gati se do te te dhembi shume." Aron i beri nje gjilpere ne te dyja vendet e plagosura dhe Francesko po bente cmos te mos e godiste me grusht, por shtrengonte drurin.
"Aron, Francesko do behet me mire, apo jo?"
"Patjeter, sidomos nese qendron ne shtrat per 1 jave. Plaget duhet te sherohen vete e ai te rifitoje gjakun e humbur."
"Ne rregull, coje Franceskon tek makina ne garazhd dhe lere aty. Ti shko rri ne zyren tende. Po te kem nevoje do te te therras. Merre dhe kete." I dhash nje Springfield XDs 9mm.
"Perdore me mend ne koke se vetem 16 plumba ke."
I lash pistoleten ne dore e u ktheva jasht.
"Stefano, po ti c'dreqin do ketu?"
"Nuk te lija dot vetem vella!"
"Epo duhej te me lije. Kush do rri me vajzat?"
"Mos u shqeteso, yt ate dhe Marino jane me to. Gjithashtu i telefonova xhaxhait tend Etien. Ai do t'i prese ne aeroport e do t'i shoqeroje ne shtepine ne Paris dhe do te marre edhe burrat e tij. Mos u shqeteso, ato do te jene mire."
"Rrofsh Stefano!"
Te dy u sulem me armet ne duar duke qelluar kedo qe nuk ishte i yni.
"Stefano, me mbulo! Do iki te kap Markun."
Me ndihmen e Stefanos arrita ta qelloja tek krahu me te cilen po mbante pistoleten.
"Aaaaaa....."uleriti ai nga dhimbja.
Ne ate moment i shkova nga mbrapa dhe e godita me fundin e pistoletes.
Ai ra pa ndjenja dhe e vura mbi shpatulla tere trupin e tij.
E cova deri poshte ne garazh, aty ku Francesko po flinte.
"Francesko, zgjohu. Beje gati makinen, do ikim ne aeroport."
Ai u cua e me ndihmoi ta vija Markun ne sedilje.
"Nuk besoj te zgjohet perpara se te vijme ne."
Ika me vrap tek te tjeret t'u them te largohen.
"Stefano, thuaji te gjithe te largohen, i'u mbuloi une."
Stefano iku dhe te gjithe filluan te iknin nje e nga nje, derisa mbetem vetem une,Angelo,Luca dhe Stefano.
Angelo nxorri nje granate dore dhe e hodhi nga ana e kartelit 'Misoin'.
Ne ate moment ishin te shperqendeuar dhe e perdorem si avantazh duke i fundosur te gjithe. Ose te pakten keshtu mendova une, kur nje kopil nga i 'Misoin'-it drejtoi armen nga Stefano.
"Stefano, leviz!" I'u hodha persiper per ta shtyre dhe plumbi me kapi mua ne anen e majte te barkut.
Angelo me nje te shtene, e qelloi midis te dy syve.
"Massimo, mbahu vella se edhe pak do arrijme ne garazh."
Kur arritem aty nuk u besova syve...
*Serena*
Kur Massimo me tha se ishte capo bastone i mafies italiane, mbeta e shtangur.
E dija qe mafia edhe sot e kesaj dite ekzistonte, por qe ta takoja...?!
Nuk me kishte shkuar mendja kurre.
Kam lexuar libra, kam pare filma dhe thoja me vete si do ndihesha nese nje dite do ta perjetoja dhe une. Kjo dite erdhi dhe nuk di si te reagoj. Te trembem e te largohem pergjithmone? Jo. Massimo, nuk me ka dhene ndonje arsye per t'u trembur, apo te me ve ne rrezik. Apo jo? Te pakten pjesen e trembjes nuk e ka bere.
Vertete qe jam e dashura e tij, edhe pse me duket pakez si i nxituar ky vendimi, por me Massimon ndihem mire.
Ne koke me vijne fjalet e Lilianes.
Ja per cfare e kishte fjalen. Boten tone!
Bota e tyre eshte plot lufte, arme, vrasje, por cuditerisht...nuk kane efekt tek une. Nje vajze e zakonshme do te ikte sa me larg te mundej, por une...jo.
Do te pres per Massimon te m'i shpjegoje ai vete gjerat. Shpresoj te jete mire.
Isha perhumbur ne mendime, kur Maria me foli:
"Serena... duhet te te tregojme per disa gjera ne lidhje me familjen tone."
"S'ka gje Maria. Massimo me tha se keni lidhje me mafien, por dua te m'i tregoje ai. Do te pres tri dite, e nese nuk kthehet do t'iu pyes ju."
Maria me dha nje buzeqeshje te ngrohte e me perqafoi.
"Im bir eshte me fat qe te ka ty, por duhet te kesh ca durim me te."
I buzeqesha lehte dhe i'u ktheva mendimeve.
Duheshin 2ore e 30 minuta per te arritur ne Paris.
"Ke qene ndonjehere ne Paris?"pyeti Ana.
"Jo, por planifikoja te shkoja ne vjeshte."
"H.. Per te paren here erdha ne Paris kur mami me lindi."
"Ke lindur ne Paris?"
"Ouì. Prinderit erdhen per pushime, kur mami ishte shtatzene me mua. Jam e vetmja qe nuk kam lindur ne Rome, pervec Massimos."
"Pse ku ka lindur?"
"Eshte histori per nje here tjeter, te cilen Massimo duhet te ta thote vete, por arsyeja te cilen e nisa biseden keshtu ishte se doja te te thoja qe me vjen keq qe t'u desh te ishe deshmitare e asaj skene. Me vjen keq qe duhej te fluturoje ne france nen keto kondita. Por...me beso kur te them se nuk duhet te trembesh per asgje. Massimo do te kthehet, ne mos per 2 dite apo 3, ai do te kthehet."
Me dha nje perqafim dhe une i'a ktheva perqafimin.
Perqafimit tone i'u shtua edhe Bianca e keshtu te gjitha me radhe, kur erdhi Maria.
"Vajza, boll se i'a moret frymen. Behuni gati se per 20 minuta mberrijme."
Kur u ulem ne toke,na priti nje burre rreth 45-at.
"Alessandro, Maria kohe pa u pare, apo jo?"tha me buzeqeshje.
"Etien! Po ti c'ben ketu?"pyeti Alessandro.
"Nuk mund ta lija vellane tim ne kete mesele vetem. Babai do te me vriste me duart e tij. Eja, hipni ne makinat e mia e do t'iu shoqeroj per ne shtepine tuaj. Elena po ju pret se bashku me djemte dhe vajzat. Gjithashtu babai dhe mamaja po i'u pret."
"Faleminderit Etien!"
"Per cfare jane vellezerit?"
Ana ishte pas meje e me kapi nga krahu.
"Ky eshte xhaxhai yne Etien. Do te takosh nje pjese te familjes ne shtepi. Do te te duket ca cuditshem, sepse do te te bombardojne me pyetje nga me te ndryshmet, por do te te ndihmoje une."
"Rrofsh!"
Hipem ne makine e rruga mendoj se mund te ishte rreth... 30 minuta.
Ishte shtepi e madhe dhe shume e bukur. Jo se ajo ne Rome nuk ishte.
(Kjo eshte rezidenca ne Rome)
Hyme brenda dhe aty po rrinin nje cift i moshuar, 3 djem dhe 2 vajza.
Giulia
Roberto
Elena
Kiara
Nora
Parid
Octavius
Amadeus
"Maria!"tha gruaja e moshuar tere gezim.
"Giulia!"
"Si je?"dhe u perqafuan.
"Ka pasur plot trazira ne Rome, por pervec ketyre, shume mire."
"Me behet qejfi! Po ju vajza, si i'u kam?"
"Ckemi gjyshe!"thane vajzat njezeri.
"Oh, po kjo bukuroshe kush eshte?"pyeti zonja, emri i se ciles eshte Giulia.
"Kjo eshte...drejtuesja e kompanise "ART&CLASS"."tha Sofia.
"Seriozisht?!"tha njera nga vajzat.
"Ckemi, une jam Serena!"dhe i drejtova doren, te cilen e mori me hezitim.
"Oh zot i madh! Nuk mund ta besoj! Une i'u kam idhull! Cdo pikture qe krijoje eshte e frymezuar nga ju. Oh zot, nuk mund t'u besoj syve! SERENA COSTA, DORA VETE NDODHET M'U PERPARA MEJE!"
"Me behet shume qejfi! Si quhesh ti?"
"Oh, me fal. Une jam Nora, ndersa kjo eshte motra ime e madhe Kiara."
"Ckemi!"tha Kiara.
"Ckemi Kiara!"dhe shkundem duart.
"Me fal, per Noren. Ajo mund te...entuziazmohet ca me shume sec duhet nganjehere....ose...gjithmone."
"Nuk ka problem. Ka pasur raste edhe me te keqija, por me ne fund jane pakesuar."
"Pa shiko, pa shiko! Kush eshte kjo kukull ketu? Nuk te kam pare me perpara, do te doje te dilnim ndonje dite per te pare qytetin?"tha nje djale me sy blu, pak me i shkurter se Massimo e me floke te qethur shkurt.
"Lere rehat vajzen Amadeus."tha nje djale tjeter. Dukej me i matur ne krahasim me djalin tjeter i cili mesova se quhej Amadeus.
"E ke kollaj ti, se je ne prag martese. Po une?" dhe qeshhi.
"Me falni per ate idiotin. Une jam Octavius. Ky eshte Amadeus."
"Dhe une jam Parid. Nen sherbimin tuaj."tha nje djale i cili sa po zbriste shkallet.
"Cuna, lereni rehat vajzen."tha zoteria qe na priti ne aeroport.
"Une jam Etien, kjo eshte gruaja ime Elena..." shkundem duart edhe me Etien dhe Elenën"...ndersa keta jane femijet tanë.
"Gezohem qe i'u takoj."
"Serena, njihu me gjyshin dhe gjyshen."
"Pershendetje bije! Une jam Giulia."dhe me dha nje perqafim.
"Une jam Roberto."nje perqafim tjeter nga zoteria.
"Kenaqesi t'i'u takoj te gjitheve."
"Kenaqesia eshte e jona."tha Amadeus dhe shkeli syrin.
"Nese i shkel syrin dhe nje here te dashures sime, do te t'i bej turinjte ushqim per qente."ky ze...
______________________________________
No comment!🤐😈
Arrivederci!💋