Το μόνο που μπορούσε να δει ήταν οι πέτρινες σκάλες που οδηγούσαν στο εσωτερικό του κτηρίου. Όλα τα υπόλοιπα ήταν ένα συνονθύλευμα από θαμπές εικόνες. Κάπου έβλεπε κομμάτια μιας πανέμορφης έπαυλης, ενώ αλλού έβλεπε αναριχόμενα φυτά να καλύπτουν μισογκρεμισμένους τούχους και αλλού δεν υπήρχε τίποτα παρά μια εικόνα ενός εγκαταλελλειμένου χωραφιού. Ένιωθε σαν να είχε μπεί μέσα σε ένα κακοφτιαγμένο παζλ. Ο Λούσιους πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση της και έσκυψε στο αυτί της. "Μαγική προστασία" της ψυθίρισε "κανονικά θα έπρεπε να βλέπεις ένα μισογκρεμισμένο σπίτι, αλλά εσύ δεν είσαι απλή θνητή". Τον κοίταξε περίεργη και μετά κοίταξε τριγύρω το χώρο. Την έσπρωξε να προχωρίσει. "Μην κοιτάζεις τόσο έντονα θα σε ζαλίσει" της είπε καθώς την οδηγούσε στην κορυφή της σκάλας.Με το βλέμμα της έψαξε τον Λούσιους, ο οποίος είχε ήδη περάσει μπροστά.
Η πόρτα άνοιξε. Η μυρωδιά σοκολάτας την κατέκλεισε και μια μακρινή μουσική. Ξαφνικά εικόνες από τα σουαρέ της κα Μπιμπλ της ήρθαν στο μυαλό. Ποτό, μουσική και απεριόριστη σοκολάτα. Μια αίσθηση νοσταλγίας φώλιασε στο στομάχι της δίχως να γνωρίζει το γιατί. Μετά το εκνευριστικό γέλιο της κα Μπιμπλ την χτύπησε σαν σφαλιάρα. Το κεφάλι της γύρισε απότομα προς την πλευρά του ήχου. Κοίταζε μια θολωτή πόρτα, η οποία έχασκε ανοιχτή. Από την μέσα πλευρά ήταν γεμάτη κόσμο. Τα γέλια αναμειγνύονταν με την μουσική και στην μέση την αίθουσαν η κα Μπιμπλ να δείχνει το καινούργιο της απόκτημα. Τα μάτια της γούρλωσαν στην όψη της καινούργιας κούκλας της. Ήταν μια ψιλή κατάξανθη κοπέλα, με δύο πανέμορφα χρυσά μάτια. Πάγωσε στην θέση της. "Έλα πάμε να μπούμε μέσα" της είπε ο Λούσιους και προχώρησε μπροστά. Εκείνη δεν κουνήθηκε. Ο Τζούλιους στάματησε δίπλα της. Κοίταξε προς το μέρος της κα Μπιμπλ. "Εσύ είσαι πιο όμορφη" είπε μόνο και προχώρησε μπροστά. Μια ζεστασιά πέρασε από το κορμί της και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε δειλά δειλά στα χείλη της. Έκανε ένα βήμα μπροστά.
Μόλις μπήκε στην αίθουσα η μυρωδιά πούρου και αλκοόλ μαζί με την φασαρία την χτύπησαν απροειδοποίητα. Θα είχε παραπατήσει άμα δεν υπήρχε το χέρι του Τζούλιους στην μέση της, να την στηρίζει. Του χαμογέλασε αλλά κάτι στο χαμόγελο της δεν φαινόταν αληθινό. Δεν ήταν εκεί για να πιει ή να διασκεδάσει. Είχε μια αποστολή. Να εντοπίσει την Σκύλλα και να την δείξει στα αδέρφια. Μετά θα αναλάμβαναν εκείνοι.
Όπως είχαν ήδη συνεννοηθεί, χωρίστηκαν. Τα αδέρφια θα σκάναραν τον χώρο οπτικά και εκείνη μέσω της αύρας. Θα στέκονταν πάντα σε απόσταση οπτικής επαφής. Άμα συμβεί τίποτα θα βρίσκονταν στην θολωτή πόρτα. Το σχέδιο είχε μπει σε εφαρμογή.
Έκλεισε τα μάτια της. Ένιωσε να λιώνει στο πάτωμα, σαν η υλική της η υπόσταση έφευγε από πάνω της και άφηνε μόνο το πνεύμα της να ορίζει το τι έπρεπε να κάνει.
Άνοιξε τα μάτια της. Σκοτάδι είχε πέσει τριγύρω της. Δεν άκουγε πλέον την μουσική. Οι μυρωδιές δεν την άγγιζαν. Έβλεπε μπροστά της μόνο πολύχρωμους καπνούς, σαν να είχε βρεθεί στην μέση της γιορτής των χρωμάτων και όλοι γύρω της έπαιζαν με αυτές τις πολύχρωμες σκόνες. Ένας πίνακας μέσα στο μαύρο του σκοταδιού. Αμέσως ξεχώρισε τα δύο αδέρφια, δύο γκρίζες φωτιές που πάλλονταν στην μέση της αίθουσας. Γύρισε αμέσως το βλέμμα της προς την κα Μπιμπλ, απλά από περιέργια και δεν είδε τίποτα. Απολύτως τίποτα. "Άνθρωπος" σκέφτηκε και ένιωσε μια ικανοποίηση. Έψαξε και την όμορφη κοπέλα που καθόταν δίπλα της αλλά δεν ήταν πουθενά. Τότε την προσοχή της έπιασε μια πράσινη λάμψη. Προσπάθησε να την ακολουθήσει με τα μάτια της, αλλά συνεχώς βρισκόταν στην άκρη του ματιού της. Γύριζε γύρω από τον εαυτό της κι όμως ποτέ δεν την προλάβαινε.
Πήρε μια βαθιά ανάσα. Έφερε στον μυαλό της την άγκυρα της με τον υλικό κόσμο. Της έτεινε το χέρι. Τον άφησε να την παρασύρει έξω από αυτό το κρύο σκοτάδι. Η μουσική και η βαβούρα επανήρθα μονομιάς. Ευχαριστημένη με τον εαυτό της έτρεξε να βρει τα αγόρια.
Ο Λούσιους μίλαγε με κάτι παχουλούς κυρίους, τους οποίους τους είχε αναγνωρίσει ως βαμπιρ εξαιτίας της κιτρινωπής αύρας που έβγαζαν προηγουμένος. Για έναν περίεργο λόγο μπορούσε πλέον να διακρίνει τι είναι ο καθένας χωρίς να εισχωρήσει ξανά στον άλλον κόσμο. Το ένιωθε μέσα της. Έψαξε με το βλέμμα της και τον Τζούλιους, ο οποίος μίλαγε με μια κοπέλα. Μόλις την είδε καλύτερα κατάλαβε ότι ήταν η ξανθιά της κα Μπιμπλ. Πλησίασε πρώτα εκείνον χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά.
"Κύριε Κάρσκεϊλ" τον προσφώνησε κρατώντας του τύπους "μπορώ να σας απασχολήσω για λίγα λεπτά;". Ο Τζούλιους την κοίταξε παιχνιδιάρικα. Αν ήταν μόνοι τους αυτό το βλέμμα θα την έκανε να λιώσει, αλλά εκείνη την στιγμή η ζήλια την κρατούσε σοβαρή. "Δεν βλέπετε ότι μιλάω;". Η απάντηση του την εξέπληξε. Το ενδιαφέρον του γύρισε προς την κοπέλα που βρισκόταν μπροστά του. Την πρόσεξε περισσότερο. Ήταν ολόλευκη σαν το χιόνι, αλλά τα χείλια της ήταν κατακόκκινα. Τα μαλλιά της έπεφταν ολόισια μέχρι την μέση της, ενώ το φόρεμα της αγκάλιαζε το αδύνατο σώμα της. Ήταν ακριβώς στο ύψος του Τζουλίους, μπορεί χωρίς τα τακούνια μισό κεφάλι πιο κοντή. Η ίδια ήταν τουλάχιστον ενάμιση κεφάλι, μπορεί και περισσότερο, πιο κοντή. Ένιωσε την επίγνωση να την αγκαλιάζει αλλά δεν την άφησε να την παρασύρει σε καταστάσεις που δεν θα μπορούσε να δικαιολογήσει.
Έτεινε το χέρι της προς την κοπέλα. "Κάθριν Γουίλιαμς" συστήθηκε. Η κοπέλα προσπάθησε να την αγνοήσει, όμως ένα επίμονο βλέμμα του Τζούλιους την έκανε να απαντήσει στην σύσταση. "Σκάρλετ Γουέιν" είπε χωρίς να δίνει το χέρι της. Η Κάθριν γρήγορα κατέβασε το δικό της. "Χάρηκα για την γνωριμία, αλλά θα πρέπει να απασχολήσω για λίγο την προσοχή του κύριου Κάρσκεϊλ" γύρισε προς το μέρος του. Ο Τζούλιους την κοίταξε ενοχλημένα. "Εκτός εάν δεν ενδιαφέρεστε για την επαγγελματική πρόταση που σας έκανα κύριε Κάρσκεϊλ" του χαμογέλασε. "Επαγγελματική πρόταση;" τα είχε χαμένα. "Δεν σας ενημέρωσε ο αδερφός σας;" τον κοίταξε δήθεν δυσαρεστημένη. Γύρισε προς την Σκάρλετ "αυτοί οι Κάρσκεϊλ δεν μπορούν να συννενοηθούν καθόλου πιστεύω". Πλατάγισε την γλώσσα της. "Θα πάρω, λοιπόν, την πρόταση μου και θα πάω αλλού. Αν και δεν πιστεύω ότι κάποιος άλλος έχει την καλύτερη φυτεία αυτού του είδους τριαντάφυλλου" τον κοίταξε επίμονα. Έκανε μεταβολή και πήγε να φύγει. "Τι είδους τριαντάφυλλα" ρώτησε ο Τζούλιους. "Ακολουθήστε με για να μάθετε" του έκλεισε το μάτι και έφυγε έτσι απλά. Έκανε ταυτόχρονα σήμα στον Λούσιους να την ακολουθήσει.
Έφτασε στην θολωτή πόρτα και περίμενε. Ο Λούσιους δεν άργησε να εμφανιστεί. Μετά από λίγο ήρθε και ο Τζούλιους. "Τι ήταν όλο αυτό;" ρώτησε οργισμένος. "Όταν σου λέω να με ακολουθήσεις θα με ακολουθάς. Δεν ήρθαμε εδώ να φλερτάρουμε αλλά για μια συγκεκριμένη δουλειά" του απάντησε εκείνη το ίδιο οργισμένη. "Μήπως ζηλεύεις;" ήρθε πιο κοντάς της. "Όχι" του απάντησε εντελλώς ψύχραιμη και σοβαρή "απλά δεν θέλω να πεθάνω". Γύρισε προς τον Λούσιους. "Η Σκύλλα είναι εδώ".
------------------
Παιδιά έχω καλά νέα, έχω γράψει δύο κεφάλαια και δεν θα περιμένετε αρκετό καιρό να τα δείτε. Τα κακά νέα είναι ότι θα πρέπει να βρω ιντερνετ και χρόνο να σας τα ανεβάσω χωρίς όμως να μην γράφω καινούργια για να υπάρχει update.
Επίσης τα καλά νέα ήταν ότι είμασταν στην 14 θέση στην φαντασία και τα κακά ότι σήμερα το πρωί πέσαμε στην 25. Δεν πειράζει όμως γιατί το θέμα δεν είναι η θέση αλλά η στήριξη και η αγάπη που λαμβάνω από εσάς.
Τέλος, mister ghost reader άφησε και κανένα μυνηματάκι, έστω μια καρδούλα βρε παιδί μου στα σχόλιο, για να ξέρω ότι υπάρχουν κι άλλοι που αγαπάνε την ιστορία μου. Αυτό με κάνει να θέλω να γράφω σαν μουρλή ακόμα και τις πιο τρελές ώρες τις ημέρας για να σας ανεβάζουν καινούργιο ενδιαφέρον content για εσάς. Ναι το ξέρω, γράφουμε για εμάς αρχικά και μέτα για τους υπόλοιπους. Αλλά ανεβάζω την δουλειά μου για να δω άμα το γράψιμο μου έχει ανταπόκρισει ώστε να βεβαιωθώ ότι έχω κάποιο δίκιο που θέλω να γίνω συγγραφέας.
Γι αυτό πείτε την γνώμη σας, δώστε παρατηρήσεις (καλοπροαίρετες όχι κακοπροαίρετες επειδή θέλετε να κάνετε τον εαυτό σας να νιώθει καλύτερα) και γενικά συμβουλές για να γίνω καλύτερη.
Υ/Σ: Έχω μια ιστοσελίδα για βιβλιοκριτικές και θέματα γύρω από την pop culture άμα θέλετε να τσεκάρετε: bookitocatt.wordpress.com. (ξεδιάντροπη διαφήμιση)
Υ/Σ2: Είμαι στην μέση γραψίματος του δικού μου προσωπικού βιβλίου που θέλω να εκδόσω. Για αυτό με βλέπετε να μην ανεβάζω συχνά ή να γράφω μικρά κεφάλαια ή να γράφω έτσι πιο fluff πραγματάκια. Άμα θέλετε updates πάνω σε αυτό, πατήστε το (+) ακριβώς δίπλα από αυτήν την παράγραφο και let me know it. Αλλιώς keep scrolling and have a nice reading!
Ευχαριστώ που προτιμήσατε την "Ερατώ Airlines". Συνεχίστε το υπέροχο ταξίδι.... διαβάσματος (και ομορφιάς, γιατί όχι)