Kabanata 49
Kahit medyo maliit iyong tavern sa labas kapag nakapasok ka na sa loob ay malawak naman pala ito. Pagkatapos makuha ang susi ay agad kong hinanap ang room number namin. Nang makita ay mabilis ko itong binuksan at napahinga ng maluwag nang makita na malaki ang kama na nandoon at may mahabang sofa rin sa gilid.
Great. Isang gabi lang naman. I can bear just one more night with him. Matutulog lang naman kami. Nilapag ko sa sahig ang bag ko at agad na humiga sa pinakagilid ng kama ng hindi pinapansin kung nakapasok na rin ba si Clicko. Kinuha ko ang isang unan at mabilis itong tinabon sa mukha ko. Mabilis akong pumikit nang marinig ang pagbukas ng pintuan.
We can share the bed, malapad naman ito. Pareho naman kaming pagod at nakakahiya na patulugin siya sa sofa. At isa pa siya naman ang nagbayad dito kaya dapat lang na dito rin siya matulog sa kama.
Or, ako na lang ang matutulog sa sofa. Okay. Mamaya lilipat ako.
Nakatulog ako ng ilang sandali at nagising nang may tumatapik sa balikat ko. Minulat ko ang mga mata ko at nakita si Clicko na nakatayo sa harap ko. Nakabihis na siya ngayon at mukhang bagong ligo na rin.
"We have to eat dinner." He said kaya bumangon ako at naupo ng ilang sandali. Tumango ako at tumayo na.
"I'll just take a shower." Sabi ko.
Huminga siya ng malalim at tumikhim.
"We'll just eat. You don't need to take a shower." Aniya.
Hindi na ako nagsalita. Ayokong makipagtalo nanaman ulit sa kanya kaya tumango na lang ako at inayos ang sarili ng ilang saglit habang naghihintay siya sa labas. Kung pwedi lang na huwag akong sumama sa kanya sa pagbaba para kumain ay gagawin ko, but I don't want to be rude. He's paying for all of this so might as well do whatever he wants to do.
"Let's go." Deklara ko nang makalabas na sa kwarto.
Tumayo siya ng maayos mula sa pagkakasandal sa pader. Tumikhim siya at nauna na sa paglalakad sa akin habang nakapamulsa.
Dumaan kami sa malaking garden ng tavern at ilang lakad pa ang ginawa hanggang sa makarating sa outdoor na kainan nila. Well, this looks nice too. Maraming tao rin ang nandito at kumakain. Some of the foods that they're serving are probably grilled dahil may nakikita akong tatlong lalaki na nag-iihaw sa di kalayuan. Sumunod ako kay Clicko habang naghahanap siya ng mauupuan.
Tumigil kami sa isang mesa malapit sa fish pond. Bago pa niya mahila ang upuan para makaupo ako ay mabilis ko ng hinawakan iyon at hinila. He looks amused doon sa ginawa ko pero agad ding nakabawi at umikot para makaupo sa kanyang upuan.
Nagtawag ng waitress si Clicko at agad akong napataas ng kilay nang makita kung sino iyong babae na papalapit sa mesa namin.
She was all smiles habang nakatayo sa harap namin. Napatingin ako kay Clicko na mukhang wala namang pakialaman sa babae na halos mapunit na ang labi sa kakangiti. He was just looking at the menu. Nang makapili ay agad niyang sinabi ang order sa babae. Padabog kong nilapag ang menu sa mesa at humalukipkip na tiningnan iyong babae.
"Grilled shrimp will do." Panunuya ko sa kanya at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. Plastik siyang ngumiti sa akin at saka bumaling kay Clicko.
"We'll serve your order right away, Sir." She said in a flirty tone at kumindat pa kay Clicko habang paalis sa harap namin.
"What the fuck?" Mura ko habang sinusundan siya ng tingin.
God. Hindi niya ba narinig ang sinabi ko kanina? That she should stop flirting because Clicko is already married? I wish Vitara would know all about this! Kapag asawa ko si Clicko at may ganito na umaaligid sa kanya ay talagang magwawala ako, but I guess Vitara wouldn't do that. I just got a feeling na sobrang bait niya.
"You should tell Vitara na magkasama tayo ngayon dito. I don't want your wife to think some things about me."
Kumunot ang noo niya sa akin kaya napataas lang ako ng kilay. What? May mali ba sa sinabi ko? I think Vitara also deserves to know the truth, right?
"She already know about that." Deklara niya kaya napatango ako.
"Don't worry, Vitara is a nice girl and she trusts me kaya hindi iyon mag-iisip ng kung ano-ano." Dugtong niya.
Bumagsak ang balikat ko at napakagat sa labi. Good for him. I guess they really love each other, huh?
Umangat ako ng tingin sa kanya at nahuli ang mapanuya niyang ngiti sa akin. Agad din niyang iniba iyon ng mahuli ko siya na nakaganoon.
What was that?
"Clicko!"
Nabaling ang tingin ko sa dikalayuan nang may tumawag sa kanya. Papalapit sa table namin ang isang lalaki na may balbas. He's maybe in his mid thirties? Nakasando siya na puti at short na gray. Magulo ang mahabang buhok at nakangisi siyang lumapit sa amin. Nakipag-kamay siya kay Clicko. Lumipat ang tingin niya sa akin and smiled cockily at me.
"Kurt..." Sambit ni Clicko na nakangisi na rin sa lalaking nasa harap.
"Congratulations by the way! Mission accomplished? So can I have my girl back now?" Natatawa na tanong ni Kurt at umiling iling lamang si Clicko.
"She's always yours Kurt. Congratulations to Vita, also." Sagot ni Clicko.
Napakunot ang noo ko sa usapan nila. What are they talking about?
Napatingin sa akin ni Kurt at agad na naglahad ng kamay. Tiningnan ko muna iyon ng ilang sandali bago tinanggap.
"Nice to meet you, Heanndra Henzon. I'm Kurt Guevarra, Vitara's boyfriend." Deklara niya kaya nalaglag ang panga ko sa narinig.
What? He's Vitara's boyfriend and Clicko is Vitara's husband? Ano iyon? What's happening?
"Boyfriend? I thought Clicko is Vitara's husband?" Takang tanong ko at sinulyapan si Clicko na tahimik lamang na nakayuko sa harap ko.
Tumawa si Kurt at binitawan ang kamay ko. Napakamot siya as kanyang batok at agad na umiling.
"You didn't know? Vitara and Clicko was hired to do a very critical job and they have to pretend as husband and wife to be able to catch the bad guys..." Paliwanag ni Kurt.
Napatingin siya kay Clicko na matalim na nakatingin sa kanya. Tumaas ang kilay ni Kurt kay Clicko at nagpalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa.
"Nice timing Kurt." Seryoso na sabi ni Clicko kaya mas lalo pang natawa ni Kurt at tinapik sa balikat si Clicko bago tuluyan na umalis.
I sat there frozen habang pilit na ipinapasok sa isipan ang lahat ng sinabi noong si Kurt. They're just pretending that they're married because of the mission they need to accomplished?
Agad akong napalunok nang napagtanto na hindi naman talaga kasal si Clicko.
He's not really married?
Matalim ko siyang tiningnan na nakatingin na rin sa akin. Padabog akong tumayo at mabilis na naglakad palayo doon sa table. Liar! He said he was married! I almost died when I knew about it! Tapos hindi pala totoo na kasal siya? What the hell?!
"Heanndra!" Sigaw niya pero hindi ko na siya nilingon.
This is betrayal! He lied to me! Again.
Mabilis akong naglakad never minding kung sino ang mga nakakasalubong ko sa daan. I was about to turn left nang may bumangga na isang waiter sa akin. Nanlaki ang mga mata ko nang tumapon sa akin ang malamig na inumin na dala-dala niya.
"Nako Ma'am, sorry po!" Natataranta na sambit noong lalaki.
Hinayaan ko iyon at nagpatuloy sa paglalakad hanggang sa makarating sa kwarto namin. I grabbed the towel na nasa gilid ng kama at pabagsak na isinara ang pintuan ng CR doon.
This is what I'm talking about. Wala talagang may magandang nangyayari kapag magkasama kami ni Clicko. Mag-aaway at mag-aaway lang kami.
"Heanndra! Please come out!" Sigaw niya sa labas at malakas na kinatok ang pintuan ng CR.
"Go away you liar!" Sigaw ko.
Matalim kong tiningnan iyong pintuan at marahas na pinaandar ang shower para hindi marinig ang katok niya sa labas. Iritado kong binasa ang sarili sa shower kahit nakasuot pa rin ng damit.
"Urgh!" I groaned nang maramdaman ang lagkit ng juice na tumapon sa akin kanina. Mabilis kong hinubad ang damit ko at kinuha ang sabon na nasa tray. Sinabunan ko ang sarili at iginala ang paningin para hanapin ang shampoo sa loob.
Huminga ako ng malalim at pilit na inaabot iyon na nasa tapat ng malaking salamin. I stepped my foot outside the bathtub para abutin iyon. Nang hindi pa maabot I tiptoed my other foot to reach it and in a split second ay lumagapak ako sahig.
Halos umiyak ako nang tumama ang gilid ng braso ko sa tiles na sahig ng bathroom. Napasigaw ako nang maramdaman ang sakit sa aking paa. Bago pa ako makatayo para isalba ang hubad na sarili sa kahihiyan ay agad namang bumukas ang pintuan ng CR, revealing Clicko. Nanlaki ang kanyang mga mata sa nakita at mabilis na kinuha ang tuwalya na nakasabit sa gilid.
He covered me with it at agad na tinulungan na makatayo. I tried to stand up but failed because of my twisted ankle.
"I can't walk." Deklara ko. He nodded and carry me bridal style.
Nilapag niya kaagad ako sa kama at lumuhod para tingnan ang paa ko. Napangiwi ako nang makita na may malaking pasa doon. He seriously looked at it and looked up to me.
"Stay here. Hihingi lang ako ng ice." Aniya kaya tumango ako at sinundan siya ng tingin na palabas ng kwarto.
Napatingin ako sa sarili at napasapo na lang sa noo. The towel he used to cover me is so thin and short. Kaonting galaw ko lang ay makikita na ang katawan ko. What the hell?
Mabilis siyang bumalik dala-dala ang isang ice bag. Lumuhod siya ulit sa paanan ko at marahan niyang nilapat sa paa ko ang ice bag. Mataman ko siyang tiningnan habang seryoso sa paglalagay ng ice bag doon.
Habang tinitingnan siya doon, a scenario flashed my mind. Vitara looking like this while Clicko is also trying to put the ice bag on her foot. Napairap ako at agad na inagaw ang ice bag sa kanya. Nagulat siya sa ginawa ko at natulala ng ilang sandali.
"Ako na. Kaya ko naman." Masungit na sabi ko.
Sinubukan kong yumuko para ilagay sa paa ang ice bag but the towel I'm wearing is too small at malalaglag iyon kapag yuyuko pa ako masyado. The bed is high kaya naman hirap na hirap akong abutin iyong paa ko. I stopped from doing it when I noticed that Clicko is just standing there beside me habang nakahalukikip at sinusundan ang bawat galaw ko.
"I'm okay. Ibalik mo na ang ice bag." Deklara ko nang mapagtanto na kanina niya pa ako pinagmamasdan na hirap na hirap sa ginagawa ko. Damn it! Really Heanndra?
Kinalas niya ang kanyang halukipkip at mataman akong tiningnan.
"You're not okay. Tingnan mo nga ang pasa sa paa mo, it's almost purple." Galit na sabi niya at marahas na kinuha ang ice bag na nilapag ko sa gilid ng kama. Luluhod pa sana siya para ipagpatuloy ang paglalagay ng ice bag doon pero iniwas ko ang paa ko.
His jaw clenched at namumula ang kanyang mukha. Sige lang. Magalit ka hanggang sa mapagod ka so you will leave me here and you will never talk to me because I freaking hate you for lying to me. He's married?! He's married, huh? Huminga siya ng malalim na para bang pinipigilan na pasabugin ang galit niya sa harap ko.
"Get away from me! You're married right?" I shouted. Pumikit siya ng ilang sandali bago lumuhod ng tuluyan para lumapit sa akin.
"Get away!" Nanghihina na sigaw ko at pilit na iniiwas ang paa sa kanya but my actions are limited dahil sa towel na nakatabon sa katawan ko at agad niya ring nahuli iyon at pinagpatuloy ang paglalagay ng ice bag.
"Stop being so difficult, Heanndra..." Seryoso na sabi niya.
Matalim ko siyang tiningnan at napahawak na lang sa dibdib dahil sa sakit na nararamdaman. A familiar feeling inside me is screaming. He's here in front of me, ang lapit lapit niya sa akin pero bakit ang hirap hirap niya pa ring abutin?
Looking at him right now, I realized that my feelings for him wasn't really gone. It will always be here in me. And for a long long time, I was just lying to myself na okay na ako, that I'm perfectly fine whenever he's around me.
But I was wrong. My heart is a rebel. Whenever I tried to convince her to be still and stop hoping, she never listen. The hammering of my heart, the hyperventilation I'm feeling whenever he's near me, the baby butterflies inside my stomach and the little joy I'm feeling whenever he talks to me are enough reasons to make me say that, yes, my rebel heart was right. I will always hope kahit alam kong walang kasiguraduhan iyon and I will always love him. That's the truth.
"And I am not married." Dugtong niya at tiningala ako.
A tear escaped from my eye kaya pinunasan ko iyon. Tumigil siya sa ginagawa at tuluyan ng nag-squat sa harap ko. He put both of his arms on my sides trapping my legs.
"Why are you crying?" He seriously asked habang namumungay ang mga mata.
Umiling ako habang tahimik na pinupunasan ang mga luha. I just can't talk to him right now dahil alam kong iiyak lang ako at maaring hindi masabi ng maayos ang mga dapat na sabihin. Hindi ko alam kung masaya ba ako dahil sinabi niya na hindi nga talaga siya kasal o talagang naiinis lang ako dahil nagsinungaling na naman siya sa akin.
"Because you lied to me again! Ang sabi mo kasal ka na tapos ngayon, hindi na naman!" Naiiyak na sigaw ko at nag-amba na tumayo pero agad niyang hinawakan ang kamay ko.
"I'm sorry. It's part of our job not to tell everyone about it. We are dealing with powerful people and I don't want to disappoint Vitara on her first mission." Paliwanag niya at agad na tumayo.
He sat down beside me at hinawakan ang mukha ko. Pinaharap niya ako sa kanya pero pilit kong iniiwas iyong mukha ko.
"C'mon. Look at me..." He whispered as he rest his head on my shoulder. I closed my eyes when he slowly kissed my neck.
"Why are you always lying to me?" Mahina na tanong ko.
He groaned at tuluyan na akong pinaharap sa kanya. Inayos niya ang buhok ko sa mukha at huminga ng malalim. Lumayo ako sa kanya ng kaonti at mas lalo pa siyang huminga ng malalim.
"I'm not lying without valid reasons, Heanndra." Mahina na paliwanag niya sa akin.
"It's part of my job and if you don't want it like that tell me and I will quit the hell out of it." Deklara niya kaya nanlaki ang mga mata ko at napatingin sa kanya.
What the hell did he just say?
"Wha-at?" Nauutal na tanong.
Naramdaman ko ang biglang pagtigil ng pagtibok sa puso ko. What does he mean by that?
Tumayo siya mula sa pagkakaupo at tumalikod sa akin. He just stand there for a minute saying nothing. What I'm thinking is probably not the same as his.
Tatayo na sana ako para magbihis nang bigla siyang humarap sa akin. Napaatras ako sa pagkakaupo at nabitawan ng kaonti ang dulo ng towel na nakatapis sa katawan ko. The half of my hip and butt was exposed. Mabilis ko itong inayos kaya napakunot ang noo niya sa akin. His eyes roam around my body like I am one of his prey. Natabunan ako ng kahihiyan nang tumigil ang mga mata niya sa dibdib ko. I'll admit that my cleavage is showing dahil nga maliit lang ang tuwalya.
"Let's tell your family we're getting married." Deklara niya sa harap ko kaya natigilan ako sa pag-aayos ng tuwalya sa katawan.
Bigla akong nanlamig at hindi makagalaw. He's asking me to marry him? But what about Vitara? What about Samantha? His job? What the hell was he thinking? What is he talking about?
And why was it so easy for him to say that? Hindi niya pa nga ako tinatanong kung gusto ko bang magpakasal sa kanya! Why would I tell my family that we're getting married when he never asked me! Paano kung hindi ako pumayag?
Galit akong tumayo habang pilit na hinawakan ang tuwalya para hindi malaglag sa katawan ko.
"Why would I marry you? Huh?!" Sigaw ko sa kanya.
Ngumiti siya sa akin at agad na lumabas ang dalawang dimples niya sa mukha. Why would he smile like that when I'm fuming mad! Why is he looking at me like I'm doing something funny?!
"Why are you smiling?! I hate you so why would I marry you?!" Naiinis na sigaw ko sa kanya at agad na naglakad palayo.
He laughed at me at hinatak ako pabalik sa kanyang harap. Nanlaki ang mga mata ko nang tuluyang nalaglag ang tuwalya na nakatabon sa katawan ko dahil sa paghila sa akin.
"What the heck Clicko!" Gulat na sigaw ko at tumalikod sa kanya exposing my whole back and my butt at his sight.
Yumuko ako and tried to cover the private parts of my body. Shit! Bakit ba nangyayari to sa akin, ngayong galit ako sa kanya?! I felt like I am being played right now or something.
"Baby, can we please just stop shouting. Huh?" Malambing na sabi niya at naramdaman ko ang mainit na yakap niya galing sa likuran ko.
He wrapped his arms around my belly at agad akong napapikit doon. His touch was so warm that it sets fire all over my body. Para akong papel na sinindihan at agad na nagliliyab. Why do I always feel like this when he's touching me? Ang galit na kanina ay halos sumakop sa buong sistema ko ay nawala na parang bula.
"I'll marry you and you can't say no..." Bulong niya sa akin at napahawak ng mahigpit sa kanyang kamay na nakapulupot sa tiyan ko nang marahan niyang hinahalikan ang gilid ng tenga ko.
Napaatras ako ng iilang hakbang dahil nahehele ako at nanghihina sa ginagawa niya sa akin. Tumigil siya sa paghalik doon sa gilid ng tenga ko at narinig ko ang bayolente niyang paghinga. It's like he's stopping himself from doing something and I don't know why I hate that thought.
"What if I say no?" Halos pabulong na tanong ko.
He didn't say anything. Naramdaman ko na lang ang halik niya sa leeg ko, pababa sa balikat ko. He slowly sucked my skin in there and his other hand travel from my tummy to one of my breast. Napapikit ako at tuluyan nang humilig sa kanya. Shit. Why is he doing this to me? Can we talk first about the wedding he offered me?
"Oh my God..." Mahina na sabi ko nang marahan niyang pinisil ang isang dibdib ko.
"How can you say no when you're like this to me?" Bulong ulit niya. Hindi ko alam kung nadadala lang ba ako sa ginagawa niya sa akin o talagang nahihimigan ko ang galit doon sa kanyang sinabi.
Napakagat ako sa labi ko nang pinaharap niya na ako sa kanya. Naghalo ang hiya, kasiyahan at pagkainis na nararamdaman ko ngayon. Hiya, dahil nakahubad ako ngayon sa harap niya. Kasiyahan dahil pakakasalan niya ako at pagkainis dahil sa kabila ng lahat lahat ng nangyari sa amin, heto pa rin ako at hulog na hulog sa kanya.
Kaonting kalabit, isang halik at isang hawak lang niya sa akin ay bumibigay na agad ang buong sistema ko.
"Clicko, I'm naked. Can I at least cover myself first?" Nahihiya na tanong ko at tinabunan ang sarili.
Kumunot ang noo niya sa akin ng ilang sandali kaya napayuko ako ng ulo at bumagsak ang tingin sa mga paa naming dalawa. I know he already saw me naked but that was before.
Napa-angat ako ng tingin nang maramdaman na kinuha niya ang comforter sa kama at pinulupot iyon sa buong katawan ko. He then hugged me tight at pinaulanan ng halik sa noo. Kumunot ang noo ko at itinulak siya ng mahina. Umatras siya ng kaonti pero nakayakap pa rin sa akin.
"Clicko, what is this? Hindi pa naman tayo nagkabalikan di ba?" Tanong ko.
He laughed sexily kaya napakagat ako sa labi ko. How can his laugh affect me so much. Tumawa pa lang siya pero nayayanig na ako. What the hell?
"I love you, Heanndra. Kahit kailan hindi nagbago iyon and I've waited long enough for you to be here. So, let's not waste anymore of our time. Let's get married and have kids." Seryoso na sabi niya habang tinitingnan ako ng diretso sa mata.
Napangiti ako doon kaya ngumiti rin siya sa akin. Huminga ako ng malalim at hinawakan ang kanyang mukha. Sinundan niya rin iyon ng kanyang mga kamay at hinawakan ang kamay ko na nakahawak sa kanyang mukha. I traced the stubble growing in his jawline kaya napapikit siya sa haplos ko.
"I'm inlove with you too. So much. Always." Sagot ko.
He nodded his head and kissed my hand na nasa mukha niya. Hinawakan niya iyon pababa at kumunot naman ang noo ko nang may kinapa siya sa kanyang bulsa.
Sinundan ko iyon ng tingin at napalunok nang makita ang isang pula na velvet box. Nanlaki ang mga mata ko na nakatingin sa kanya. Mahigpit kong hinawakan ang comforter na nasa katawan ko habang pinagmamasdan siya. Tumikhim siya at agad na lumuhod sa harap ko.
Mabilis na tumibok ang puso ko at halos lumabas na iyon sa aking katawan. I must be dreaming! At kung na nanaginip man ako ay ayaw ko ng magising. I didn't even think na dadating ang araw na ito. Clicko on bended knee, asking me to be with him for the rest of his life. This is all an imagination.
"Baby. Will you please please please marry me?" Malambing na tanong niya habang binubuksan ang pulang kahon.
Nilabas ko mula sa comforter ang aking kamay at nilahad ito sa kanya. He sighed heavily and immediately put the ring on my ring finger. Tumayo siya mula sa pagkakaluhod at dahan-dahan na lumapit sa akin.
"Yes, I will marry you. Let's get married and have kids." Natatawa na deklara ko kahit na umiiyak at napayakap sa kanya ng mahigpit.
I'm engaged! To Clicko! The captain of the Philippine Army! Gusto kong sumigaw sa sobrang saya but that would be weird dahil nasa isang tavern kami at dikit dikit ang mga rooms dito.
"I'm sorry. This is not the place I've planned to proposed but I guess it can't wait." He said pero umiling na lang ako habang yakap siya.
Nagbibiro ba siya? I was stunned! And the hell I care. Kahit sa gubat pa siya mag propose sa akin ay wala naman akong pakialaman. The important thing is him. He's mine again and I will spend the rest of my life with him.
I'm getting married to Clicko.