Just You and All of Me

Av Mangoartist12

1.4K 60 8

When you Love a person, should you give your all or leave something for yourself? Do you need to give up eve... Mer

Chapter 1: The Start
Chapter 2: The It in the Chase
Chapter 3: Deception
chapter 4: When I know your name
Chapter 5: Nice To See You
chapter 6: YOURS and mine
Chapter 7: Because You Pulled Me Closer
Chapter 8: Let Me Be By Your Side
Chapter 9: Greatest Bother
Chapter 10: Alike
chapter 11: Attraction vs. Addiction
chapter 12: I can't endure
chapter 13: TOUCH
Chapter 14: The Competition
Chapter 15: Be My Light
Chapter 16: Aid

Chapter 12: Knowing You

34 5 0
Av Mangoartist12

Maaga akong nagising ngayong araw. May klase ako ng 7 30 am.
Naghanda na ako para makapasok na sa school. Pagkatapos kong mag breakfast at makapagtoothbrush ay kaagad at nagmamadali na akong lumabas ng apartment.

Tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko iyon sa bag at nakita ko na tumatawag si Cedric. Bakit ganito siya ka aga tumatawag?

"Hello?" Bati ko.

"Good Morning baby!" Bati niya sa kabilang linya.
Naiimagine ko siya na nakangisi habang sinasabi ang Goodmorning baby.

Napasimangot naman ako.

Narinig ko ang kanyang halakhak sa kabilang linya. Bakit siya tumawa????

" I can imagine your cute frowning face baby. Hahahahah" sambit niya at humalakhak ng gwapong halakhak.

" Tsss.., Bakit ka napatawag ha? Ang aga aga! At tigilan ko na nga sabe ang kakatawag ng baby sa akin!" Sambit ko sa kanya ramdam ang inis.

" hahaha... by the way, maaga ang pasok mo ngayon? Sabay na tayo papuntang school." Sambit niya.

" teka nga...napapadalas na itong paghatid sundo mo ha. Baka isipin ng mga babae mo ay inaalila at ginagawa kitang personal driver." Ako.

" Wala akong mga babae..., maybe before...but Now I only have you. Dont mind them baby,ok? If love is work, then I am your loyal and passionate slave. You're my boss and I am happily employed to you." Sambit niya

Pagkasabi niya ng ganoon ay bumilis ang puso ko..ang lalim kasi ng sinabi niya.

"WHATEVER." sambit ko nalang sa kawalan ng isasagot at napansin ang pamilyar na bmw na papalapit. Natapos na ang tawag.

Bumaba si Cedric sa kotse. He looks so fresh at mamasa masa pa ang buhok.

"Hi." Nakangiti niyang sabi at tinitigan ako mula ulo hanggang paa.

" your skirt is a little shorter than the usual.... are you wearing shorts? I dont want someone who will see my baby's ribbon undies if ever this skirt is pulled down." Sambit niya.

Namula naman ang pisngi ko sa sinabi niya. Naalala ko kasi yung una naming pagkikita ng hinila niya ang palda ko at nakita ang panty ko.

" Ang manyak mo talaga! Pinaalala mo pa!" inis kong sambit ng maalala ang nangyari.

"What? It wasn't my fault if I saw your rinbon pant~~~." Sambit niya at bago pa niya matapos ang sasabihin ay tinakpan ko ang bibig niya.

"KAILANGAN MO TALAGA IPAGSIGAWAN NG KAY AGA AGA ANG DESIGN NG..... UNDERWEAR KO?!" Inis kong sigaw sa kanya. Nanlaki ang mata niyang kulay chocolate.

Kaagad napalayo ako sa kanya ng ma realize na masyado pala akong malapit sa kanya.

Tumawa siya bigla.

" Ok...I won't tell anyone. It's our secret." Bulong niya sabay kindat.

(=___=) dinadaan pa ako sa landi ng lalaking eto. Inirapan ko nalang siya.

"Let's go now?" Nakangiti niyang pinagbuksan ako ng pinto ng kotse niya.

Napatingin ako sa kanya at sa kotse..sigurado punuan ang jeep ngayin dahil araw ng pasukan. Mahihirapan akong makasakay ng jeep.

Naghihintay lang si Cedric at tinitignan ako. Para bang binabasa niya ang iniisip ko.

Nagbuntong hininga ako at naglakad na papasok sa kanyang kotse.

Pagkapasok ko ay kaagad siyang umikot sa driver seat. As usual, mayroon siyang ngiti sa kanyang mukha.

Pansin ko lang, kapag napapasakay ako sa kotse niya ay palagi siyang nakangiti.

Nagsimula na siyang magdrive at may napansin akong parang eggcheese sandwich na macdo. May maliit na ito na kagat. Tapos may nakatakip na coffee sa lalagyan ng inumin.

Doon ko napansin na medyo magulo ang mamasa masa niyang buhok at medyo mali pa ang pagkakabotones ng kanyang checkered polo.

" Do you want to have some music?" Tanong niya at napasilip sa akin tapos binalik ang tingin sa kalsada.

Hindi ako sumagot at nanatiling tinitignan ang kanyang maamong mukha. Siguro nagmamadali siyang pumunta dito kaya hindi siya nakapagbreakfast o kaya naayos ang damit niya. Naguguilty tuloy ako. Kahit hindi ko naman siya sinabihan na gawin ito, the fact na ginawa niya ito para sa akin ay nakakakonsensya.

" What's the problem baby? Hmmm?" Biglang tanong niya at tinigil ang kotse. Napatingin ako sa daan at nakita ko na red light pala.

" Wala naman...." sambit ko at umayos hg upo.

Tahimik niya akong tinignan na para bang inaalam ang iniisip ko.

Nang naggreen na ay nagdrive siya uli.

"C~CEdric..... kain ka muna.." sambit ko sa kanya.

" I'll eat after I drive you to school." Siya.

Napasimangot ako. Kasi naman nakakahassle ako sa kanya. Dapat kumakain siya at hindi nagdadrive para sa akin. Iisipin pa ng mga babae niya... inaalila ko na nga, ginugutom ko pa. Abay napakawalang puso ko naman ata?

Kinuha ko ang eggsandwich na nasa harap at mas binuksan ang bumabalot. Tapos sabay lahad sa may bibig ni Cedric.

"Oh...kumain ka. Baka mabangga tayo dahil pinagdrive kitang gutom." Sambit ko.

Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mukha at sandaling tinignan ako bago binalik ang tingin sa daan.

"AH~~" sambit ko sabay buka ng bibig para e encourage siyang kumain.

Nakita kong lihim siyang ngumiti bago kinagat ang sandwich.

"Sa susunod, huwag kang magdadrive sa umaga kung hindi kapa nagbre-breakfast. Kapag kalam ang sikmura mo, magiging dalawa ang paningin mo at baka ka maaksidente.Ako pa ang sisihin ng mga alagad mo" Sermon ko sa kanya habang siya'y ngumunguya.

Tumango tango pa siya para ipahiwatig na sangayon siya.

" Yes Baby Boss." Sambit niya at ngumiti ng wagas. Kitang kita ang pantay at malacolgate commercial na ngiti.

Ayan na naman ang mga kung ano anong tawag niya sa akin.

" Oh! Kain pa." Sambit ko sabay lahad ulit ng sandwich sa kanyang bibig.

"You can have some if you want." Sambit niya matapos ngumuya.

Bumugal ang kotse at huminto dahil pumula na naman ang roadlight.

"OK lang ako. Nakapagbreakfast na ako. Ikaw ang mas mahalaga ngayon.." sambit ko at nakita kong namungay ang tingin niya habang nakatingin sa akin.

May kakaiba sa kanyang titig sa akin. Walang salita na nagmula sa kanyang bibig pero ramdam ko ang intensidad ng emosyon na nakikita ko sa kanyang mga mata.

"B~BAKIt? M~may nasabi ba akong masama?" Pagtatanong ko sa kanya.

" It has been a long time...I almost forgot the feeling how good it is.. that someone considers me important and cares for me." Sambit niya at ngumiti sa akin.

Napakurap kurap ako dahil sa sinabi niya....alam kong may pinaghuhugutan siya.. na parang isa siyang rejected person.

" thank you baby...you always know how to complete my day with different dosage of you." Dagdag niya at ngumiti sa akin. Tapos ay kinuha niya ang inumin at uminom doon bago simulan ang pagdrive.

Ilang sandali pa ay nakarating na din kami sa skwelahan. Talagang may naka reserve talaga sa kanya na parking area.

Pinagbuksan niya ako ng pinto. Dahan dahan at palinga linga ako dahil ayaw kong may makakita lalo na ang fans niya...

Narinig ko siyang tumatawa.

" What's the problem baby? You look so cute when youre tense.hahahaha." sambit niya sabay halakhak.

Sinamaan ko siya ng tingin.

" At tuwang tuwa ka talaga? Alam mo naman ang mangyayari pag may nakakitang isa sa mga baliw na baliw sa iyo." Sambit ko at naglakad. Wala pang masyadong tao.

Napatayo na ako ng maayos at pinakawalan ang pinipigilan kong hininga sa tensyon.

Napatingin ako kay Cedric na mataman lang akong tinitignan. Kitang kita sa kanya ang pagkaliw aa ginagawa ko.

Tumalikod na ako at nagsimulang maglakad ng maalala ko na hindi pa ako nagpapasalamat sa kanya.

" Thank you nga pala Cedric. Sige alis na ako ha." Sambit ko sa kanya.

" No problem baby..." Malambing niyang sabi at namumungay na tinignan ako.

"U~una na ako. Bye." Sambit ko at tumakbo.

Nang medyo malayo na ako ay nilingon ko siya.Nakangiti siyang kumaway sa akin at nanatiling nakatayo lang sa gilid ng kotse niya.

Kaagad pinuntahan ko ang room kung saan ako may klase. Nandoon na si tessie at ang iba kong kaklase. Wala pa naman ang professor namin.

" Magandang umaga Tessie." Bati ko sa kanya sabay upo sa tabi niya.

" Good morning din. Kamusta ang weekends mo?" Tanong niya.

"AYOS naman... libre kita mamaya. Nakuha ko na sahod ko. " nakangiti kong sambit

"Uy! Bongga! Hihihihi.. Nga pala, nood tayo ng laro ni Brandon.. wala tayong class mamaya kaya may time ka makapanuod."sambit niya.

" Ok. Gusto ko din naman makita si Brandon maglaro." Pagsang ayon ko.

Maya maya pa ay dumating na ang teacher namin at nagsimula na ang klase.

Nang sumunod na klase ay wala ang prof namin kaya nagpasya kami ni tessie na kumain sa Cafeteria.

"UY! May chika akong nasagap. May mystery girl si Cedric ngayon....siya iyong nasa challenge list. balibalita, nasa architecture department siya. Wala nga lang akong ka ide idea kung anong year level...sana alam niya na Kapag napasagot na siya ni Prince Cedric, naku! End of the game na.tanggal na siya sa challenge list." Sambit ni Tessie.

Natigil bigla ang pagkain ko. May pakiramdam ako na ako ang tinutukoyn na Mystery Girl..dahil ako ngayon ang pinopormahan ng Cedric na iyon.

"A~ANO yung challenge list?" Tanong ko habang humihigpit ang hawak sa kutsara at tinidor.

" Ah, listahan yun ng mga babaeng target ng grupo ni Cedric. Sila yung mga babaeng mahirap suyuin pero bibigay din naman sa huli...katuwaan lang ng grupo ni Cedric. Grupo ng mga playboys eh. ." Sambit ni tessie at kumain.

Sinasabi ko na nga ba at pinaglalaruan lang ako ng Cedric na iyon! Na nagpapakasweet siya dahil parte ako ng challenge list niya! Isasama pa talaga ako sa koleksyon niya ng babae!

"A~ayos ka lang Coreen?" Nagaalalang tanong ni Tessie.

" Oo. Ayos lang." Sambit ko at pinilit huwag ipahalata kay tessie ang galit ko.

Narinig ko ang pagvibrate ng cellphone ko. Nakita ko ang message ni Cedric.

CEDRIC Mayabang

Hi baby, are you free later at lunch?

Manigas ka! Akala mo rereplyan kita?! Bahala ka sa buhay mo!

Naramdaman ki ang pagvibrate ng cellphone ko. Nanlaki ang mata ko ng makita ko na binigyan niya ako ng load....

1,000 pesos load! Alam niya kasing wala akong load. Binugyan niya ako ng load para hindi ko maidahilan na wala akong load kaya di ako naka reply.

CEDRIC Mayabang
Did you receive the load baby? I want to call you and hear your voice but you might be in trouble in class.

Kahit binigyan niya ako ng load ay di ko parin siya nireplyan. Akala ba niya madadala niya ako sa mga ganito?! Hindi ako mukhang load!

Binalik ko sa bag ang phone at nagpatuloy sa pagkain.

Habang naguusap o kaya nasa gitna ng klase ay ramdam ko ang sunod sunod na text ni Cedric.hindi ko iyon pinansin.

Nang matapos ang klase ko ay Tumunog ang phone ko sinyales na may tumatawag. Uminit ang ulo ko ng makita ang naka register na pangalan niya.

" Tessie Mauna ka na sa gym. Susunod ako." Sambit ko kay tessie.

"Ok. I rereserve kita ng upuan." Pagpapaalam niya.

Pagkaalis niya ay kaagad kinuha ko ang nagriring na phone ko..

"Hel~~~~"

"GO TO HELL you Manwhore! " sigaw ko at enend call ko siya. Mabuti nalang talaga at hindi ako nagpadala sa mga kalandian niya! sinilent ko ang phone ko para hindi siya makaistorbo. Plain silent at walang vibrate. Tapos nilagay ko iyon sa bag atbKaagad akong naglakad papuntang Gym. Manunuod ako ng laro ni Brandon.

Ang napili ni Tessie na pwesto ay ang malapit sa mga inuupuan ng players ng aming school.

" Maya maya papasok na ang mga players! " excited na sambit ni Tessie sabay linga sa entrance upang tignan ang pagdating ng players.

" Andyan na sila! Ang pogi talaga ni Brandon kapag nakajersey." Tili ni Tessie ng makita ang pagdating ng mga players.

Napatingin ako sa entrance at nakita ko si Brandon na may hawak na bola at may nakasabit pa sa balikat ang Nike sport's bag.

Tama nga si Tessie. Ang gwapo ni Brandon sa suot niyang jersey. Kaya umingay ang buong gym at sinisigaw ang pangalan niya ng halos lahat ng babae.

Ngumiti si Brandon sa kanila at kumaway ja siyang nagpalakas pa ng tili jg mga babae.

Nang makadating na siya sa silya na malapit sa amin ay kaagad nagtama ang aming paningin.

Napatigil siya sa paglalagay ng bag sa silya at bakas ang gulat sa pagkakita sa akin na kaagad napalitan ng saya.

"C~Coreen!" Masayang bati niya sa akin.

Ngumiti ako sa kanya. Kaagad siyang lumapit sa akin.

" Hi Brandon. Good luck sa laro! Galingan mo ha." Sambit ko.

Ngumiti siya ng malapad.

" thanks Coreen.. iinvite sana kita manuod kaso ang alam ko may sched ka kaya di ko nalang tinuloy." Sambit ni Brandon.

" Wala kasi si sir kaya napagdesisyunan namin ni Tessie na manuod. Nga pala, nakilala mo na ba ang kaibigan ko? Brandon, eto pala si Tessie. Tessie si brandon." Pagpapakilala ko sa dalawa.

Kaagad nagkamayan silang dalawa.

" Brandon!" Tawag ng isang medyo nakakatanda na lalaki. Malamang ang coach.

Nagpaalam muna si Brandon at pumunta na sa mga kasama niya.

" We need to win, I don't want to look bad ..." narinig kong sambit ni Brandon sa Chinito niyang ka teammate.

" Swerte mo Coreen! Kilala ka ni Prince Brandon! At talagang nilapitan ka!" Kinikilig na sabi ni Tessie.

" kaibigan ko si brandon at ang kapatid niyang si chesca tessie. Si Brandon ang unang naging kaibigan ko sa school bago kita makilala." Pagkukwento ko.

" Kaibigan lang ba? Pero iba ang tingin sa iyo ni Brandon ha...parang ang deep eh..." kinikilig na sambit ni Tessie sabay siko ng bahagya sa gilid ko.

Natawa nalang ako at napailing. Maya maya pa ay nagsimula na ang game. Tatalon talon kaming dalawa ni Tessie kapag nakakascore sina Brandon. Sinasabayan namin ang cheer ng mga fans ni Brandon.

Sa tuwing nakakatakbo siya malapit sa pwesto namin ay kumikindat siya..... sa akin. Lumalakas ang tili ng mga babae sa likod ko sa pagaakalang sa kanila kumindat si Brandon.

Naramdaman ko ang pamumula ng pisngi ko sa ginawang pagkindat ni Brandon. Bakit kaya siya kumikindat ng ganyan sa akin?

Nagpatuloy ang laro at sigawan.

" GO BRANDOOOOONNNN!!!!" Sigaw ko kasabay ni Tessie na nagchecheer din.

May naramdaman akong may mahigpit na humila sa aking braso.
" Ano ba?!" Inis na sambit ko at napalingon sa humawak ng braso ko. Nanlalaki ang mata ko ng makita ang gwapong mukha ni Cedric na may seryosong mga mata.

" C~cedric?" Naisambit ko at natulalang tumingin sa kanya. Kahit ang nasa paligid na mga babaeng nanunuod ay napatigil din sa pagtitili at napatingin kay Cedric.

Walang sali salita na hinila niya ako palabas ng gym.

Ramdam na ramdam ko ang galit niyangnpilit kinakalma. Ang higpit ng hawak niya sa palapulsuhan ko. Halos madapa ako sa paghihila niya.

" Ano ba! B~bitiwan mo nga ako!" Daing ko sa kanya pero parang wala siyang narinig.

Hindi ko alam kung saan niya ako dinala. Malayo na kami sa gym. Bigla siyang tumigil at kaagad na tinulak ako sa may puno. Halos masubsob ako doon kung nawalan ako ng balanse.

" A~ano bang problema mo?! " naisigaw ko sa inis ng makaayos ako ng tayo. Naumid ang dila ko ng lumapit siya at kinulong ako sa gitna sampaglapat ng dalawang braso niya sa puno. Wala akong choice kundi ang titigan siya. Seryosong seryoso ang mukha niya. Yung parang kahit anong oras ay sasabog siya sa galit at sasaktan niya ako.

"What was that all about? What is your problem?" Matigas niyang tanong at punong puno iyon ng kaseryosohan.

" A~anong ibig mong sabihin?" Tanong ko sa kanya. Tunog kinakabahan.

Tinignan niya ako ng matagal. Bumibilis ang tibok ng puso ko. Nagbago bigla ang kanyang mga mata... biglang lumamlam at oarang mata ng nasasaktan at sumusuko.

" Why are you mad at me baby? What did I do that made you angry?" Tanong niya na parang sumusuko at nagmamakaawa.

"Tigilan mo na ito Cedric...Ayokong maging isa sa mga babae mo. Ayaw ko ng larong nilalaro mo. Huwag mo akong pormahan dahil nachachallenge ka sa akin.. dahil parte ako ng Challenge list mo. Ayaw kong maging isang laro o laruan mo. Tao ako Cedric! Hindi isang laro! " Sambit ko at binigyan diin ang sinasabi ko.

" If this is all game, then you win... I'm the loser. I am wiling to loose to win you. And there's no list.... this is not a challenge baby...this is...love." sambit niya at tinignan niya ako sa aking mga mata.

Hindi ako makapagsalita... ang ibig ba niyang sabihin ay... mahal niya ako? Paano nangyari iyon? Hindi niya pa ako ganoon ka kilala. Hindi maganda ang pakikitungo ko sa kanya...

" Are you asking me my reasons why I say that this is love?" Biglang sambit niya na nababasa niya ata ang iniisip ko.

" This is love.. because I've never been this pathetic, crazy and helpless to anyone. The moment I heard you and felt you hated me...I almost gone out of sanity. I almost broke slowly and deeply. I had the greatest blow that almost killed me inside..I can't take this blow... you hating me.," sambit niya at bigla niya akong hinila at yinakap ng mahigpit.

" Please don't hate me baby....I'll be good and I'll behave... " sambit niya habang niyayakap ako.

Dapat ba akong maniwala sa kanya? Paani kung nagkukunwari lang siya at laro lang talaga ito? Na desperado siyang manalo na kaya niyang magpanggap na ganito?

Playboy siya...mapaglaro at maraming napaiyak na babaeng de hamak na mas maganda,mas sexy at mas may class... kung sila nga sinaktan niya, ako pa kaya?

Nakakatakot siyang mahalin o kahit magustuhan.

Tinulak ko siya at nakita ko ang pait sa kanyang mga mata.

" Cedric... you are mistaken.. All of this is new to you. Maybe you are amused and you mistaken this as love. This~~"

" This is my heart Coreen. I feel what I feel. The best person who understands and know what is happening to me is my self...." agao niyang sagot.

" I know I am known to be a playboy... a liar and I break the heart of others. But, I am a human too..I get tired and I change too...how am I going to prove to everyone that I am being real now? If everything I do, say and even think is already judge? Hindi na ba ako pwedeng maging tapat? O magmahal naman ng totoo this time? Ganoon ba ako kasama? .... kaya ko tanggapain yung paghuhusga nila, pero masakit pala na kahit ang babaeng pinapakitaan ko ng totoo ay hindi naniniwala.... you are like them. You just judge me so poorly and easily ." Sambit niya. Tinignan niya ako ng ilang sandali bago tumalikod at naglakad paalis.

========================================================
My lips are almost ripped because I've been smiling wide. It almost scare my friends. Tsk! All because because of that cutie patootie. Kahit hanggang ngayon ay kinikilig ako sa ginawa niyang pagaalaga sa akin. F*CK! I've been extra sensitive because of her. Yung pakiramdam na kinikiliti ka kahit hindi naman. Nagmumukha akong psychotic dahil ngumingiti o tumatawa ako magisa kapag naiisip ko siya. Ang mas malala pa, wala akong pakealam kung ganoon nga ang isipin nila.

" Aba..Ibang ngiti natin ah?" Biro ni James sabay tapik sa balikat ko.

" kanina pa yan...ayos ka lang ba rhys?" Tanong ni Andrew na kinakabahan pa talagang lumapit sa akin.

" He's fine dude. Mukhang nakascore eh." Tatawa tawang sambit ni James.

" oh? You mean to the new girl in the challenge list?" Tanong ni Andrew at prenteng umupo habang umiinom ng gatorade.

" Yup! He wouldn't smile if he haven't scored. Hahahaha. Rhys, ano naka homerun ka ba?" Tanong ni James at ginalawgalaw pa ang kilay.

"No...I will not force her or rush things. This time I want it slow." Sambit ko at sumandal sa sofa at kinuha ang cellphone ko.

To My baby

Hi baby, are you free later at lunch?

Nakangiti ako habang nagtitipa ng mensahe. Kahit kanina ko lang siya nakasama, na mimiss ko na siya. Kung pwede ko lang siyang itale sa katawan ko sana. Tsk... oo ganoon katinde ang pagka-addict ko sa kanya. Kahit masungit yun sa akin.

Hindi siya sumagot sa aking text. Baka walang load iyon? She's not a texter type. Sa ngayon may klase siya. Pagtumawag ako ay baka mapagalitan lang siya.

Well just try to shout at my baby, that teacher will end his career.

I gave her 1,000 worth of load. At least she could text me as much as she wants.

To My baby
Did you receive the load baby? I want to call you and hear your voice but you might be in trouble in class.

"Who is this new girl in the challenge list that makes Rhys to seriously play this game?" Tanong ni Andrew

" Mystery girl..from the architecture department. Hahahahah." Si James ang sumagot.

Natatawang iling nalang ako sa kanilang dalawa.

" Work Hard Dude! " kantyaw sa akin ni Andrew.

" Si Brandon pala gumo good boy na. Wala siyang bagong babae sa list niya." Narinig kong sambit ni James.

" There is. Kaso tumotorpe yung g*go. Hahahaha." Sambit ni Andrew at nagpakawala ng tawa.

" Where the hell is he?" Tanong ni James.
" He's working his a*s for the game later." Sambit ni Andrew.

" nga pala, ang ganda ng isang freshmen sa architecture department. Kaso parang neneng manamit. " ani ni Andrew

Napalingon ako at napatingin sa kanya.

" yung boobs dude ang ganda! At ang legs, f*ck! Ang kinis at ang haba! Parang ang sarap sa pakiramdam kapag nakapulupot sa bewang ko yung legs niya. Kahit neneng yun manamit, litaw na litaw ang ganda." ANDREW with his eyes turning hearts.

"Oh talaga? Sino yan? Siya ba ang nasa challenge list mo?" Tanong ni James kay Andrew

" Hindi. Hindi pa ako makakadagdag ng bagong babae sa list dahil hindi pa ako naka homerun kay Yvette." Sambit ni Andre at ngumisi.

"Pero sino yung sinasabi mo?Anong pangalan?" James

" Ah! Si Coreen Jimenez. ANG GANDA nun pare! She makes me hard everytime she walks near m~~~"

Hindi natapos ni Andrew ang sasabihin nang dumapo ang kamao ko sa pisngi niya. Bagsak siya sa upuan.

"F*Ck! What the f*ck is your F*cking problem!" Galit na sambit ni Andre. Kwinelyuhan ko siya

" you may f*ck and talk sh*ts to any b*tch you want. Just make sure Coreen is exempted. Do you understand? If you talk sh*ts about her, I'll gladly kill you without mercy you son of a b*tch." Sambit ko at binitawan ang kwelyo niya sabay alis sa tambayan.

Pumunta ako sa rooftop just to cool down my mind. Makakapatay ata ako ng tao kung hindi ko kaibigan ang nagsabi ng masama kay Coreen.

I keep on staring at the phone. I haven't receive any replies from her.

Maybe my baby is concentrating on her prof? Tsk.. my good baby girl. Hahahaha. Sige, maghihintay nalang ako hanggang sa matapos ang klase niya.

Hours past, halos matapos na ang araw ay mi isang reply ay wala akong natanggap sa kanya. Kahit lunch time na ay para akong tanga na nasa entrance at naghihintay sa kanya. Hindi siya pumunta. Then I send her text messages I no longer remember how many, and dialed her number. It's just ringing! Mababaliw na ako sa pag~aalala dahil baka may nangyaring masama sa kanya!

Sa di ko na mabilang na pag dial ng kanyang numero ay sinagot niya. Kaagad nagliwanag ang madilim kong araw.

"Hel~~~~"

" Go to HELL YOU MANWHORE!" Buong lakas niyang sigaw na halos ikabasag ng eardrums ko.

What? What was that about?!

Bago pa ako makasagot ay tinapos niya ang tawag.

What thef*ck was that?! I could sense that deep hatred in her voice.

I pulled my hair and closed my eyes as I try to review what i did this morning that made her angry.

F*CK! Wala akong makitang mali! Those were the best sweet moments! Sh*t! What did I do?

I dialled her number again and again. It's just ringing!

Mali ba na hinayaan ko siyang pakainin ako? Masyado ba akong mabilis mag drive kaya nagalit siya? What was the reason why she's mad?! Is it because I always smile?! I'm going crazy! Kahit ang pagngiti ko ay nasama na sa sinususpetsyahan kong ikinagalit niya!

I need to talk to her. Kaya ang ginawa ko ay nilibot ang buong school mahanap lang siya. Tapos nakita ko siya na nakatingin sa kay Brandon na kasalukuyang naglalaro.

F*ck! I want to kill brandon right now! What's with him for my baby to look at! Sh*t! Is it because she likes basketball players? Should I quit swimming team now?

"GO BRANDOOOOOON!" she shouted and f*ck! It hit me! Dapat pangalan ko ang sinisigaw niya!

I grabbed her arm and pulled her out of that gym. Is this the reason? I'm in swimming and she doesn't like it that is why she's mad at me?
If my baby likes basketball, then I'll be a basketball player!I'll transfer to basketball tomorrow. I'll have try outs tomorrow. I don't give a d*mn.

I pushed her to the tree.
" A~ano bang problema mo?! " she shouted. Her eyes are blazing angrily at me. Sh*t just tell me what I did and I'll correct it! Just dont be mad at me. I CAN'T take this blow.

"What was that all about? What is your problem?" I ask seriously.

" A~anong ibig mong sabihin?" She asked looking tense.

My heart hurts. She's afraid of me. I scare her and she's angry at me.

" Why are you mad at me baby? What did I do that made you angry?" I asked sincerely. My walls are down. I surrender.

"Tigilan mo na ito Cedric...Ayokong maging isa sa mga babae mo. Ayaw ko ng larong nilalaro mo. Huwag mo akong pormahan dahil nachachallenge ka sa akin.. dahil parte ako ng Challenge list mo. Ayaw kong maging isang laro o laruan mo. Tao ako Cedric! Hindi isang laro! " she answered.

So she heard about that stupid challenge list! Is she thinking that i am playing? Kung laro ito, matagal na akong nagpatalo sa kanya.
Matagal ko ng isinuko ang sarili ko sa kanya. I am willing to be her slave.

" If this is all game, then you win... I'm the loser. I am wiling to loose to win you. And there's no list.... this is not a challenge baby...this is...love."

Yes... this is all love. It may be unbelievable but it exist. I am crazy for this girl. I love this girl looking so confused at me right now.

" Are you asking me my reasons why I say that this is love? This is love.. because I've never been this pathetic, crazy and helpless to anyone. The moment I heard you and felt you hated me...I almost gone out of sanity. I almost broke slowly and deeply. I had the greatest blow that almost killed me inside..I can't take this blow... you hating me.," sambit ko at hindi ko na nakayanan kaya niyakap ko siya.

I missed her so badly today.

" Please don't hate me baby....I'll be good and I'll behave..." I whispered. I mean it.

She suddenly pushed me away. It almost crushed my heart. Is this a rewind? How the people I loved pushed me away because they want me away..

" Cedric... you are mistaken.. All of this is new to you. Maybe you are amused and you mistaken this as love. This~~" she said. Is she trying to convince me to go away?

" This is my heart Coreen. I feel what I feel. The best person who understands and know what is happening to me is my self...." i said and look to her eyes.

Many gave judgement to me that I am such a player and a liar. This is the first time I've been all honest to what I feel. Sadly, the woman I love only views me as a liar and just judge me like everyone else.

" I know I am known to be a playboy... a liar and I break the heart of others. But, I am a human too..I get tired and I change too...how am I going to prove to everyone that I am being real now? If everything I do, say and even think is already judge? Hindi na ba ako pwedeng maging tapat? O magmahal naman ng totoo this time? Ganoon ba ako kasama? .... kaya ko tanggapain yung paghuhusga nila, pero masakit pala na kahit ang babaeng pinapakitaan ko ng totoo ay hindi naniniwala.... you are like them. You just judge me so poorly and easily." I bitterly said and walked away.

========================================================

Author: ang sad naman. Huhuhuhu... masakit naman talaga na husgahan ka kaagad lalo na ng taong mahal mo. Huhuhuhu

Comments and votes are highly appreciated.

Fortsätt läs

Du kommer också att gilla

7.7M 223K 52
Rogue Saavedra, the arrogant city's young billionaire, becomes stranded on an unknown island. There he meets an illiterate jungle woman, Jane, who is...
282K 15.4K 28
It all started when rookie setter Seb Angeles misset the ball causing injury to their team's opposite hitter, Nico Almojer.
172K 3.1K 81
Apat na taon ng kasal si Shu sa isang lalaking ni minsan ay hindi pa niya nakikita o narinig manlang ang boses. Palibhasa ay hindi naman siya dapat a...
372M 8.9M 100
This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence...