pov. Avery
Een seconde lang kan je een speld horen vallen. Dan stuift iedereen uit een. Ze roepen door elkaar, maar alles gaat mij voorbij. Het enige wat ik scherp zie is Jesper. Zijnd hand ligt op zijn wang en het bloed druipt tussen zijn vingers door. Het zijn diepe sneeën.
We kijken elkaar recht in de ogen. Dan draaien zijn ogen weg en zakt tegen de muur aan.
Ik val op de grond voor hem neer. Een monster, dat is wat ik werkelijk ben. Ik neem het hoofd van Jesper in mijn handen. Zwijgend bestudeer ik zijn gezicht. 3 lange en diepe, erg diepe sneeën ruïneren zijn knappe gezicht.
Plots hoor ik voetstappen op het dak. Het klinkt zacht dus het lijkt meer op poten van een dier. Ik kijk omhoog en volg het geluid nauwkeurig. Ik ruik modder en hond. Plots nog een ander geluid. Gehijg bij de voordeur.
De geur verraad dat diegene binnen is. Het word steeds sterker en ook op het dak word het geluid luider. Gesnuffel en de pootjes op de vloer.
Het getik van nagels verteld dat hij steeds dichter bij is. Angstig hou ik Jesper dicht tegen mij aan en kijk hem aan. Plots opent hij zijn ogen en kijkt me aan. Vel goudkleurige ogen staren mij aan. Ik gil en sta op. Blijkbaar was dat het signaal voor Jesper om op te springen en een soort brul uit te stoten. Nou ja Jesper deed dat niet maar een grote donkerbruine wolf wel.
Plots komen er uit alle hoeken en gaten grote en kleine wolven gelopen.Het dak is open gemaakt en er springt een grijze wolf vlak voor mij. De rest gaat er in een halve cirkel omheen staan. Jesper doet een stap naar achter en buigt zijn hoofd.
Ik sta als een gek te trillen midden in een roedel wolven.
De grijze wolf begingt rondjes om mij heen te lopen en ruikt af en oe wat in de lucht.
Dan went hij zijn kop naar boven en jankt zachtjes. Door het gat van het dak komen 2 sterk uitziende mannen. Ik wil schreeuwen dat ze me moeten redden en zucht dan ook opgelucht als ze op mij af komen gerent. ''Dank..'' Midden in mijn zin pakken de mannen mij handen vast en maken ze vast op mij rug.
Zijn ze dan niet bang voor die wolven.
''Alpha, we moeten opschieten. We hebben een andere roedel geroken in de buurt''
De grijze wol knikt, huilt en dan zijn alle wolven inclusief hij verdwenen. De man achter mij stoot met zijn vuist tegen mijn slaap en het laatste wat ik zie is de grote donkerbruine wolf
woorden: 438
geschreven: 15/04/'17
dit korte stukje is omdat ik jullie beloofd had snel een hf en toen dacht ik... hmm ik heb niet zo veel tijd voor en lang hoofdstuk maar wel voor een hele spannede twist.
En tada mensen( of unicorns) hier is die dan
apllause graag,
dankje,
nee grapje.
We hebben de 2k!!!! Heb ik al verteld maar nou jaaaaaaa.
oke ik maak julie gek h
doei peeps
Oja, miss als jullie het leuk vinden komt er een Q&A zet in de rea's als je dat wil!
Zo niet, dan ben ik gewoon nietinteresant genoeg
joke! byyye
xxx unicornxpower