"ate naman eh, sabihin mo nga kong na pano ka. Iniwan lang kita saglit at pagbalik ko nagkakaganyan kana? Ate please. May nanggulo sayong sira ulo dito, nadukutan kaba? "
Lalong nagtaka ako dahil hindi nya sinasagot din ang mga tanong ko at di rin nya ako kinikibo.
Napabuntong hininga na lang ako at napaupo sa kanyang harapan hawak ang kanyang kamay na napatung sa ibabaw ng lamisa.
Ngunit bigla syang bumitiw sa aking pagkakahawak. Syempre nagulat ako at may halong pangamba baka iyon na ang huli naming pagkikita.
At pagkatapos nyang bumitiw may ibinulong sya sa akin "ano ito kuya? " sabay labas sa isang maliit na kahon. Mangiyak-ngiyak pa ang kanyang mata ng ginawa nya yon.
"A-ah,"pautal-utal ko pang sagot sa kanya, "a-ah iyan ba? Hehehe bakit mo ba binuksan di ba ang sabi ko tsaka mo na yan buksan? "
"nasasabik kasi ako eh kaya binuksan ko. Luko ka pinahirapan mo ako dito. Bakit ba binalot mo talaga to ng maigi?
Pagbukas ko sa isa eh may nakabalot pa palang iba. "
"maraming beses ko yang binalot para di mo talaga malaman ang laman, ngunit ang daya mo naman, di mo tinupad ang usapan. Kaya buksan mo na ngayon yang maliit na box. "
Pagbukas nyay may tumulong kunting luha sa kanyang mga mata at bigla nya akong niyakap.
Pagkatapos ng ginawa ko'y ibinulong ko sa kanya ang nais kong sabihin sa kanya.
"I give you this does not mean that I already owned your life but I give you this gift just to symbolized that my feelings for you is true. Don't think na tinalian na kita dahil sa pinapakita ko sayo't naiibibigay. You still have your freedom and your choice."
"thank you kuya. "
"ti amo. "
"i love you too kuya. "
Pagkatapos nun ay nagpasya na kaming gumala ulit pagkatapos ay hinatid ko sya sa sakayan ng bus.
"thank you for this day kuya", at sabay biso sa pisngi.
"mag-iingat ka sa pag-uwi at i-text mo ako pagdating mo sa inyo".
"opo" sabay panhik sa bus at kumaway, "i love you."
"i love you too ate".
Pagkatapos nun ay umuwi na rin ako.