Highest ranking #10
Kayo ang inspiration ko. Huwag sana kayong magsawang sumubaybay sa kanila.
My Snobbish Heart - Teen Fiction
The Black Archer - Fantasy
~¤💞¤~
Nakakailang room pa lang ang nababawas sa mga binigay ni Thalia at pagod na pagod na ko. Ang bigat pa nitong tinutulak kong cart na lalagyan ng mga cleaning tools ko. Hindi ko maisip na nagawa ko ang trabahong ganito. Hindi ko naman sinasabing hindi marangal ito pero nag-aral ako at ang mga kasama ko para makakuha ng magandang trabaho.
Siya lang ang nakapagpagawa sakin nito kaya hindi ko matanggap na wala akong magawa ngayon. Masyado niya akong pinapahirapan na kahit kaibigan ko ay nagawa niya ang ganitong bagay na wala naman silang kinalaman sa alitan namin. Hindi siya lumaban ng patas at tinulungan pa siya ng daddy ni Clyde na hindi man lang nagdalawang isip na tanggapin na pahirapan ako.
"Bakit ang gulo naman dito? Sinabi ni Thalia na imomonitor ko kung malinis, wala naman siyang sinabi na talagang ako na maglilinis ng bawat room dito."
Sa mga naayos ko ng room ay hindi naman masyadong magulo kaya natatapos agad ako. Ito na ang unang napuntahan kong sobrang gulo. Wala man lang bang pupunta dito para tulungan ako.
Lumabas ako para maghanap ng ibang chambermaid na pwede kong mahingan ng tulong. Oras ang itatagal ko kung ako lang ang maglilinis. Iniwan ko muna ang cart ko sa loob at sinarado ito.
Nasaan na ba ang mga tao dito? May nakita akong babae na nakauniform at sinundan ko. Bigla na lang nawala. Lumiko ako at nakitang pumasok ito sa isa pang silid. Nagmamadali ito.
"Miss!"
Hindi ito tumigil at sinarado ang pinto. Hindi niya ba ako narinig? Bukas pa naman yung pinto ng tawagin ko siya kaya maririnig niya pa ako. Hinayaan ko na lang at naghanap ulit ako. Malapit na ako sa iniwan kong room kanina pero wala pa rin.
May narinig akong nag-uusap kaya sinundan ko. Tumigil ako ng marinig ko ang pinag-uusapan nila.
"Nakita mo ba yung kasama ni Ma'am Thalia kanina?"
"Sino? Ang dami kaya niyang kasama kanina."
"Yung babaeng nakasalamin. Yung maputi at matangkad pero manang kung manamit. Nakita mo?"
"Oo. Bakit ano ang tungkol sa kaniya?"
"Pinapasabi ni Ma'am na huwag nating papansinin ang babaeng yon kapag nakita natin. Hindi rin dapat tayong makialam sa mga nakaassign sa kaniya."
"Ano kaya ang ginawa niya parang may galit sa kanya si Ma'am."
"Huwag mo ng alamin kung ayaw mong matanggal sa trabaho. Layuan natin ang babaeng iyon para hindi tayo mapagalitan."
Iniwan ko sila at bumalik sa room. Kaya naman pala lumalayo sila. Siya na naman ang dahilan. Sinabi pa niyang pwede akong magtanong sa ibang tao tapos pinagbawalan naman niya.
Kinuha ko na ang mga gagamitin ko at sisimulan ko na. Wala akong makukuha tulong sa iba at dapat kayanin ko ito para hindi masiyahan si Thalia sa mga ginagawa niya sakin.
Sana umuwi na si Clyde. Alam kong hahanapin niya ako at kapag nalaman niya na nandito ako ay aalisin niya ako sa lugar na to. Makakabalik na kaming lima sa Villacorte.
Pumasok ako sa kwarto at ang gulo ng kama. Nagkalat ang mga damit sa lapag. May mga wrappers rin ng mga junk food na hindi man lang itinapon sa trash can kaya nagkalat ang mga tira nito.
Dalawang card na lang at matatapos ko na ang kalahati ng binigay ng babaeng yon. Akala niya siguro ay hindi ko matatapos ang pinapagawa niya. Napahawak ako sa tiyan ko ng kumulo ito. Nakaligtaan ko ng kumain ng lunch sa paglilinis. Nagugutom na ko. Iniwan ko sa isang tabi ang cart ko. Kakain muna ako bago ako maglinis ulit. Hindi ko na kaya at nanlalambot na ko.
Lumabas ako ng hotel at naghanap ng restaurant. Malapit ang mga pools kaya tiningnan ko kung makikita ko sila Kim at Laurel. Aayain kong magmeryende. Nakalagpas na ako pero hindi ko man lang sila nakita.
Naghanap ako ng bakanteng table at umupo ako ng makakita ako sa bandang dulo. Umorder ako ng heavy meal para magkalaman na ang sikmura ko. Sumasakit na rin kasi dahil sa hindi ako kumain ng breakfast at lunch.
Nilagay ng waiter ang order ko at nagsimula na ako. Mas lalo akong nagutom ng maamoy ko ito. Nakakalahati ko na ang mga order ko ng may dumating at umupo sa bakanteng upuan sa harap ko.
"Ang galing mo naman, Cassandra! Nakuha mo pang kumain dito at iniwan ang trabaho mo."
Pinunasan ko ang bibig ko ng napkin at hinarap ito. Ano na naman ba ang problema niya!
"Nang dahil sa pinapagawa mo ay hindi ako nakakain kaya ginagawa ko ang bagay na hindi ko nagawa kanina."
"Sumasagot ka pa! Ganyan ba ang ginagawa mo sa Villacorte? Oras ng trabaho mo tapos bigla ka na lang umaalis at hindi tinatapos ang pinapagawa sayo."
"Malapit ko ng matapos, Thalia, ang sinasabi mong pagmonitor ko ng mga room kaya pwede bang iwan mo ako dito? Kailangan ko naman kumain at mula pa kaninang umaga ay wala pang laman ang sikmura ko!"
"Wala akong pakiaalam kung hindi ka kumain ng buong araw. Gawin mo ang inutos ko sayo! Ako ang masusunod dito kaya kapag sinabi kong bumalik ka ngayon, babalik ka!"
Hindi ko siya pinansin at pinagpatuloy ang pagkain ko. Nakakawala siya ng gana sa pagsigaw niya. Dapat maubos ko ito para hindi sayang ang order ko.
"Hindi mo ba narinig ang sinabi ko, Cassandra?! Bumalik ka sa hotel at tapusin mo ang paglilinis!"
Hinayaan ko siyang magsisigaw. Siya naman ang mapapagod at hindi ako. Napansin ko na may tumitingin na sa gawi namin dahil sa lakas ng boses niya. Hindi ba siya nahihiya sa ginagawa niya. Naturingan na manager ng resort pero nag-eeskandalo sa simpleng bagay lang.
Napatayo ako ng maramdaman ko ang malamig na tubig sa damit ko. Basang basa ang damit ko at pati ang palda ko ay nadamay.
"Siguro naman ay magtatanda ka na, Cassandra. Ayoko sa lahat na hindi nakikinig at sinusuway ako. Enjoy your food."
Pinatawag niya ang waiter, "Bigyan mo nga siya ng bagong tubig. Nadulas kasi ang kamay ko at natapon sa kaniya."
Umalis ito na natutuwa sa ginawa niya sakin. Nakita ng maraming tao ang sadyang pagsaboy niya sakin ng tubig. Hindi ko na hinintay ang pagdating ng waiter at nag-iwan na ako ng bill sa table ko.
~¤💞¤~
Nakahiga ako sa kama ko habang hinihintay na bumalik ang mga kasama ko. Natapos na ang mga trabaho namin at nagdesisyon na magsama sama muna kami sa room namin bago matulog.
Pumasok silang may dalang pagkain. Tumayo ako at tinulungan silang iayos ang mga dala nila.
"Bakit ang dami niyong dala?" Binuksan ko ang mga styro.
"Sabay sabay tayong kakain ngayon." Sabi ni Hanz.
"Sinabi niyo na kumain na kayo. Nagugutom ulit kayo?"
"Ikaw ang dapat naming tanungin. Hindi ka nakasabay ng lunch sa amin at hindi ka rin sumabay ng dinner. Magtapat ka nga, Cassandra, nagpapakamatay ka ba?" tanong ni Kim.
Umupo ito sa tabi ko at naglagay ng kanin sa pinggan ko. Siya na rin ang naglagay ng ulam na binili nila. Tumingin ito sa akin at tinaasan ako ng kilay. Galit siya kapag ganito ang ginagawa niya.
"Ano pa ang hinihintay mo? Gusto mo bang subuan pa kita bago ka kumain?"
Umiling ako at sumubo. Ang huling kain ko ay kaninang hapon na pinahiya ako ni Thalia. Ayoko ng lumabas at baka makilala ako ng mga taong nasa restaurant rin.
Nakalahati ko na ang pagkain ko ng magsalita ang katabi ko, "Nalaman namin ang nangyari sayo kanina, Cassandra."
"Pinuntahan mo sana kami para kami ang gaganti para sayo!" sabi ni Laurel.
"Hayaan niyo na lang siya. Kapag gumanti pa kayo sa kanya ay kayo naman ang gawan niya ng masama. Ayoko naman na kayo ang ipahiya niya sa ibang tao. Mas mabuting ako na lang basta huwag lang kayo."
Pinagpatuloy ko ang ginagawa ko. Hindi na sila nagsalita at kumain na lang rin. Ayokong madamay pa sila. Nadamay na nga sila sa galit ni Mr. Villacorte kaya huwag ng pati sila ay pag-initan ni Thalia.
Bumalik na sa kwarto nila yung dalawa at ako na lang nagprisinta na magligpit sa pinagkainan namin. Nilibre na nila ako ng dinner kaya ito na lang ang magagawa ko para sa kanila.
Pumasok ako sa kwarto at nakaligo na sila. Kumuha ako ng damit para maglinis na rin ng katawan. Bakit kaya ang tahimik ng dalawa? Mula pa ng matapos kaming kumain ay hindi ko na silang narinig na magsalita.
Natapos ako at nakitang nakaupo sila sa mga kama nila. Tinanggal ko ang salamin ko at nilagay sa side table.
"Bakit hindi pa kayo natutulog?"
"Lumapit ka nga samin, Cassandra. May itatanong lang kami sayo."
Umupo ako sa kama ni Laurel. Lumipat rin si Kim para nakaupo kami sa iisang kama.
"Ano ang trabahong binigay sayo ng Thalia Impakta na yon?!"
"Sa hotel."
"Kailan pa naging trabaho ang hotel?! Maging specific naman ang sagot mo. Kanina pa kaming nag-iisip kung ano ang inutos sayo!" nakakatakot si Kim kapag ang taray na niyang magsalita.
"Nagmomonitor ako ng mga hotel rooms."
Napahigpit ang pagkakahawak niya sa unan. Lumayo ako ng konti sa kanya at baka gawin niya ang ginawa niya kay Laurel sakin.
"Tatanggalan ko ng buhok ang babaeng yon. Pinapaganda pa niya nga trabaho natin. Helper at tagalinis ang binigay niya. Dapat magreklamo tayo!"
"Kanino tayo magrereklamo, Kim? Siya ang nakakataas dito. Walang epekto kahit magreklamo tayo." tama ang sinabi niya. Baka hindi pa makinig iyon sa reklamo namin.
"Sinabi ko bang sa kanya? Pwede naman tayong magreklamo kay Ma'am Vivian. Hindi tama itong ginagawa sa atin. Nasa finance tayo tapos pinatapon tayo dito para maging katulong!"
"Sa tingin ko, wala rin magagawa si Ma'am, Kim. Under siya kay Mr. Villacorte, kahit head siya ay wala pa rin siyang magagawa sa desisyon ng daddy ni Clyde." Malalaman pa na nagrereklamo kami at madagdagan pa ang galit niya sakin.
"TAMA! Ang galing mo talaga, Cass! Alam ko na kung kanino tayo magrereklamo."
"Kanino?"
Lumapit ito sa bag ko at may hinahanap sa loob. Anong ginagawa niya sa gamit ko? Nakita kong hawak niya ang cellphone ko at binigay sa akin.
"Tawagan mo si Sir Clyde. Sa kaniya tayo magsusumbong sa pinaggagawa ng Thalia Impakta na yon."
Ngayon ko na lang ulit nahawakan ito. Hindi ko na napansin sa sobrang gulo ng isip ko sa sitwasyon namin. Tinignan ko kung may text or call mula rito. Nadismaya ako ng wala man akong natanggap.
"Anong nangyari sayo? Tawagan mo na si Sir."
"Wala akong natanggap mula sa kanya, Laurel. Hindi rin ako pwedeng bigla na lang tumawag sa kanya at baka nasa meeting siya. Ang sabi niya, siya na lang ang tatawag sakin."
"Mag-iwan ka na lang ng text message sa kanya. Mababasa ni Sir yon kapag natapos ang meeting niya. Malaman lang niya na nandito ka sa Palawan at pinapahirapan ka ng kababata niya."
Tumingin ako kay Kim at sang-ayon siya sa sinabi ni Laurel. Sana nga mabasa niya agad ito. Pero kung hindi man, hindi sana magtagal iyon para makauwi kami. Unang araw pa lang ay ganito ang pinapagawa, ano pa kaya ang susunod na mga araw.
To: Clyde ko
Hi, baby! I hope you can finish your meetings and you can go home as soon as possible. I'm sorry, Clyde, kung hindi kita masasalubong sa pagbabalik mo. Nandito kami sa Palawan at nakaassign kami sa resort niyo. Nandito rin si Thalia at siya ang manager. I really miss you, baby. Take care and I love you.
Sana ay mabasa niya ito. Sapat na malaman niya na nandito ako. Ayokong magsumbong sa kanya at baka makaapekto sa kanya kung iisipin pa niya ang kalagayan ko.