Dear sweetcakes,
Wuhooooo!!! Yesss!!! Finally, natapos ko rin ang book na to. Super thank you talaga sa lahat ng sumusuporta at sa walang sawang pagsubaybay sa lahat ng sinusulat ko.
I know I'm not a good writer. Hindi po ako professional. Wala akong proper training sa pagsusulat. In short, writing is just my stress reliever. Though minsan, medyo nakaka-stress din sya pero dito ko naibubuhos ang pagkainip ko sa buhay.
There are people na walang sawa din sa pagtatanong kung paano ko nagagawang magsulat ng magagandang story... And to be honest, di ko mapigilang hindi matawa.. Wenks! Baka naman nagkamali lang sila ng taong tinatanong. Ako? Magaling magsulat? wahahaha!!! That's quite flattering! For me, my stories are lame. haha! Sa bus lang po ako nagsusulat everytime na uuwi ako at papasok sa office. At sabi ko naman po sa inyo, stress reliever ko lang po ang pagsusulat. Kung may hindi ako kayang i-give up sa mga hobbies ko, eto yun. Part na ng buhay ko ang lapis at papel.. (Ay! Mali.. Ballpen pala.. hehe)
Pero to answer that question... hehehe.. di ko rin alam kung paano ko sya nagagawa.. Basta once na nakabuo ako ng plot sa isip ko, tuloy tuloy na ang ideas na naiisip ko. At kapag nangyari yun, kailangan ko na syang isulat agad or else, makakalimutan ko sya. Dakilang makakalimutin po ako. At hindi ako proud. haha!
These past weeks, busy ang lola nyo kaya super thankful ako kasi naghihintay pa rin talaga kayo sa updates. Medyo may pagkabampira po kasi ako kaya tulog ako sa umaga at sa gabi ako naghahanap ng biktima.. hahahaha!!! But kidding aside, kahit naman po ganyan ang sched ko, gumagawa pa rin ako ng paraan para makagawa ng updates.. Yun nga lang, putol putol sya... Hindi ko na magawang isang bagsakan ang pagsusulat ng isang chapter lang. That's why it took me days before I post the latest update.
Maraming thank you ulit sa lahat ng nagbabasa. Nakakatuwa lang tingnan ung progress ng story na to na ni sa hinagap hindi ko naisip na darating sa puntong maraming magbabasa ng sinulat ko... Akala ko, forever na akong magiging invisible dito sa watty.. hahaha!!! Kaya utang na loob ko po sa inyong lahat to.
I wanna thank all the people na walang sawa sa pagmo-motivate sakin. Gusto ko sanang isa-isahin kaso sobrang dami nyo e.. Baka umabot sa ilang page ang part na to.. hahaha!!!
Pero alam nyo na po kung sino sino kayo. And always remember that Ate Cass loves you soooooo much!!!!
O tama na nga.. Masyado na akong nagiging madrama sa buhay.. Hindi ako to! hahahaha!!!
Thanks a lot, guys! Please keep on supporting my works and I'll write more stories in return... Love yah!
TO BE PUBLISHED SOON!!!
Hugs and Kisses,
Ate Cass ♥