Μετά απο δυο ώρες περίπου τα κορίτσια άκουσαν τα κλειδιά στη πόρτα και αυθόρμητα όλες μαζί σηκώθηκαν όρθιες.Η μια δίπλα στην άλλη με τα μάτια καρφωμένα στην είσοδο.Ο Έρικ με το Στηβ μπκήκαν μέσα και τις κοίταξαν.''Ο Στηβ''ψιθύρισε η Νέλη βλέποντας δυο φρέσκα σημάδια στο πρόσωπό του ''Ναι ο Στηβ''επιβεβαίωσε η Άννα.''Μη ψιθυρίζετε''τους έκανε παρατήρηση ο Έρικ για να τις πειράξει.Η Νάντια έσκυψε το κεφάλι και γυρνώντας τη πλάτη της απομακρύνθηκε λιγάκι.Ο Στηβ τη πλησίασε και αγγίζοντας το μπράτσο της την έκανε να γυρίσει σε εκείνον.Η καρδιά της χτυπούσε γρήγορα και τα μάτια ήταν οπουδήποτε αλλού εκτός απο αυτόν.Ήσυχο πλάσμα,φοβισμένο...σκέφτηκε ο Στηβ και βάζοντας τα χέρια του απαλά στη μέση της τη σήκωσε και τη πήγε μέχρι το πάγκο της κουζίνας.Καμιά άρνηση,καμιά απολύτως αντίδραση δε του έδειξε.Τα πόδια της κολλημένα μεταξύ τους και εκείνος μπροστά της να τη παρατηρεί.Έβαλε τις παλάμες του στα γόνατά της ''Χαλάρωσε''είπε και απαλά τις άνοιξε τα πόδια βάζοντας το κορμί του ανάμεσα.Έπιασε τη μπλούζα της και τη σήκωσε λιγάκι.Το πρόσωπό της αμέσως γύρισε στο πλάι.Ο Στηβ έβγαλε απο τη τσέπη του μια αλοιφή που είχε πάρει απο τη σχολή και παίρνοντας λίγη με τα δάχτυλά του την έβαλε πάνω στη κοιλιά της.Αντέδρασε αμέσως στο άγγιγμα και απο το σφίξιμο ένιωσε πόνο που φάνηκε στην έκφραση του προσώπου της.Ο Στηβ την άπλωσε προσεκτικά και κατέβασε τη μπλούζα της.Εκείνη ακόμα δε τον κοιτούσε και αυτός της γύρισε το πρόσωπο απαλά με το χέρι του.Τα βλέμματα συναντήθηκαν,δυο μεγάλα μελί μάτια τον κοιτούσαν επιτέλους και πλησίασε λίγο παραπάνω.Ακούμπησε τα χείλη του στα δικά της και η Νάντια έμενε ακίνητη.Το στόμα της κλειστό και ο Στηβ δε τη πίεζε και απλά περίμενε.Όταν ξαφνικά τραβήχτηκε και γύρισε ξανά απο την άλλη ''Δεν είμαι αυτή που θες''του είπε.Εκείνος μισογέλασε ''Εντυπωσιακό!''πέταξε σιγανά ''Και ξέρεις τι θέλω?''τη ρώτησε αμέσως μετά.Το κορίτσι κατάπιε με δυσκολία ''Ξέρω τι ΔΕΝ θες''τόνισε.Ο Στηβ έκλεισε το πρόσωπό της στις παλάμες του και την ανάγκασε να τον δει ''Τι δε θέλω?''ρώτησε ήρεμα.Το ύφος της άλλαξε,πονεμένο,απογοητευμένο ''Μια χτυπημένη πόρνη''απάντησε και τα μάτια βράχηκαν.Αυτός στήριξε το κορμί του βάζοντας τα χέρια του δεξιά και αριστερά απο το σώμα της, πάνω σε εκείνο το πάγκο.Το κεφάλι έπεσε ανάμεσα ''Σε ρώτησα εγώ τι έκανες?''τον άκουσε να λέει και τα μάτια του έπεσαν πάλι πάνω της.Δε του μιλούσε, ούτε η ανάσα της δεν ακουγόταν και απλά σκούπησε τα μάτια της που είχαν γεμίσει πια.''Απο δω και πέρα με νοιάζει τι θα κάνεις,όχι τι έκανες πριν σε γνωρίσω.Εκτός και αν δε με γουστάρεις και απλά βρήκες δικαιολογία''της εξήγησε.Η Νάντια δε πίστευε αυτό που άκουγε.Νόμιζε πως ήταν ψέμμα,νόμιζε πως κάποιος της έκανε πλάκα,ένα όνειρο που σε λίγο θα ξυπνούσε και εκείνο θα χανόταν.Αργά κίνησε το σώμα της κοντά του και αυτή τη φορά άγγιξε αυτή τα χείλη του Στηβ.Η παλάμη της στο μάγουλό του και το στόμα της άνοιξε για να του δοθεί.Της έδειξε πως ένα φιλί μπορεί να είναι το ωραιότερο πράγμα.Και κλείνοντας τα μάτια της το ένιωσε βαθυά μέσα της.Τα μαλακά χείλια του δε τη πονούσαν,τη χάιδευαν όπως της άξιζε και η γλώσσα του δεν ήταν βίαιη αλλά τη προκαλούσε με έναν τρόπο που ανατρίχιαζε όλο το κορμί της.Ένας μικρός αναστεναγμός της ξέφυγε και πρόδοσε την απόλαυση που της χάριζε.Ο Στηβ χαμογέλασε ικανοποιημένος.
Η Νέλη με την Άννα και τον Έρικ τους κοίταζαν σα χαζοί χασκογελώντας.''Συμβαίνει κάτι?''τους πέταξε εκείνος υψώνοντας το τόνο της φωνής του αλλά έχοντας ακόμα τα μάτια του στη Νάντια.Αμέσως αυτοί έκαναν τους αδιάφορους αλλάζοντας στάση ''Μας τσάκωσε''είπε η Άννα και γύρισε απο την άλλη.Εκείνο το πρωινό ήταν τόσο διαφορετικό για όλους.Κάτι άλλαζε,κάτι καλό ξεκινούσε μέσα στις δυσκολίες και τα προβλήματα και αυτοί οι πέντε άνθρωποι το καλοδέχτηκαν.
Ο Στηβ και ο Έρικ αποφάσισαν να πάνε για προπόνηση ''Θα έρθουμε και εμείς''πετάχτηκε η Νέλη και έκανε τον Έρικ να την κοιτάξει έντονα.Γλύκανε το ύφος της αμέσως ''Θα βαρεθούμε εδώ μόνες μας.Δε θα σας ενοχλήσουμε καθόλου το υπόσχομαι''δήλωσε για λογαριασμό και των άλλων δύο.''Εντάξη''αποφάσισε ο Στηβ να συμφωνήσει και η Νέλη χαμογέλασε πλατυά ''Τυχερή''της είπε ο Έρικ και σε πολύ λίγο ξεκίνησαν όλοι μαζί για τη σχολή.Η Άννα είχε ξαναπάει αλλά η Νέλη που το έκανε πρώτη φορά κοιτούσε τριγύρω με ανοιχτό το στόμα.Τόσοι άντρες μαζεμένοι ξεσπούσαν τη δύναμή τους όπου έβρισκαν.Άλλοι μεταξύ τους,άλλοι σηκώνοντας βάρη και άλλη να τσακώνονται με αντίπαλο έναν άψυχο σάκο.''Δε πιστεύω να γλυκοκοιτάς κανέναν''της είπε ο Έρικ βλέποντας το ύφος της.
Με τον ξάδερφό του ετοιμάστηκαν και αφού έβαλαν γάντια μπήκαν οι δυο τους στο ρινγκ.Τα κορίτσια πλησίασαν κοντά και στήθηκαν για να παρακολουθήσουν ''Μη με λυπηθείς.Ρίξε μου δυνατές''ζήτησε ο Έρικ απο τον Στηβ ''Τι?''ρώτησε εκείνος έκπληκτος ''Θέλω να δω τη θα κάνει η Νέλη''του ψιθύρισε κλείνοντας του το μάτι πονηρά ''Καλάααα''απάντησε ο Στηβ και ξεκίνησαν.Στην αρχή οι κινήσεις ήταν χαλαρές και γρήγορα όλα άλλαξαν.Σε κάθε χτύπημα η Νέλη έσφιγγε το πρόσωπό της και η Νάντια τίναζε το σώμα της σα να πονούσε η ίδια.Το χέρι του Στηβ σηκώθηκε και έπεσε με δύναμη στο πρόσωπο του Έρικ.Εκείνος είχε αφήσει το σώμα του ελέυθερο επίτηδες και έτσι έπεσε βίαια κάτω.Μια κραυγή απελπισίας βγήκε απο το στόμα της Νέλης που έβαλε τα κλάματα αμέσως και γύρισε να φύγει.Ο Στηβ έδωσε το χέρι στο ξάδερφό του ''Μαλάκα''τον έβρισε και βγάζοντας τα γάντια πήδηξε για να φτάσει τη Νέλη.Όταν τη γύρισε εκείνη του άστραψε ένα δυνατό χαστούκι ''Ουάου''είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του ''Τον χτύπησες''του έλεγε μέσα απο το κλάμα της ''Έλα κοριτσάκι μου,δεν έπαθε τίποτα.Δες και μόνη σου.''τη καλόπιανε ο Στηβ και κρατούσε το σώμα της που τρανταζόταν.Ο Έρικ πλησίασε καμαρωτός ''Μωρό μου''της είπε και εκείνη γύρισε απότομα ''ΦΥΓΕ!''φώναξε και τον άφησε έκπληκτο ''Εγω?''αναρωτήθηκε ''Ναι εσύ''απάντησε ''Φοβήθηκες μάτια μου?''ρώτησε χαμογελαστός και τη νευρίαζε καθώς διέκρινε την ικανοποίηση στα μάτια του.Και έτσι όπως κοιτάζονταν η Νέλη άξαφνα έβαλε το χέρι στη κοιλιά της και λυγίζοντας το σώμα έβγαλε έναν ήχο πόνου. ''ΝΕΛΗ!''πέταξε ο Έρικ σοκαρισμένος πιάνοντας τη.Εκείνη αργά όρθωσε το κορμί της ''Φοβήθηκες μωρό μου?''τον ρώτησε ειρωνηκά.Τα μάτια του γούρλωσαν και η καρδιά δεν είχε επιστρέψει ακόμα στη θέση της.Γύρισε τη πλάτη του και η τιμωρία της Νέλης έκανε τα γόνατά του να τρέμουν ''Γαμώ τη τύχη μου Νέλη!''αναφώνησε και έκατσε σε έναν πάγκο σκύβοντας εξαντλημένος το κεφάλι.
Η Νάντια βρισκόταν ακόμα στη θέση της και τα μάτια του Στηβ έψαξαν να τη βρουν.Ένας απο τους άντρες στεκόταν μπροστά της σε απόσταση αναπνοής και της μιλούσε.Τα φρύδια του Στηβ ενώθηκαν και άρχισε να πλησιάζει.Απο το ύφος της κατάλαβε πως κάτι δε πήγαινε καλά.Όταν έφτασε κοντά ήρεμος ρώτησε ''Τι συμβαίνει?''.Ο άντρας γέλασε ''Που το ψώνισες το πουτανάκι?''του πέταξε και μαγικά το σώμα του μεγάλωσε.Οι μυς έσφιξαν,οι φλέβες πετάχτηκαν και το βλέμμα του έκανε τον άντρα να ξεροκαταπιεί.Δε χαμογελούσε πια!