.Part 1....ကေလး
"အင့်....ဟင့်...."
အခုတေလာ သူ့စိတ်တွေ အင်မတန်အရိုင်းဆန်စွာ ထကြွနေ၏။ ဒီရက်ပိုင်းမှသာ အာသာဖြေမှုတွေက အားမလိုအားမရစြာ ခဏခဏလုပ်နေမိသည် ။ ဒီလထဲ ပိုဆိုးစြာ အောက်ပိုင်းမှာ ဖြေလျော့ရသည်မှာ ညတိုင်းလိုလိုပင် ။ ဒီနေ့စောစောအိပ်ပြန်လာရအောင်အထိ သူ့စိတ်တွေက ထန်လွန်နေသည် ။ အလုပ္ကေန စောစီးစွာ ပြန်လာပြီး အိပ်ရာထဲလှဲ ဖြေလျော့နေသည်မှာ ခဏခဏပြီးမြောက်နေပေမဲ့ အမောဖြေပြီးလိုက် လက္က သူ့အဖုတ်ပေါ်ကနေ ခြာမရေပ ။
"ဟင်း...ဟင်း..."
အိပ်ချင်လိုက် ပြန်ပြီးဆာလောင်နေလိုက်နှင့် ဆန္ဒက မပြီးမြောက်ပေ ။ ကိုယ်တိုင်လုပ်နေရင်းပင် အားမရစြာ အော်နေမိသည်အထိ စိတ်တွေကြွနေမိ၏။ အဲယားကွန်းအဆုံးဖွင့်ကာ ချွတ်ချထားပြီး ဖြဲကားနေသော ပေါင်ကြား သူ့လက်က အလိုလိုအလုပ်လုပ်နေ၏။
အရည်တွေရွှဲစွာ ဆန္ဒပြီးမြောက်အောင် လှုပ်ရှားနေရသည့် အခိုက်အတန့်ကို ရောင်ခါနီးပြီမို့ စိတ်အလိုကျလက်မှာ မနားရေပ ။ သူ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်က လုပ်ပေးနေတယ်တွေးလိုက် ၊ သူကတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့အဖုတ်ကလေးကို ခံစားနေသလိုမျိုး ရွှဲနေသော လက်နဲ့ခပ်မြနိမြန်...
"အာ... ထင်သား တီတီပြန်ရောက်မယ်လို့ ..."
အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိ သူ့ရဲ့မွေးစားသမီးလေးကျောင်းကပင် ပြန်ရောက်လာပြီ ။ ထန်မှာနေသော စိတ္ကေန ရှက်စိတ်ပင် ဝင်လာ၏။ သူကအဖုတ်နိုက်နေချိန် ကေလးက ဝင်လာသည်မို့ ။
"စောပြန်ရောက်နေတာ နေမကောင်းဘူးလား တီတီ"
အခန်းထဲ စာကြည့်စားပွဲပေါ် လွယ်အိတ်ချပြီးသည်နှင့် ကေလးက အနားရောက်လာ၏။ သူသည်က အောက်က ဖင်ဟောင်းလောင်းဖြင့် စောင်အောက်ငြိမ်နေရ၏။
"ခေါင်းနည်းနည်းမူးရုံတင်ပါ ၊ မီးလုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့"
"ဟုတ် မီးရေချိုးဦးမယ်"
11 နှစ်ပြည်ပြီးမို့ ကေလးက သူ့ဘာသာလုပ်တတ်သည် ။ ပုံမှန်သူပြန်မရောက်သေးလျှင် ကျောင်းကပြန်ရေချိုးကာ မုန့်စား၍ နေသည် ။ နှစ်ယောက်တည်းနေသော သူတို့ဘဝက ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးအောင် သင်ပေးထား၏။ မိသားစုရယ်မရှိသော သူ့မှာ ဒီကေလးကို အခါခွင့်ကြုံမွေးစားခွင့်ရခဲ့၏။ ကလေးနှင့်သူက ၁၆ နှစ်ကွာပေမဲ့ ကေလးကေတာ့ တီတီသာခေါ်၏။
ထမိန္ကို သေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်က မပျောက်သေးပေ ။ အရည်တွေက စိုနေသေး၏။ အရည်ရွဲ့တဲ့အဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ထားတော့ လက်ကချောင်းအဖျားတွေက ပဲကြီးခွံတွန့်နေသေးသည် ။ သူရဲ့ဒီထန်နေစိတ် ပြီးမြောက်ပေါင်းများပေမဲ့ မကျေနပ်ပေ ။
"တီတီ မီးကို သုတ်ပေးပါဦး"
ကလေးဆိုတော့ ရသလောက်ချွဲချင်ပုံပေါ်သည် ။ သဘက်ကြီးကိုင် ကိုယ်လုံးချွတ်နဲ့ ထွက်လာသည့် ကေလး ။
"လာ သည်နား မီး..."
ရေစက်လက်ဖြစ်နေသော ကေလးအား သုတ်ပေးရင်း သူ့အကြည့်က ကလေးရဲ့ မဆူတဆူလေးဖြစ်နေသော နို့သီးနားတွင် ရောက်မိသွား၏။ သူ့လို မိန်းကလေးကြိုက်ပေမဲ့ အရင်က အဲလိုပင် စိတ်မရှိခဲ့ပေ ။ အခုထန်ပြီး လုပ်နေရင်း ရပ်လိုက်သော အဖုတ္က ပြန်ယားလာသလိုပင် ။ နို့သီးမဆိုသလောက်ဆူဆူလေးကို သူ့လက်ထိသွားတဲ့ တခဏမွာ သူ့အဖုတ်က အရည်စို့လာ၏။
"တီတီ အောက်ကို သုပ်ပေးဦးလေ"
"အော်.... အင်း...အင်း..."
ကလေးသံကြားမှ အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြစ်ကာ အောက်သုပ်ဖို့ လုပ်ပေးမိတော့ ပိုပင်ဆိုးသွား၏။ ပေါင်သေးသေးလေးကြားထဲ အဖုတ်ရဲရဲလေးက ထင်ခနဲပေါ်လာသည် ။ သူရဲ့ ပိုယားလာသော အဖုတ်ကြောင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တင်းစိလိုက်ရသည် ။
"ရပြီ တီတီ မီးခြောက်သွားပြီ"
"ဟင်...အင်း..."
လှည့်ထွက်သွားသော ကလေးဖင်နှစ်လုံးကြောင့် အဖုတ္က လှိုက်တက်ယားလာ၏။ အား...ဒီဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားချက်ကြီး ။ သူရဲ့မွေးစားသမီးကိုမှ သူက ပြန်ပြီးလေ ။ မကောင်းတဲ့အတွေးတွေမို့ ခေါင်းခါကာ ရိုက်ထုတ်လိုက်ရသည် ။ သို့ပေမဲ့ မပြီးသေးသော အဖုတ္က အယားမပြတ်ပင် ။
-------------
အချိန်သည် ည ၁ နာရီသို့ ရောက်ပေမဲ့ သူမွာ မပြီးမြောက်ပေ ။ ဘေးမှာ ကလေးအိပ်ပျော်သွားပြီး အဖုတ်ကိုအယားဖြေပေးပေမဲ့ စိတ္က ညနေတွေ့လိုက်ရတဲ့ ကလေးနို့လေးနဲ့အဖုတ်ရဲရဲလေးမှာပင် ။ သူသာမဆူတဆူနို့လေးနှစ်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး အဖုတ်လေးထဲ လက်သာထည့်လိုက်ရရင် ဘယ်လောက်....အင်း...
"အ့...ဟာ့....အင်း...."
ဘယ်လောက်ကိုယ်နို့ကိုယ်ကိုင် ၊ အဖုတ်ထဲထည့်ပေမဲ့ မပြီးမြောက်ပေ ။ လက်တွေသာ ညောင်းလာ၏။ နို့မဆူတဆူလေးကိုသာ ကိုင်လိုက်... အ့...
"ဟင်း...."
မရတော့ပေ ။ ညမီးကို ထွန်းကာ ကလေးပေါ်ခြံပေးထားသော စောင်ကို အောက်ရှောလိုက်၏။ ချစ်စဖွယ်ဒီကလေးမျက်နှာလေးက ပိုတောင်ချစ်စရာကောင်းနေသည် ။ ပါးစပ်ပေါက်က ဟ ကာ လျှာရဲလေးတောင်အနည်းငယ်ပေါ်နေသေးသည် ။ အောက်က အဖုတ်ရဲလေးလိုပင် ။
"ဟာ့..."
သူအတွေးနဲ့တင် သူ့အဖုတ်က အရည်ထွက်လာပြီ ။ အဲယားကွန်းကိုလျော့ ။ ညအိပ်ဝမ်းဆက်အပြာနုရောင်လေးရဲ့ အပေါ်ကျယ်သီးလေးကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း... မြင်ရလာသော နို့မဆူတဆူလေးက ညမီးရောင်အောက် အရဲလေးပင် ဖြစ်နေ၏။ နို့မဆူတဆူလေးကို လက်ဖြင့်ကိုင်လိုက်ရသော သည်အချိန် သူစိတ်အရ ဆြဲညွပ္မိ၏။
"အင်း..."
ကေလးက အနည်းငယ်အသံထွက်လာပေမဲ့ သူမဖယ္မိ ။ ဒီနို့လေးနှစ်လုံးပွတ်နေမိသည် ။ သူ့လက်အတွင်း နို့သေးသေးလေးရဲ့အထိအတွေ့က နူးညံ့လွန်းသည် ။ ထိုကြောင့်ပို၍ပင် ဆွဲညှစ်ချင်၏။ သူလိုချင်တာ ဒီလိုတစ်ယောက်ယောက်နို့သီးလေးကို ထိကာ ညှစ်ပြီး ညည်းနေသည်ကိုပင် ။
"အာ့...တီတီ....ဘာလုပ်နေတာလဲ....အား..."
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ကေလးက နိုးလာပေမဲ့ သူ မလွှတ်မိ ။ ကလေးရဲ့ နာလို့ အော်သံကိုပင် သူကြိုက်၏ ပိုတောင်နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမိသွားသည် ။ ကလေးရဲ့ညည်းသံ နို့သီးလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သူ့အဖုတ်က စောက်ရည်တွေ ပိုထြက္လာ၏။
"တီတီ မီး...နို့ကို ဘာလုပ်ကိုင်တာလဲ...အာ့...နာတယ်... တီတီညွစ္တာ..."
"ဒါက မီးနို့လေးတွေ လှဖို့ လုပ်ပေးနေတာ..."
နို့လေးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ရင်း ခေါင်းကအလိကလိုထွက်လာသော စကားအား ပြောလိုက်၏။ မီးရောင်အောက် နာလို့ရှုံ့မဲ့နေသော ကလေးဖျက်နှာမြင်ရင်း ပိုပင်လုပ်ချင်မိသည် ။ အနီရဲရဲအဖုတ်ကလေးမြင်ယောင်မိသည်နှင့် သူ့အဖုတ်က ကိုင်လိုက်ရုံနှင့် ပြီးမြောက်နိုင်သွားလောက်သည် ။
"အာ့....အဲလိုနာအောင်လုပ်ရင် လွတာလား...အ့...အ့...နာတယ် တီတီ"
နာလိုညည်းပင်ပေမဲ့ တီတီလို့ခေါ်သည်ထက် ရည်းစားကိုလုပ်ပေး၍ ခေါ်ညည်းတာမျိုး သူလိုချင်၏။ ကောင်းချင်ပေမဲ့ တီတီကြီးက စည်းခြားလိုက်သလိုပင် သူ့အဖုတ်ရဲ့အရည်တွေ တန့်သွားသလို တခဏခံစားရသည် ။
"ဟုတ်တယ်... ဒါကလူကြီးက လုပ်ပေးရတာ ၊ လူကြီးပေမဲ့ တီတီတစ်ယောက်ကပဲ လုပ်ပေးလို့ရတာနော် ၊ ဒါကြောင့် တီတီလို့မခေါ်နဲ့ လူကြီးလို့ ခေါ် ကြားလား ကေလး"
"အင့်....အ့....ဟုတ်...."
သူ့လက်တစ်ဖက်က ကလေးရဲ့ အောက်ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ချကာ ပြောလိုက်သည် ။
"အ့....တီတီ....အာ့....ဘောင်းဘီပါချွတ်ရတာလား....အာ့...အ့....နာတယ်...ဟင့်...."
လူကြီးမခေါ်၍ သူနို့သီးခေါင်းလေးထိပ်နှစ်ခုကို ဖိလိုက်တော့ ကေလးက ပိုပြီးအော်ကာ အောက်ပေါင်နှစ်ချောင်းပြဲလာ၏။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲသေးသေးလေးက ထင်းကနဲပင် မြင်ရလာသည် ။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲလေး ကြည့်ပြီး နို့သီးထိပ်လေးဖိချလိုက်ရတော့ သူ့စောက်စိက ကျင်တောင်လာပြီ ။
"လူကြီးလို့ခေါ်ခိုင်းတာလေ မခေါ်ရင်ပိုနာမယ်"
ကေလးက မျက်ရည်လေးဝဲကာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြလာတော့ သူလက်ကပိုတောင် နို့မဆူတဆူလေးကို မြန်မြန်ညှစ်မိလိုက်သည် ။ ကြိတ်ခံနေသော သူ့အောက်က ဟာလေးနဲ့တူသွား၏။
"ပါးစပ္က နာရင် အော် ...လူကြီးထည့် အော်...မ အော်ရင် မရဘူး..."
"အဟင့်....ဟုတ်....အ့...အ့...အား...နာတယ် လူကြီး...."
ညမီးရောင်သူ့လက်အတွင်း နို့မဆူတဆူလေးကို လက်နှစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း အဖုတ်ရဲရဲလေးအားတလှည့် ၊ နာ၍မဲ့နေသောမျက်နှာ အော်ညည်းသံလေးကို အပြည့်အစုံခံစားရတော့ သူ့စောက်က လှိုက်လှိုက်ယားလာသည် ။ စောက်ဖုတ်ရည်တွေက ရွှဲစိုလာပြီ ။ ဒီလိုအဖုတ်ကြည့် နို့လေးကြည့်ရတော့ ပိုကောင်းလာသည်ကို သူသိပ်ကြိုက်သည် ။
"အ့...အား...လူကြီး...ဘယ်လောက်ထိလုပ်ရမှာလဲ ဟင်....အာ့....ဟင့်...."
"ခဏပဲ....ဒါမဲ့နေ့တိုင်းလုပ်ရမှာ...ကေလးက ညဆို လူကြီးကို အိပ်ခါးနီးအခုလို အဝတ်စားချွတ်ပြီး လှဲစောင့်နေရမယ်နော် ၊ နောက်ပြီးအခုကစပြီး လူကြီးပဲခေါ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကလေးလို့ပဲသုံး ..."
"အဟင့်....ဟုတ် ....အာ့...အခုက...နာလို့... အ့...လူကြီး... ဟင့်...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါနော်....အား....အာ့....အ....နာတယ်...အား..."
သူကိုတောင်းဆိုလိုက်သော မျက်နှာလေး ၊ အသံလေးကြောင့် အဖုတ်ရဲလေးကြည့်ကာ ပိုပင်လက်က ဖိဖိချေမိ၏။ သူ့လက်နူးညံ့သေးလုံးသော နို့သီးခေါင်းလေး....အား....သူပိုညှစ်....
"အာ့....အ့....နာတယ်....လူကြီး ....ဟင့်...."
ပိုနာ၍ ပိုပြီးပြဲလာသော ကလေးအဖုတ်ရဲလေးကို ကြည့်ရင်း နို့သီးခေါင်းဖိဖိညှစ်ချရင်း သူ့အဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ကာ သူ့ရဲ့စောက်ရည်တွေရွဲ့နေသည့် သောက်ဖုတ်ကြီးအား ခပ်မြန်မြန်ပွတ်နေလိုက်၏။ အား....ဒီခံစားကြီး အဖုတ်ကြည့်အဖုတ်နှိုက်ရင်း နို့ကိုင်နေရတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက....အား....ကောင်းတယ် ။
"အား...လူကြီး...နာတယ်....အား...အား...."
သိပ်ကောင်း...ဟင်း ....ဟင်း....ကောင်းလိုက်တာ ။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲကိုသာ သူလက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်ရရင်.... အား....အာ့....အာ့....အာ့....ဟင်း......
May (16.9.2023)
Part 2 နဲ့ 3 ကျန်ပါသေးတယ် ။ ဝယ်ချင်ရင် Tele ကို လာပေးပါ ။ ကျန် ၂ ပိုင်းကို 5000 နဲ့ ယူပါ ။
Telegram -@Anglegirl24
----------------------------------------------------------
Part 1....ကေလး
"အင့်....ဟင့်...."
အခုတေလာ သူ့စိတ်တွေ အင်မတန်အရိုင်းဆန်စွာ ထကြွနေ၏။ ဒီရက်ပိုင်းမှသာ အာသာဖြေမှုတွေက အားမလိုအားမရစြာ ခဏခဏလုပ်နေမိသည် ။ ဒီလထဲ ပိုဆိုးစြာ အောက်ပိုင်းမှာ ဖြေလျော့ရသည်မှာ ညတိုင်းလိုလိုပင် ။ ဒီနေ့စောစောအိပ်ပြန်လာရအောင်အထိ သူ့စိတ်တွေက ထန်လွန်နေသည် ။ အလုပ္ကေန စောစီးစွာ ပြန်လာပြီး အိပ်ရာထဲလှဲ ဖြေလျော့နေသည်မှာ ခဏခဏပြီးမြောက်နေပေမဲ့ အမောဖြေပြီးလိုက် လက္က သူ့အဖုတ်ပေါ်ကနေ ခြာမရေပ ။
"ဟင်း...ဟင်း..."
အိပ်ချင်လိုက် ပြန်ပြီးဆာလောင်နေလိုက်နှင့် ဆန္ဒက မပြီးမြောက်ပေ ။ ကိုယ်တိုင်လုပ်နေရင်းပင် အားမရစြာ အော်နေမိသည်အထိ စိတ်တွေကြွနေမိ၏။ အဲယားကွန်းအဆုံးဖွင့်ကာ ချွတ်ချထားပြီး ဖြဲကားနေသော ပေါင်ကြား သူ့လက်က အလိုလိုအလုပ်လုပ်နေ၏။
အရည်တွေရွှဲစွာ ဆန္ဒပြီးမြောက်အောင် လှုပ်ရှားနေရသည့် အခိုက်အတန့်ကို ရောင်ခါနီးပြီမို့ စိတ်အလိုကျလက်မှာ မနားရေပ ။ သူ့ကိုတစ်ယောက်ယောက်က လုပ်ပေးနေတယ်တွေးလိုက် ၊ သူကတစ်ယောက်ယောက်ရဲ့အဖုတ်ကလေးကို ခံစားနေသလိုမျိုး ရွှဲနေသော လက်နဲ့ခပ်မြနိမြန်...
"အာ... ထင်သား တီတီပြန်ရောက်မယ်လို့ ..."
အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားမှန်းမသိ သူ့ရဲ့မွေးစားသမီးလေးကျောင်းကပင် ပြန်ရောက်လာပြီ ။ ထန်မှာနေသော စိတ္ကေန ရှက်စိတ်ပင် ဝင်လာ၏။ သူကအဖုတ်နိုက်နေချိန် ကေလးက ဝင်လာသည်မို့ ။
"စောပြန်ရောက်နေတာ နေမကောင်းဘူးလား တီတီ"
အခန်းထဲ စာကြည့်စားပွဲပေါ် လွယ်အိတ်ချပြီးသည်နှင့် ကေလးက အနားရောက်လာ၏။ သူသည်က အောက်က ဖင်ဟောင်းလောင်းဖြင့် စောင်အောက်ငြိမ်နေရ၏။
"ခေါင်းနည်းနည်းမူးရုံတင်ပါ ၊ မီးလုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့"
"ဟုတ် မီးရေချိုးဦးမယ်"
11 နှစ်ပြည်ပြီးမို့ ကေလးက သူ့ဘာသာလုပ်တတ်သည် ။ ပုံမှန်သူပြန်မရောက်သေးလျှင် ကျောင်းကပြန်ရေချိုးကာ မုန့်စား၍ နေသည် ။ နှစ်ယောက်တည်းနေသော သူတို့ဘဝက ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးအောင် သင်ပေးထား၏။ မိသားစုရယ်မရှိသော သူ့မှာ ဒီကေလးကို အခါခွင့်ကြုံမွေးစားခွင့်ရခဲ့၏။ ကလေးနှင့်သူက ၁၆ နှစ်ကွာပေမဲ့ ကေလးကေတာ့ တီတီသာခေါ်၏။
ထမိန္ကို သေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်က မပျောက်သေးပေ ။ အရည်တွေက စိုနေသေး၏။ အရည်ရွဲ့တဲ့အဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ထားတော့ လက်ကချောင်းအဖျားတွေက ပဲကြီးခွံတွန့်နေသေးသည် ။ သူရဲ့ဒီထန်နေစိတ် ပြီးမြောက်ပေါင်းများပေမဲ့ မကျေနပ်ပေ ။
"တီတီ မီးကို သုတ်ပေးပါဦး"
ကလေးဆိုတော့ ရသလောက်ချွဲချင်ပုံပေါ်သည် ။ သဘက်ကြီးကိုင် ကိုယ်လုံးချွတ်နဲ့ ထွက်လာသည့် ကေလး ။
"လာ သည်နား မီး..."
ရေစက်လက်ဖြစ်နေသော ကေလးအား သုတ်ပေးရင်း သူ့အကြည့်က ကလေးရဲ့ မဆူတဆူလေးဖြစ်နေသော နို့သီးနားတွင် ရောက်မိသွား၏။ သူ့လို မိန်းကလေးကြိုက်ပေမဲ့ အရင်က အဲလိုပင် စိတ်မရှိခဲ့ပေ ။ အခုထန်ပြီး လုပ်နေရင်း ရပ်လိုက်သော အဖုတ္က ပြန်ယားလာသလိုပင် ။ နို့သီးမဆိုသလောက်ဆူဆူလေးကို သူ့လက်ထိသွားတဲ့ တခဏမွာ သူ့အဖုတ်က အရည်စို့လာ၏။
"တီတီ အောက်ကို သုပ်ပေးဦးလေ"
"အော်.... အင်း...အင်း..."
ကလေးသံကြားမှ အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြစ်ကာ အောက်သုပ်ဖို့ လုပ်ပေးမိတော့ ပိုပင်ဆိုးသွား၏။ ပေါင်သေးသေးလေးကြားထဲ အဖုတ်ရဲရဲလေးက ထင်ခနဲပေါ်လာသည် ။ သူရဲ့ ပိုယားလာသော အဖုတ်ကြောင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တင်းစိလိုက်ရသည် ။
"ရပြီ တီတီ မီးခြောက်သွားပြီ"
"ဟင်...အင်း..."
လှည့်ထွက်သွားသော ကလေးဖင်နှစ်လုံးကြောင့် အဖုတ္က လှိုက်တက်ယားလာ၏။ အား...ဒီဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားချက်ကြီး ။ သူရဲ့မွေးစားသမီးကိုမှ သူက ပြန်ပြီးလေ ။ မကောင်းတဲ့အတွေးတွေမို့ ခေါင်းခါကာ ရိုက်ထုတ်လိုက်ရသည် ။ သို့ပေမဲ့ မပြီးသေးသော အဖုတ္က အယားမပြတ်ပင် ။
-------------
အချိန်သည် ည ၁ နာရီသို့ ရောက်ပေမဲ့ သူမွာ မပြီးမြောက်ပေ ။ ဘေးမှာ ကလေးအိပ်ပျော်သွားပြီး အဖုတ်ကိုအယားဖြေပေးပေမဲ့ စိတ္က ညနေတွေ့လိုက်ရတဲ့ ကလေးနို့လေးနဲ့အဖုတ်ရဲရဲလေးမှာပင် ။ သူသာမဆူတဆူနို့လေးနှစ်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး အဖုတ်လေးထဲ လက်သာထည့်လိုက်ရရင် ဘယ်လောက်....အင်း...
"အ့...ဟာ့....အင်း...."
ဘယ်လောက်ကိုယ်နို့ကိုယ်ကိုင် ၊ အဖုတ်ထဲထည့်ပေမဲ့ မပြီးမြောက်ပေ ။ လက်တွေသာ ညောင်းလာ၏။ နို့မဆူတဆူလေးကိုသာ ကိုင်လိုက်... အ့...
"ဟင်း...."
မရတော့ပေ ။ ညမီးကို ထွန်းကာ ကလေးပေါ်ခြံပေးထားသော စောင်ကို အောက်ရှောလိုက်၏။ ချစ်စဖွယ်ဒီကလေးမျက်နှာလေးက ပိုတောင်ချစ်စရာကောင်းနေသည် ။ ပါးစပ်ပေါက်က ဟ ကာ လျှာရဲလေးတောင်အနည်းငယ်ပေါ်နေသေးသည် ။ အောက်က အဖုတ်ရဲလေးလိုပင် ။
"ဟာ့..."
သူအတွေးနဲ့တင် သူ့အဖုတ်က အရည်ထွက်လာပြီ ။ အဲယားကွန်းကိုလျော့ ။ ညအိပ်ဝမ်းဆက်အပြာနုရောင်လေးရဲ့ အပေါ်ကျယ်သီးလေးကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း... မြင်ရလာသော နို့မဆူတဆူလေးက ညမီးရောင်အောက် အရဲလေးပင် ဖြစ်နေ၏။ နို့မဆူတဆူလေးကို လက်ဖြင့်ကိုင်လိုက်ရသော သည်အချိန် သူစိတ်အရ ဆြဲညွပ္မိ၏။
"အင်း..."
ကေလးက အနည်းငယ်အသံထွက်လာပေမဲ့ သူမဖယ္မိ ။ ဒီနို့လေးနှစ်လုံးပွတ်နေမိသည် ။ သူ့လက်အတွင်း နို့သေးသေးလေးရဲ့အထိအတွေ့က နူးညံ့လွန်းသည် ။ ထိုကြောင့်ပို၍ပင် ဆွဲညှစ်ချင်၏။ သူလိုချင်တာ ဒီလိုတစ်ယောက်ယောက်နို့သီးလေးကို ထိကာ ညှစ်ပြီး ညည်းနေသည်ကိုပင် ။
"အာ့...တီတီ....ဘာလုပ်နေတာလဲ....အား..."
အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ကေလးက နိုးလာပေမဲ့ သူ မလွှတ်မိ ။ ကလေးရဲ့ နာလို့ အော်သံကိုပင် သူကြိုက်၏ ပိုတောင်နို့သီးခေါင်းလေးကို ချေမိသွားသည် ။ ကလေးရဲ့ညည်းသံ နို့သီးလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် သူ့အဖုတ်က စောက်ရည်တွေ ပိုထြက္လာ၏။
"တီတီ မီး...နို့ကို ဘာလုပ်ကိုင်တာလဲ...အာ့...နာတယ်... တီတီညွစ္တာ..."
"ဒါက မီးနို့လေးတွေ လှဖို့ လုပ်ပေးနေတာ..."
နို့လေးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ဆုပ်ရင်း ခေါင်းကအလိကလိုထွက်လာသော စကားအား ပြောလိုက်၏။ မီးရောင်အောက် နာလို့ရှုံ့မဲ့နေသော ကလေးဖျက်နှာမြင်ရင်း ပိုပင်လုပ်ချင်မိသည် ။ အနီရဲရဲအဖုတ်ကလေးမြင်ယောင်မိသည်နှင့် သူ့အဖုတ်က ကိုင်လိုက်ရုံနှင့် ပြီးမြောက်နိုင်သွားလောက်သည် ။
"အာ့....အဲလိုနာအောင်လုပ်ရင် လွတာလား...အ့...အ့...နာတယ် တီတီ"
နာလိုညည်းပင်ပေမဲ့ တီတီလို့ခေါ်သည်ထက် ရည်းစားကိုလုပ်ပေး၍ ခေါ်ညည်းတာမျိုး သူလိုချင်၏။ ကောင်းချင်ပေမဲ့ တီတီကြီးက စည်းခြားလိုက်သလိုပင် သူ့အဖုတ်ရဲ့အရည်တွေ တန့်သွားသလို တခဏခံစားရသည် ။
"ဟုတ်တယ်... ဒါကလူကြီးက လုပ်ပေးရတာ ၊ လူကြီးပေမဲ့ တီတီတစ်ယောက်ကပဲ လုပ်ပေးလို့ရတာနော် ၊ ဒါကြောင့် တီတီလို့မခေါ်နဲ့ လူကြီးလို့ ခေါ် ကြားလား ကေလး"
"အင့်....အ့....ဟုတ်...."
သူ့လက်တစ်ဖက်က ကလေးရဲ့ အောက်ဘောင်းဘီကိုပါ ချွတ်ချကာ ပြောလိုက်သည် ။
"အ့....တီတီ....အာ့....ဘောင်းဘီပါချွတ်ရတာလား....အာ့...အ့....နာတယ်...ဟင့်...."
လူကြီးမခေါ်၍ သူနို့သီးခေါင်းလေးထိပ်နှစ်ခုကို ဖိလိုက်တော့ ကေလးက ပိုပြီးအော်ကာ အောက်ပေါင်နှစ်ချောင်းပြဲလာ၏။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲသေးသေးလေးက ထင်းကနဲပင် မြင်ရလာသည် ။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲလေး ကြည့်ပြီး နို့သီးထိပ်လေးဖိချလိုက်ရတော့ သူ့စောက်စိက ကျင်တောင်လာပြီ ။
"လူကြီးလို့ခေါ်ခိုင်းတာလေ မခေါ်ရင်ပိုနာမယ်"
ကေလးက မျက်ရည်လေးဝဲကာ ခေါင်းလေးညိတ်ပြလာတော့ သူလက်ကပိုတောင် နို့မဆူတဆူလေးကို မြန်မြန်ညှစ်မိလိုက်သည် ။ ကြိတ်ခံနေသော သူ့အောက်က ဟာလေးနဲ့တူသွား၏။
"ပါးစပ္က နာရင် အော် ...လူကြီးထည့် အော်...မ အော်ရင် မရဘူး..."
"အဟင့်....ဟုတ်....အ့...အ့...အား...နာတယ် လူကြီး...."
ညမီးရောင်သူ့လက်အတွင်း နို့မဆူတဆူလေးကို လက်နှစ်ဖက်က ကိုင်ရင်း အဖုတ်ရဲရဲလေးအားတလှည့် ၊ နာ၍မဲ့နေသောမျက်နှာ အော်ညည်းသံလေးကို အပြည့်အစုံခံစားရတော့ သူ့စောက်က လှိုက်လှိုက်ယားလာသည် ။ စောက်ဖုတ်ရည်တွေက ရွှဲစိုလာပြီ ။ ဒီလိုအဖုတ်ကြည့် နို့လေးကြည့်ရတော့ ပိုကောင်းလာသည်ကို သူသိပ်ကြိုက်သည် ။
"အ့...အား...လူကြီး...ဘယ်လောက်ထိလုပ်ရမှာလဲ ဟင်....အာ့....ဟင့်...."
"ခဏပဲ....ဒါမဲ့နေ့တိုင်းလုပ်ရမှာ...ကေလးက ညဆို လူကြီးကို အိပ်ခါးနီးအခုလို အဝတ်စားချွတ်ပြီး လှဲစောင့်နေရမယ်နော် ၊ နောက်ပြီးအခုကစပြီး လူကြီးပဲခေါ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကလေးလို့ပဲသုံး ..."
"အဟင့်....ဟုတ် ....အာ့...အခုက...နာလို့... အ့...လူကြီး... ဟင့်...မြန်မြန်လုပ်ပေးပါနော်....အား....အာ့....အ....နာတယ်...အား..."
သူကိုတောင်းဆိုလိုက်သော မျက်နှာလေး ၊ အသံလေးကြောင့် အဖုတ်ရဲလေးကြည့်ကာ ပိုပင်လက်က ဖိဖိချေမိ၏။ သူ့လက်နူးညံ့သေးလုံးသော နို့သီးခေါင်းလေး....အား....သူပိုညှစ်....
"အာ့....အ့....နာတယ်....လူကြီး ....ဟင့်...."
ပိုနာ၍ ပိုပြီးပြဲလာသော ကလေးအဖုတ်ရဲလေးကို ကြည့်ရင်း နို့သီးခေါင်းဖိဖိညှစ်ချရင်း သူ့အဖုတ်ထဲ လက်နှိုက်ကာ သူ့ရဲ့စောက်ရည်တွေရွဲ့နေသည့် သောက်ဖုတ်ကြီးအား ခပ်မြန်မြန်ပွတ်နေလိုက်၏။ အား....ဒီခံစားကြီး အဖုတ်ကြည့်အဖုတ်နှိုက်ရင်း နို့ကိုင်နေရတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက....အား....ကောင်းတယ် ။
"အား...လူကြီး...နာတယ်....အား...အား...."
သိပ်ကောင်း...ဟင်း ....ဟင်း....ကောင်းလိုက်တာ ။ ကလေးအဖုတ်ရဲရဲကိုသာ သူလက်နဲ့လုပ်ပေးလိုက်ရရင်.... အား....အာ့....အာ့....အာ့....ဟင်း......
May (16.9.2023)
Part 2 နဲ့ 3 ကျန်ပါသေးတယ် ။ ဝယ်ချင်ရင် Tele ကို လာပေးပါ ။ ကျန် ၂ ပိုင်းကို 5000 နဲ့ ယူပါ ။
Telegram -@Anglegirl24
----------------------------------------------------------
Part 1....ကေလး
"အင့္....ဟင့္...."
အခုတေလာ သူ႕စိတ္ေတြ အင္မတန္အရိုင္းဆန္စြာ ထႂကြေန၏။ ဒီရက္ပိုင္းမွသာ အာသာေျဖမႈေတြက အားမလိုအားမရစြာ ခဏခဏလုပ္ေနမိသည္ ။ ဒီလထဲ ပိုဆိုးစြာ ေအာက္ပိုင္းမွာ ေျဖေလ်ာ့ရသည္မွာ ညတိုင္းလိုလိုပင္ ။ ဒီေန႕ေစာေစာအိပ္ျပန္လာရေအာင္အထိ သူ႕စိတ္ေတြက ထန္လြန္ေနသည္ ။ အလုပ္ကေန ေစာစီးစြာ ျပန္လာၿပီး အိပ္ရာထဲလွဲ ေျဖေလ်ာ့ေနသည္မွာ ခဏခဏၿပီးေျမာက္ေနေပမဲ့ အေမာေျဖၿပီးလိုက္ လက္က သူ႕အဖုတ္ေပၚကေန ခြာမရေပ ။
"ဟင္း...ဟင္း..."
အိပ္ခ်င္လိုက္ ျပန္ၿပီးဆာေလာင္ေနလိုက္ႏွင့္ ဆႏၵက မၿပီးေျမာက္ေပ ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ေနရင္းပင္ အားမရစြာ ေအာ္ေနမိသည္အထိ စိတ္ေတြႂကြေနမိ၏။ အဲယားကြန္းအဆုံးဖြင့္ကာ ခြၽတ္ခ်ထားၿပီး ၿဖဲကားေနေသာ ေပါင္ၾကား သူ႕လက္က အလိုလိုအလုပ္လုပ္ေန၏။
အရည္ေတြ႐ႊဲစြာ ဆႏၵၿပီးေျမာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားေနရသည့္ အခိုက္အတန့္ကို ေရာင္ခါနီးၿပီမို႔ စိတ္အလိုက်လက္မွာ မနားရေပ ။ သူ႕ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္က လုပ္ေပးေနတယ္ေတြးလိုက္ ၊ သူကတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕အဖုတ္ကေလးကို ခံစားေနသလိုမ်ိဳး ႐ႊဲေနေသာ လက္နဲ႕ခပ္ျမနိျမန္...
"အာ... ထင္သား တီတီျပန္ေရာက္မယ္လို႔ ..."
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိ သူ႕ရဲ႕ေမြးစားသမီးေလးေက်ာင္းကပင္ ျပန္ေရာက္လာၿပီ ။ ထန္မွာေနေသာ စိတ္ကေန ရွက္စိတ္ပင္ ဝင္လာ၏။ သူကအဖုတ္နိုက္ေနခ်ိန္ ကေလးက ဝင္လာသည္မို႔ ။
"ေစာျပန္ေရာက္ေနတာ ေနမေကာင္းဘူးလား တီတီ"
အခန္းထဲ စာၾကည့္စားပြဲေပၚ လြယ္အိတ္ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ ကေလးက အနားေရာက္လာ၏။ သူသည္က ေအာက္က ဖင္ေဟာင္းေလာင္းျဖင့္ ေစာင္ေအာက္ၿငိမ္ေနရ၏။
"ေခါင္းနည္းနည္းမူး႐ုံတင္ပါ ၊ မီးလုပ္စရာရွိတာလုပ္ေတာ့"
"ဟုတ္ မီးေရခ်ိဳးဦးမယ္"
11 ႏွစ္ျပည္ၿပီးမို႔ ကေလးက သူ႕ဘာသာလုပ္တတ္သည္ ။ ပုံမွန္သူျပန္မေရာက္ေသးလွ်င္ ေက်ာင္းကျပန္ေရခ်ိဳးကာ မုန့္စား၍ ေနသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနေသာ သူတို႔ဘဝက ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေအာင္ သင္ေပးထား၏။ မိသားစုရယ္မရွိေသာ သူ႕မွာ ဒီကေလးကို အခါခြင့္ႀကဳံေမြးစားခြင့္ရခဲ့၏။ ကေလးႏွင့္သူက ၁၆ ႏွစ္ကြာေပမဲ့ ကေလးကေတာ့ တီတီသာေခၚ၏။
ထမိန္ကို ေသခ်ာျပင္ဝတ္လိုက္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္က မေပ်ာက္ေသးေပ ။ အရည္ေတြက စိုေနေသး၏။ အရည္႐ြဲ႕တဲ့အဖုတ္ထဲ လက္ႏွိုက္ထားေတာ့ လက္ကေခ်ာင္းအဖ်ားေတြက ပဲႀကီးခြံတြန့္ေနေသးသည္ ။ သူရဲ႕ဒီထန္ေနစိတ္ ၿပီးေျမာက္ေပါင္းမ်ားေပမဲ့ မေက်နပ္ေပ ။
"တီတီ မီးကို သုတ္ေပးပါဦး"
ကေလးဆိုေတာ့ ရသေလာက္ခြၽဲခ်င္ပုံေပၚသည္ ။ သဘက္ႀကီးကိုင္ ကိုယ္လုံးခြၽတ္နဲ႕ ထြက္လာသည့္ ကေလး ။
"လာ သည္နား မီး..."
ေရစက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ကေလးအား သုတ္ေပးရင္း သူ႕အၾကည့္က ကေလးရဲ႕ မဆူတဆူေလးျဖစ္ေနေသာ နို႔သီးနားတြင္ ေရာက္မိသြား၏။ သူ႕လို မိန္းကေလးႀကိဳက္ေပမဲ့ အရင္က အဲလိုပင္ စိတ္မရွိခဲ့ေပ ။ အခုထန္ၿပီး လုပ္ေနရင္း ရပ္လိုက္ေသာ အဖုတ္က ျပန္ယားလာသလိုပင္ ။ နို႔သီးမဆိုသေလာက္ဆူဆူေလးကို သူ႕လက္ထိသြားတဲ့ တခဏမွာ သူ႕အဖုတ္က အရည္စို႔လာ၏။
"တီတီ ေအာက္ကို သုပ္ေပးဦးေလ"
"ေအာ္.... အင္း...အင္း..."
ကေလးသံၾကားမွ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္ကာ ေအာက္သုပ္ဖို႔ လုပ္ေပးမိေတာ့ ပိုပင္ဆိုးသြား၏။ ေပါင္ေသးေသးေလးၾကားထဲ အဖုတ္ရဲရဲေလးက ထင္ခနဲေပၚလာသည္ ။ သူရဲ႕ ပိုယားလာေသာ အဖုတ္ေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းစိလိုက္ရသည္ ။
"ရၿပီ တီတီ မီးေျခာက္သြားၿပီ"
"ဟင္...အင္း..."
လွည့္ထြက္သြားေသာ ကေလးဖင္ႏွစ္လုံးေၾကာင့္ အဖုတ္က လွိုက္တက္ယားလာ၏။ အား...ဒီဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားခ်က္ႀကီး ။ သူရဲ႕ေမြးစားသမီးကိုမွ သူက ျပန္ၿပီးေလ ။ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြမို႔ ေခါင္းခါကာ ရိုက္ထုတ္လိုက္ရသည္ ။ သို႔ေပမဲ့ မၿပီးေသးေသာ အဖုတ္က အယားမျပတ္ပင္ ။
-------------
အခ်ိန္သည္ ည ၁ နာရီသို႔ ေရာက္ေပမဲ့ သူမွာ မၿပီးေျမာက္ေပ ။ ေဘးမွာ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အဖုတ္ကိုအယားေျဖေပးေပမဲ့ စိတ္က ညေနေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ကေလးနို႔ေလးနဲ႕အဖုတ္ရဲရဲေလးမွာပင္ ။ သူသာမဆူတဆူနို႔ေလးႏွစ္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ေလးထဲ လက္သာထည့္လိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္....အင္း...
"အ့...ဟာ့....အင္း...."
ဘယ္ေလာက္ကိုယ္နို႔ကိုယ္ကိုင္ ၊ အဖုတ္ထဲထည့္ေပမဲ့ မၿပီးေျမာက္ေပ ။ လက္ေတြသာ ေညာင္းလာ၏။ နို႔မဆူတဆူေလးကိုသာ ကိုင္လိုက္... အ့...
"ဟင္း...."
မရေတာ့ေပ ။ ညမီးကို ထြန္းကာ ကေလးေပၚၿခံေပးထားေသာ ေစာင္ကို ေအာက္ေရွာလိုက္၏။ ခ်စ္စဖြယ္ဒီကေလးမ်က္ႏွာေလးက ပိုေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္ ။ ပါးစပ္ေပါက္က ဟ ကာ လွ်ာရဲေလးေတာင္အနည္းငယ္ေပၚေနေသးသည္ ။ ေအာက္က အဖုတ္ရဲေလးလိုပင္ ။
"ဟာ့..."
သူအေတြးနဲ႕တင္ သူ႕အဖုတ္က အရည္ထြက္လာၿပီ ။ အဲယားကြန္းကိုေလ်ာ့ ။ ညအိပ္ဝမ္းဆက္အျပာႏုေရာင္ေလးရဲ႕ အေပၚက်ယ္သီးေလးကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ရင္း... ျမင္ရလာေသာ နို႔မဆူတဆူေလးက ညမီးေရာင္ေအာက္ အရဲေလးပင္ ျဖစ္ေန၏။ နို႔မဆူတဆူေလးကို လက္ျဖင့္ကိုင္လိုက္ရေသာ သည္အခ်ိန္ သူစိတ္အရ ဆြဲညွပ္မိ၏။
"အင္း..."
ကေလးက အနည္းငယ္အသံထြက္လာေပမဲ့ သူမဖယ္မိ ။ ဒီနို႔ေလးႏွစ္လုံးပြတ္ေနမိသည္ ။ သူ႕လက္အတြင္း နို႔ေသးေသးေလးရဲ႕အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းသည္ ။ ထိုေၾကာင့္ပို၍ပင္ ဆြဲညွစ္ခ်င္၏။ သူလိုခ်င္တာ ဒီလိုတစ္ေယာက္ေယာက္နို႔သီးေလးကို ထိကာ ညွစ္ၿပီး ညည္းေနသည္ကိုပင္ ။
"အာ့...တီတီ....ဘာလုပ္ေနတာလဲ....အား..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ကေလးက နိုးလာေပမဲ့ သူ မလႊတ္မိ ။ ကေလးရဲ႕ နာလို႔ ေအာ္သံကိုပင္ သူႀကိဳက္၏ ပိုေတာင္နို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မိသြားသည္ ။ ကေလးရဲ႕ညည္းသံ နို႔သီးေလးရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႕အဖုတ္က ေစာက္ရည္ေတြ ပိုထြက္လာ၏။
"တီတီ မီး...နို႔ကို ဘာလုပ္ကိုင္တာလဲ...အာ့...နာတယ္... တီတီညွစ္တာ..."
"ဒါက မီးနို႔ေလးေတြ လွဖို႔ လုပ္ေပးေနတာ..."
နို႔ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆုပ္ရင္း ေခါင္းကအလိကလိုထြက္လာေသာ စကားအား ေျပာလိုက္၏။ မီးေရာင္ေအာက္ နာလို႔ရႈံ႕မဲ့ေနေသာ ကေလးဖ်က္ႏွာျမင္ရင္း ပိုပင္လုပ္ခ်င္မိသည္ ။ အနီရဲရဲအဖုတ္ကေလးျမင္ေယာင္မိသည္ႏွင့္ သူ႕အဖုတ္က ကိုင္လိုက္႐ုံႏွင့္ ၿပီးေျမာက္နိုင္သြားေလာက္သည္ ။
"အာ့....အဲလိုနာေအာင္လုပ္ရင္ လွတာလား...အ့...အ့...နာတယ္ တီတီ"
နာလိုညည္းပင္ေပမဲ့ တီတီလို႔ေခၚသည္ထက္ ရည္းစားကိုလုပ္ေပး၍ ေခၚညည္းတာမ်ိဳး သူလိုခ်င္၏။ ေကာင္းခ်င္ေပမဲ့ တီတီႀကီးက စည္းျခားလိုက္သလိုပင္ သူ႕အဖုတ္ရဲ႕အရည္ေတြ တန့္သြားသလို တခဏခံစားရသည္ ။
"ဟုတ္တယ္... ဒါကလူႀကီးက လုပ္ေပးရတာ ၊ လူႀကီးေပမဲ့ တီတီတစ္ေယာက္ကပဲ လုပ္ေပးလို႔ရတာေနာ္ ၊ ဒါေၾကာင့္ တီတီလို႔မေခၚနဲ႕ လူႀကီးလို႔ ေခၚ ၾကားလား ကေလး"
"အင့္....အ့....ဟုတ္...."
သူ႕လက္တစ္ဖက္က ကေလးရဲ႕ ေအာက္ေဘာင္းဘီကိုပါ ခြၽတ္ခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။
"အ့....တီတီ....အာ့....ေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ရတာလား....အာ့...အ့....နာတယ္...ဟင့္...."
လူႀကီးမေခၚ၍ သူနို႔သီးေခါင္းေလးထိပ္ႏွစ္ခုကို ဖိလိုက္ေတာ့ ကေလးက ပိုၿပီးေအာ္ကာ ေအာက္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၿပဲလာ၏။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲေသးေသးေလးက ထင္းကနဲပင္ ျမင္ရလာသည္ ။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲေလး ၾကည့္ၿပီး နို႔သီးထိပ္ေလးဖိခ်လိဳက္ရေတာ့ သူ႕ေစာက္စိက က်င္ေတာင္လာၿပီ ။
"လူႀကီးလို႔ေခၚခိုင္းတာေလ မေခၚရင္ပိုနာမယ္"
ကေလးက မ်က္ရည္ေလးဝဲကာ ေခါင္းေလးညိတ္ျပလာေတာ့ သူလက္ကပိုေတာင္ နို႔မဆူတဆူေလးကို ျမန္ျမန္ညွစ္မိလိုက္သည္ ။ ႀကိတ္ခံေနေသာ သူ႕ေအာက္က ဟာေလးနဲ႕တူသြား၏။
"ပါးစပ္က နာရင္ ေအာ္ ...လူႀကီးထည့္ ေအာ္...မ ေအာ္ရင္ မရဘူး..."
"အဟင့္....ဟုတ္....အ့...အ့...အား...နာတယ္ လူႀကီး...."
ညမီးေရာင္သူ႕လက္အတြင္း နို႔မဆူတဆူေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္က ကိုင္ရင္း အဖုတ္ရဲရဲေလးအားတလွည့္ ၊ နာ၍မဲ့ေနေသာမ်က္ႏွာ ေအာ္ညည္းသံေလးကို အျပည့္အစုံခံစားရေတာ့ သူ႕ေစာက္က လွိုက္လွိုက္ယားလာသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ရည္ေတြက ႐ႊဲစိုလာၿပီ ။ ဒီလိုအဖုတ္ၾကည့္ နို႔ေလးၾကည့္ရေတာ့ ပိုေကာင္းလာသည္ကို သူသိပ္ႀကိဳက္သည္ ။
"အ့...အား...လူႀကီး...ဘယ္ေလာက္ထိလုပ္ရမွာလဲ ဟင္....အာ့....ဟင့္...."
"ခဏပဲ....ဒါမဲ့ေန႕တိုင္းလုပ္ရမွာ...ကေလးက ညဆို လူႀကီးကို အိပ္ခါးနီးအခုလို အဝတ္စားခြၽတ္ၿပီး လွဲေစာင့္ေနရမယ္ေနာ္ ၊ ေနာက္ၿပီးအခုကစၿပီး လူႀကီးပဲေခၚ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကေလးလို႔ပဲသုံး ..."
"အဟင့္....ဟုတ္ ....အာ့...အခုက...နာလို႔... အ့...လူႀကီး... ဟင့္...ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေနာ္....အား....အာ့....အ....နာတယ္...အား..."
သူကိုေတာင္းဆိုလိုက္ေသာ မ်က္ႏွာေလး ၊ အသံေလးေၾကာင့္ အဖုတ္ရဲေလးၾကည့္ကာ ပိုပင္လက္က ဖိဖိေခ်မိ၏။ သူ႕လက္ႏူးညံ့ေသးလုံးေသာ နို႔သီးေခါင္းေလး....အား....သူပိုညွစ္....
"အာ့....အ့....နာတယ္....လူႀကီး ....ဟင့္...."
ပိုနာ၍ ပိုၿပီးၿပဲလာေသာ ကေလးအဖုတ္ရဲေလးကို ၾကည့္ရင္း နို႔သီးေခါင္းဖိဖိညွစ္ခ်ရင္း သူ႕အဖုတ္ထဲ လက္ႏွိုက္ကာ သူ႕ရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြ႐ြဲ႕ေနသည့္ ေသာက္ဖုတ္ႀကီးအား ခပ္ျမန္ျမန္ပြတ္ေနလိုက္၏။ အား....ဒီခံစားႀကီး အဖုတ္ၾကည့္အဖုတ္ႏွိုက္ရင္း နို႔ကိုင္ေနရတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးက....အား....ေကာင္းတယ္ ။
"အား...လူႀကီး...နာတယ္....အား...အား...."
သိပ္ေကာင္း...ဟင္း ....ဟင္း....ေကာင္းလိုက္တာ ။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲကိုသာ သူလက္နဲ႕လုပ္ေပးလိုက္ရရင္.... အား....အာ့....အာ့....အာ့....ဟင္း......
May (16.9.2023)
Part 2 နဲ႕ 3 က်န္ပါေသးတယ္ ။ ဝယ္ခ်င္ရင္ Tele ကို လာေပးပါ ။ က်န္ ၂ ပိုင္းကို 5000 နဲ႕ ယူပါ ။
Telegram -@Anglegirl24
----------------------------------------------------------
Part 1....ကေလး
"အင့္....ဟင့္...."
အခုတေလာ သူ႕စိတ္ေတြ အင္မတန္အရိုင္းဆန္စြာ ထႂကြေန၏။ ဒီရက္ပိုင္းမွသာ အာသာေျဖမႈေတြက အားမလိုအားမရစြာ ခဏခဏလုပ္ေနမိသည္ ။ ဒီလထဲ ပိုဆိုးစြာ ေအာက္ပိုင္းမွာ ေျဖေလ်ာ့ရသည္မွာ ညတိုင္းလိုလိုပင္ ။ ဒီေန႕ေစာေစာအိပ္ျပန္လာရေအာင္အထိ သူ႕စိတ္ေတြက ထန္လြန္ေနသည္ ။ အလုပ္ကေန ေစာစီးစြာ ျပန္လာၿပီး အိပ္ရာထဲလွဲ ေျဖေလ်ာ့ေနသည္မွာ ခဏခဏၿပီးေျမာက္ေနေပမဲ့ အေမာေျဖၿပီးလိုက္ လက္က သူ႕အဖုတ္ေပၚကေန ခြာမရေပ ။
"ဟင္း...ဟင္း..."
အိပ္ခ်င္လိုက္ ျပန္ၿပီးဆာေလာင္ေနလိုက္ႏွင့္ ဆႏၵက မၿပီးေျမာက္ေပ ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ေနရင္းပင္ အားမရစြာ ေအာ္ေနမိသည္အထိ စိတ္ေတြႂကြေနမိ၏။ အဲယားကြန္းအဆုံးဖြင့္ကာ ခြၽတ္ခ်ထားၿပီး ၿဖဲကားေနေသာ ေပါင္ၾကား သူ႕လက္က အလိုလိုအလုပ္လုပ္ေန၏။
အရည္ေတြ႐ႊဲစြာ ဆႏၵၿပီးေျမာက္ေအာင္ လႈပ္ရွားေနရသည့္ အခိုက္အတန့္ကို ေရာင္ခါနီးၿပီမို႔ စိတ္အလိုက်လက္မွာ မနားရေပ ။ သူ႕ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္က လုပ္ေပးေနတယ္ေတြးလိုက္ ၊ သူကတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕အဖုတ္ကေလးကို ခံစားေနသလိုမ်ိဳး ႐ႊဲေနေသာ လက္နဲ႕ခပ္ျမနိျမန္...
"အာ... ထင္သား တီတီျပန္ေရာက္မယ္လို႔ ..."
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္းမသိ သူ႕ရဲ႕ေမြးစားသမီးေလးေက်ာင္းကပင္ ျပန္ေရာက္လာၿပီ ။ ထန္မွာေနေသာ စိတ္ကေန ရွက္စိတ္ပင္ ဝင္လာ၏။ သူကအဖုတ္နိုက္ေနခ်ိန္ ကေလးက ဝင္လာသည္မို႔ ။
"ေစာျပန္ေရာက္ေနတာ ေနမေကာင္းဘူးလား တီတီ"
အခန္းထဲ စာၾကည့္စားပြဲေပၚ လြယ္အိတ္ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ ကေလးက အနားေရာက္လာ၏။ သူသည္က ေအာက္က ဖင္ေဟာင္းေလာင္းျဖင့္ ေစာင္ေအာက္ၿငိမ္ေနရ၏။
"ေခါင္းနည္းနည္းမူး႐ုံတင္ပါ ၊ မီးလုပ္စရာရွိတာလုပ္ေတာ့"
"ဟုတ္ မီးေရခ်ိဳးဦးမယ္"
11 ႏွစ္ျပည္ၿပီးမို႔ ကေလးက သူ႕ဘာသာလုပ္တတ္သည္ ။ ပုံမွန္သူျပန္မေရာက္ေသးလွ်င္ ေက်ာင္းကျပန္ေရခ်ိဳးကာ မုန့္စား၍ ေနသည္ ။ ႏွစ္ေယာက္တည္းေနေသာ သူတို႔ဘဝက ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးေအာင္ သင္ေပးထား၏။ မိသားစုရယ္မရွိေသာ သူ႕မွာ ဒီကေလးကို အခါခြင့္ႀကဳံေမြးစားခြင့္ရခဲ့၏။ ကေလးႏွင့္သူက ၁၆ ႏွစ္ကြာေပမဲ့ ကေလးကေတာ့ တီတီသာေခၚ၏။
ထမိန္ကို ေသခ်ာျပင္ဝတ္လိုက္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕စိတ္က မေပ်ာက္ေသးေပ ။ အရည္ေတြက စိုေနေသး၏။ အရည္႐ြဲ႕တဲ့အဖုတ္ထဲ လက္ႏွိုက္ထားေတာ့ လက္ကေခ်ာင္းအဖ်ားေတြက ပဲႀကီးခြံတြန့္ေနေသးသည္ ။ သူရဲ႕ဒီထန္ေနစိတ္ ၿပီးေျမာက္ေပါင္းမ်ားေပမဲ့ မေက်နပ္ေပ ။
"တီတီ မီးကို သုတ္ေပးပါဦး"
ကေလးဆိုေတာ့ ရသေလာက္ခြၽဲခ်င္ပုံေပၚသည္ ။ သဘက္ႀကီးကိုင္ ကိုယ္လုံးခြၽတ္နဲ႕ ထြက္လာသည့္ ကေလး ။
"လာ သည္နား မီး..."
ေရစက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ကေလးအား သုတ္ေပးရင္း သူ႕အၾကည့္က ကေလးရဲ႕ မဆူတဆူေလးျဖစ္ေနေသာ နို႔သီးနားတြင္ ေရာက္မိသြား၏။ သူ႕လို မိန္းကေလးႀကိဳက္ေပမဲ့ အရင္က အဲလိုပင္ စိတ္မရွိခဲ့ေပ ။ အခုထန္ၿပီး လုပ္ေနရင္း ရပ္လိုက္ေသာ အဖုတ္က ျပန္ယားလာသလိုပင္ ။ နို႔သီးမဆိုသေလာက္ဆူဆူေလးကို သူ႕လက္ထိသြားတဲ့ တခဏမွာ သူ႕အဖုတ္က အရည္စို႔လာ၏။
"တီတီ ေအာက္ကို သုပ္ေပးဦးေလ"
"ေအာ္.... အင္း...အင္း..."
ကေလးသံၾကားမွ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္ကာ ေအာက္သုပ္ဖို႔ လုပ္ေပးမိေတာ့ ပိုပင္ဆိုးသြား၏။ ေပါင္ေသးေသးေလးၾကားထဲ အဖုတ္ရဲရဲေလးက ထင္ခနဲေပၚလာသည္ ။ သူရဲ႕ ပိုယားလာေသာ အဖုတ္ေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တင္းစိလိုက္ရသည္ ။
"ရၿပီ တီတီ မီးေျခာက္သြားၿပီ"
"ဟင္...အင္း..."
လွည့္ထြက္သြားေသာ ကေလးဖင္ႏွစ္လုံးေၾကာင့္ အဖုတ္က လွိုက္တက္ယားလာ၏။ အား...ဒီဆိုးဆိုးဝါးဝါးခံစားခ်က္ႀကီး ။ သူရဲ႕ေမြးစားသမီးကိုမွ သူက ျပန္ၿပီးေလ ။ မေကာင္းတဲ့အေတြးေတြမို႔ ေခါင္းခါကာ ရိုက္ထုတ္လိုက္ရသည္ ။ သို႔ေပမဲ့ မၿပီးေသးေသာ အဖုတ္က အယားမျပတ္ပင္ ။
-------------
အခ်ိန္သည္ ည ၁ နာရီသို႔ ေရာက္ေပမဲ့ သူမွာ မၿပီးေျမာက္ေပ ။ ေဘးမွာ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အဖုတ္ကိုအယားေျဖေပးေပမဲ့ စိတ္က ညေနေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ကေလးနို႔ေလးနဲ႕အဖုတ္ရဲရဲေလးမွာပင္ ။ သူသာမဆူတဆူနို႔ေလးႏွစ္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ေလးထဲ လက္သာထည့္လိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္....အင္း...
"အ့...ဟာ့....အင္း...."
ဘယ္ေလာက္ကိုယ္နို႔ကိုယ္ကိုင္ ၊ အဖုတ္ထဲထည့္ေပမဲ့ မၿပီးေျမာက္ေပ ။ လက္ေတြသာ ေညာင္းလာ၏။ နို႔မဆူတဆူေလးကိုသာ ကိုင္လိုက္... အ့...
"ဟင္း...."
မရေတာ့ေပ ။ ညမီးကို ထြန္းကာ ကေလးေပၚၿခံေပးထားေသာ ေစာင္ကို ေအာက္ေရွာလိုက္၏။ ခ်စ္စဖြယ္ဒီကေလးမ်က္ႏွာေလးက ပိုေတာင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္ ။ ပါးစပ္ေပါက္က ဟ ကာ လွ်ာရဲေလးေတာင္အနည္းငယ္ေပၚေနေသးသည္ ။ ေအာက္က အဖုတ္ရဲေလးလိုပင္ ။
"ဟာ့..."
သူအေတြးနဲ႕တင္ သူ႕အဖုတ္က အရည္ထြက္လာၿပီ ။ အဲယားကြန္းကိုေလ်ာ့ ။ ညအိပ္ဝမ္းဆက္အျပာႏုေရာင္ေလးရဲ႕ အေပၚက်ယ္သီးေလးကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ရင္း... ျမင္ရလာေသာ နို႔မဆူတဆူေလးက ညမီးေရာင္ေအာက္ အရဲေလးပင္ ျဖစ္ေန၏။ နို႔မဆူတဆူေလးကို လက္ျဖင့္ကိုင္လိုက္ရေသာ သည္အခ်ိန္ သူစိတ္အရ ဆြဲညွပ္မိ၏။
"အင္း..."
ကေလးက အနည္းငယ္အသံထြက္လာေပမဲ့ သူမဖယ္မိ ။ ဒီနို႔ေလးႏွစ္လုံးပြတ္ေနမိသည္ ။ သူ႕လက္အတြင္း နို႔ေသးေသးေလးရဲ႕အထိအေတြ႕က ႏူးညံ့လြန္းသည္ ။ ထိုေၾကာင့္ပို၍ပင္ ဆြဲညွစ္ခ်င္၏။ သူလိုခ်င္တာ ဒီလိုတစ္ေယာက္ေယာက္နို႔သီးေလးကို ထိကာ ညွစ္ၿပီး ညည္းေနသည္ကိုပင္ ။
"အာ့...တီတီ....ဘာလုပ္ေနတာလဲ....အား..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ကေလးက နိုးလာေပမဲ့ သူ မလႊတ္မိ ။ ကေလးရဲ႕ နာလို႔ ေအာ္သံကိုပင္ သူႀကိဳက္၏ ပိုေတာင္နို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်မိသြားသည္ ။ ကေလးရဲ႕ညည္းသံ နို႔သီးေလးရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ သူ႕အဖုတ္က ေစာက္ရည္ေတြ ပိုထြက္လာ၏။
"တီတီ မီး...နို႔ကို ဘာလုပ္ကိုင္တာလဲ...အာ့...နာတယ္... တီတီညွစ္တာ..."
"ဒါက မီးနို႔ေလးေတြ လွဖို႔ လုပ္ေပးေနတာ..."
နို႔ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ဆုပ္ရင္း ေခါင္းကအလိကလိုထြက္လာေသာ စကားအား ေျပာလိုက္၏။ မီးေရာင္ေအာက္ နာလို႔ရႈံ႕မဲ့ေနေသာ ကေလးဖ်က္ႏွာျမင္ရင္း ပိုပင္လုပ္ခ်င္မိသည္ ။ အနီရဲရဲအဖုတ္ကေလးျမင္ေယာင္မိသည္ႏွင့္ သူ႕အဖုတ္က ကိုင္လိုက္႐ုံႏွင့္ ၿပီးေျမာက္နိုင္သြားေလာက္သည္ ။
"အာ့....အဲလိုနာေအာင္လုပ္ရင္ လွတာလား...အ့...အ့...နာတယ္ တီတီ"
နာလိုညည္းပင္ေပမဲ့ တီတီလို႔ေခၚသည္ထက္ ရည္းစားကိုလုပ္ေပး၍ ေခၚညည္းတာမ်ိဳး သူလိုခ်င္၏။ ေကာင္းခ်င္ေပမဲ့ တီတီႀကီးက စည္းျခားလိုက္သလိုပင္ သူ႕အဖုတ္ရဲ႕အရည္ေတြ တန့္သြားသလို တခဏခံစားရသည္ ။
"ဟုတ္တယ္... ဒါကလူႀကီးက လုပ္ေပးရတာ ၊ လူႀကီးေပမဲ့ တီတီတစ္ေယာက္ကပဲ လုပ္ေပးလို႔ရတာေနာ္ ၊ ဒါေၾကာင့္ တီတီလို႔မေခၚနဲ႕ လူႀကီးလို႔ ေခၚ ၾကားလား ကေလး"
"အင့္....အ့....ဟုတ္...."
သူ႕လက္တစ္ဖက္က ကေလးရဲ႕ ေအာက္ေဘာင္းဘီကိုပါ ခြၽတ္ခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။
"အ့....တီတီ....အာ့....ေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ရတာလား....အာ့...အ့....နာတယ္...ဟင့္...."
လူႀကီးမေခၚ၍ သူနို႔သီးေခါင္းေလးထိပ္ႏွစ္ခုကို ဖိလိုက္ေတာ့ ကေလးက ပိုၿပီးေအာ္ကာ ေအာက္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၿပဲလာ၏။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲေသးေသးေလးက ထင္းကနဲပင္ ျမင္ရလာသည္ ။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲေလး ၾကည့္ၿပီး နို႔သီးထိပ္ေလးဖိခ်လိဳက္ရေတာ့ သူ႕ေစာက္စိက က်င္ေတာင္လာၿပီ ။
"လူႀကီးလို႔ေခၚခိုင္းတာေလ မေခၚရင္ပိုနာမယ္"
ကေလးက မ်က္ရည္ေလးဝဲကာ ေခါင္းေလးညိတ္ျပလာေတာ့ သူလက္ကပိုေတာင္ နို႔မဆူတဆူေလးကို ျမန္ျမန္ညွစ္မိလိုက္သည္ ။ ႀကိတ္ခံေနေသာ သူ႕ေအာက္က ဟာေလးနဲ႕တူသြား၏။
"ပါးစပ္က နာရင္ ေအာ္ ...လူႀကီးထည့္ ေအာ္...မ ေအာ္ရင္ မရဘူး..."
"အဟင့္....ဟုတ္....အ့...အ့...အား...နာတယ္ လူႀကီး...."
ညမီးေရာင္သူ႕လက္အတြင္း နို႔မဆူတဆူေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္က ကိုင္ရင္း အဖုတ္ရဲရဲေလးအားတလွည့္ ၊ နာ၍မဲ့ေနေသာမ်က္ႏွာ ေအာ္ညည္းသံေလးကို အျပည့္အစုံခံစားရေတာ့ သူ႕ေစာက္က လွိုက္လွိုက္ယားလာသည္ ။ ေစာက္ဖုတ္ရည္ေတြက ႐ႊဲစိုလာၿပီ ။ ဒီလိုအဖုတ္ၾကည့္ နို႔ေလးၾကည့္ရေတာ့ ပိုေကာင္းလာသည္ကို သူသိပ္ႀကိဳက္သည္ ။
"အ့...အား...လူႀကီး...ဘယ္ေလာက္ထိလုပ္ရမွာလဲ ဟင္....အာ့....ဟင့္...."
"ခဏပဲ....ဒါမဲ့ေန႕တိုင္းလုပ္ရမွာ...ကေလးက ညဆို လူႀကီးကို အိပ္ခါးနီးအခုလို အဝတ္စားခြၽတ္ၿပီး လွဲေစာင့္ေနရမယ္ေနာ္ ၊ ေနာက္ၿပီးအခုကစၿပီး လူႀကီးပဲေခၚ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကေလးလို႔ပဲသုံး ..."
"အဟင့္....ဟုတ္ ....အာ့...အခုက...နာလို႔... အ့...လူႀကီး... ဟင့္...ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေနာ္....အား....အာ့....အ....နာတယ္...အား..."
သူကိုေတာင္းဆိုလိုက္ေသာ မ်က္ႏွာေလး ၊ အသံေလးေၾကာင့္ အဖုတ္ရဲေလးၾကည့္ကာ ပိုပင္လက္က ဖိဖိေခ်မိ၏။ သူ႕လက္ႏူးညံ့ေသးလုံးေသာ နို႔သီးေခါင္းေလး....အား....သူပိုညွစ္....
"အာ့....အ့....နာတယ္....လူႀကီး ....ဟင့္...."
ပိုနာ၍ ပိုၿပီးၿပဲလာေသာ ကေလးအဖုတ္ရဲေလးကို ၾကည့္ရင္း နို႔သီးေခါင္းဖိဖိညွစ္ခ်ရင္း သူ႕အဖုတ္ထဲ လက္ႏွိုက္ကာ သူ႕ရဲ႕ေစာက္ရည္ေတြ႐ြဲ႕ေနသည့္ ေသာက္ဖုတ္ႀကီးအား ခပ္ျမန္ျမန္ပြတ္ေနလိုက္၏။ အား....ဒီခံစားႀကီး အဖုတ္ၾကည့္အဖုတ္ႏွိုက္ရင္း နို႔ကိုင္ေနရတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးက....အား....ေကာင္းတယ္ ။
"အား...လူႀကီး...နာတယ္....အား...အား...."
သိပ္ေကာင္း...ဟင္း ....ဟင္း....ေကာင္းလိုက္တာ ။ ကေလးအဖုတ္ရဲရဲကိုသာ သူလက္နဲ႕လုပ္ေပးလိုက္ရရင္.... အား....အာ့....အာ့....အာ့....ဟင္း......
May (16.9.2023)
Part 2 နဲ႕ 3 က်န္ပါေသးတယ္ ။ ဝယ္ခ်င္ရင္ Tele ကို လာေပးပါ ။ က်န္ ၂ ပိုင္းကို 5000 နဲ႕ ယူပါ ။
Telegram -@Anglegirl24
----------------------------------------------------------